-
61.《题景焕画应天寺壁天王歌》 唐·欧阳炯
锦城东北黄金地,故迹何人兴此寺。
白眉长老重名公,曾识会稽山处士。
寺门左壁图天王,威仪部从来何方。 -
62.《女冠子·元夕》 宋·蒋捷
蕙花香也。
雪晴池馆如画。
春风飞到,宝钗楼上,一片笙箫,琉璃光射。
而今灯漫挂。 -
63.《别匡山》 唐·李白
晓峰如画参差碧,藤影风摇拂槛垂。
野径来多将犬伴,人间归晚带樵随。
看云客倚啼猿树,洗钵僧临失鹤池。
莫怪无心恋清境,已将书剑许明时。 -
64.《念奴娇·中秋》 宋·苏轼
凭高眺远,见长空万里,云无留迹。
桂魄飞来,光射处,冷浸一天秋碧。
玉宇琼楼,乘鸾来去,人在清凉国。
江山如画,望中烟树历历。 -
65.《平湖乐·采菱人语隔秋烟》 元·王恽
采菱人语隔秋烟,波静如横练。
入手风光莫流转,共留连,画船一笑春风面。
江山信美,终非吾土,问何日是归年? -
66.《秋登宣城谢眺北楼》 唐·李白
江城如画里,山晓望晴空。
两水夹明镜,双桥落彩虹。
人烟寒橘柚,秋色老梧桐。
谁念北楼上,临风怀谢公。 -
67.《金铜仙人辞汉歌》 唐·李贺
魏明帝青龙元年八月,诏宫官牵车西取汉孝武捧露盘仙人,欲立置前殿。
宫官既拆盘,仙人临载,乃潸然泪下。
唐诸王孙李长吉遂作《金铜仙人辞汉歌》。
茂陵刘郎秋风客,夜闻马嘶晓无迹。 -
68.《浣溪沙·一叶扁舟卷画帘》 宋·黄庭坚
一叶扁舟卷画帘。
老妻学饮伴清谈。
人传诗句满江南。
林下猿垂窥涤砚,岩前鹿卧看收帆。
杜鹃声乱水如环。 -
69.《王维吴道子画》 宋·苏轼
何处访吴画,普门与开元。
开元有东塔,摩诘留手痕。
吾观画品中,莫如二子尊。
道子实雄放,浩如海波翻。 -
70.《水调歌头 多景楼》 宋·陆游
江左占形胜,最数占徐州。
连山如画,佳处缥渺著危楼。
鼓角临风悲壮,烽火连空明灭,往事忆孙刘。
千里曜戈甲,万灶宿貔貅。 -
71.《丹青歌赠王春阳用其神丹歌韵》 宋·方回
世上若无钟子期,破琴勿为俗子嗤。
人间亦有王昭君,奈何众女嫉蛾眉。
我粗能诗子能画,笔力岂不山可移。
希声绝色识者少,妾妇嗃嗃仍嘻嘻。 -
72.《秋登宣城谢脁北楼》 唐·李白
江城如画里,山晚望晴空。
(山晚 一作:晓)
两水夹明镜,双桥落彩虹。
人烟寒橘柚,秋色老梧桐。
谁念北楼上,临风怀谢公。 -
73.《明上人画兰图》 元·王冕
吴兴二赵俱已矣,雪窗因以专其美。
不须百亩树芳菲,霜毫扫动光风起。
大花哆唇如笑人,小花敛媚如羞春。
翠影飘飘舞轻浪,正色不染湘江尘。
湘江雨冷暮烟寂,欲问三闾杳无迹。
忾慷不忍读离骚,目极飞云楚天碧。 -
74.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
75.《京兆安汾叟赴辟临洮幕府南舒李君自画阳关图》 宋·张舜民
古人送行赠以言,李君送人兼以画。
自写阳关万里情,奉送安西从辟者。
澄心古纸白如银,笔墨轻清意萧洒。
短亭离筵列歌舞,亭亭諠諠簇车马。 -
76.《马贲以画花竹名政宣间其孙远得贲用笔意人物》 宋·张镃
世间有真画,诗人干其初。
世间有真诗,画工掇其余。
飞潜与动植,横写极太虚。
造物恶泄机,艺成不可居。 -
77.《赠赵太虚画竹石》 宋·白玉蟾
竹魂竹魄竹精神,飞落潇湘淇水濒。
千竿万午竞青翠,吹风饮露千来春。
先生笔端自风雨,惊起竹魂无着处。
一点水墨化成龙,龙孙飞去鵞溪住。 -
78.《雁湖先生揆初在旦某以家藏唐画炽盛光如来像》 宋·程公许
十方世界香水海,如微尘数无边亿,诸佛各以本誓愿,遍坐道场作饶益。
稽首两足炽盛光, -
79.《夜坐二首》 清·龚自珍
春夜伤心坐画屏,不如放眼入青冥。
一山突起丘陵妒,万籁无言帝座灵。
塞上似腾奇女气,江东久殒少微星。
从来不蓄湘累问,唤出嫦娥诗与听。 -
80.《石氏画苑》 宋·陈师道
卒行无好步,事忙不草书。
能事不促迫,快手多麤疏。
加看荷苇槲叶扇,崔家仲叔三人俱。
扫除事物费岁月,收定神气忘形躯。