-
81.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
82.《次韵秦观见寄》 宋·苏辙
东家有贤人,西家苦相忽。
幽兰委冰霜,掩霭特未发。
春风限芳蕤,烂漫安可没。
东南信多士,人物世不阙。 -
83.《沁园春·世累尘情》 元·侯善渊
世累尘情,镇日昏沉,何时尽期。
被利名财色,相牵系,把天真昧却,一向愚痴。
好女娇儿,金枷玉*,锁绊缠绵没改移。
憨痴汉,积无边恶业,限到推谁。 -
84.《吾乡有李明府其伯子襟怀夐然世表甘早知敬慕》 宋·陈藻
庙食於莆李长者,变海为田散郊野。
福宜孙子百千年,家甲三山总文雁。
西需一位京朝郎,官虽示显善声场。
伯曰孝纯遵义方,潘安容貌心蒙庄。 -
85.《听琴赠远师》 宋·王洋
世人倾耳听繁音,太音古淡难为听。
有如广庭题旌夏,或者惊遁疑有神。
当时舜床调五弦,薰风煽物无穷人。
若言造化不爱玩,安得感君回阳春。 -
86.《兵后早春登故鄣南楼望昆山寺白鹤观示清道人并沈道士》 唐·皎然
新阳故楼上,眇眇伤遐眷。
违世情易忘,羁时得无倦。
春归华柳发,世故陵谷变。
扰扰陌上心,悠悠梦中见。 -
87.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
88.《次韵和长吉上人淮甸相遇》 宋·梅尧臣
淮上一相遇,忆在京都时。
虽惊岁月换,未改松桂姿。
童侍两三人,瓶锡相与随。
自言东越来,箧中多好诗。 -
89.《送宪使江寺簿赴召》 宋·程公许
沃野三千里,春风十六城。
顾忧宁易释,遣送定非轻。
忆昔光华赋,随轩老稚迎。
根株探吏蠹,疴癢察人情。 -
90.《送程道辉之广济》 宋·项安世
昂昂天马驹,志岂甘伏枥。
虓虓岩下虎,平生肯求食。
可怜百鍊钢,绕指化为席。
丈夫有不遇,此事今犹昔。 -
91.《次韵谢资州侯巡抚》 宋·项安世
学道或五穷,谈兵有三顾。
人情市门朝,世态狙公暮。
坐令直躬人,稍作折腰步。
侯郎器如此,可使终不遇。 -
92.《上九江唐舍人一首五十韵》 宋·王阮
江左承南渡,当阳控上流。
平时称用武,今日更防秋。
六代规摹古,三江险厄周。
高凭隆屏翰,下瞰握襟喉。 -
93.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
94.《金人捧露盘 鸣鹤余音卷一》 元·王志谨
喜乐山村,风月知音,信任岁华交换。
终日掩柴门,处幽轩,闲看古书慵倦。
住坐从容,独行独步,都把声名断。
抱守元阳,情忘境灭,气神和冲,升沉无碍,玉炉炼至宝,欲结清凉,重生温暖。 -
95.《明仲鸣治师召亨甫宾之同过得复字》 明·陆釴
李君愿有携,陈谢欣迫促。
开门候轩车,罗张亦相逐。
展席蔽我轩,衣袂颇连屋。
往事一笑中,闲言坐成福。 -
96.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
97.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
98.《赠杓直》 唐·白居易
世路重禄位,栖栖者孔宣。
人情爱年寿,夭死者颜渊。
二人如何人,不奈命与天。
我今信多幸,抚己愧前贤。 -
99.《东南行一百韵寄通州元九侍御澧州李十一舍人…窦七校书》 唐·白居易
南去经三楚,东来过五湖。
山头看候馆,水面问征途。
地远穷江界,天低极海隅。
飘零同落叶,浩荡似乘桴。 -
100.《五言述德抒情诗一首四十韵献上杜七兄仆射相公(杜悰)》 唐·李商隐
帝作黄金阙,仙开白玉京。
有人扶太极,惟岳降元精。
耿贾官勋大,荀陈地望清。
旂常悬祖德,甲令著嘉声。