-
21.《醉落魄(人日南山约应提刑懋之)》 宋·魏了翁
无边春色。
人情苦向南山觅。
村村箫鼓家家笛。
祈麦祈蚕,来趁元正七。
翁前子后孙扶掖。
商行贾坐农耕织。
须知此意无今昔。
会得为人,日日是人日。 -
22.《永叔寄诗八首并祭子渐文一首因采八诗之意警》 宋·梅尧臣
昔闻退之与东野,相与结交贱微时。
孟不改贫韩渐贵,二人情契都不移。
韩无骄矜孟无腼,直以道义为己知。
我今与子亦似此,子亦不愧前人为。 -
23.《奉同潘友石左丞霅溪泛舟得人字韵》 明·陈汝言
溪水绿生鳞,溪山雨后新。
草藏眠渚鸟,花隐浣沙人。
意适忘舟远,情欢藉酒频。
碧云莫将合,回首隔风尘。 -
24.《杂兴十首以贫坚志士节病长高人情为韵》 宋·陆游
圣人固多能,艺乃以不试。
嗟予少贫贱,日月成坐弃。
矧今耄已及,甘食而美睡。
道衰朋友散,斯文凛将墬。
闭户辄竟日,孰与讲仁智?厌厌生意尽,何暇议李志! -
25.《和故人韵》 宋·文天祥
人情嗟愈变,世法合何如。
气以心平定,才因意广疏。
时行或时止,无咎亦无誉。
第一严交际,琴绅敢不书。 -
26.《伯益以玉舟相酬酢席上口占二绝》 宋·刘学箕
新年殊未有吟搜,美酒醺人不自由。
多谢主人情意厚,玉舟三度转船头。 -
27.《和刘舍人夏雨喜霁》 宋·李曾伯
古戍春归叹寂寥,老槐阴下鬓萧萧。
正愁雨久人情厌,且喜天晴物意饶。
歌吹遏云传白苧,旌旗拂日翳红蕉。
月边休听啼鹃恨,只把诗篇与酒销。 -
28.《桃源忆故人 赠老姚先生》 元·马钰
修行先把家缘舍。
莫顺人情谈话。
慎勿攀高忽下。
休著纤毫假。
心猿意马无令耍。
真净真清幽雅。
神气和调惺洒。
功满丹无价。 -
29.《代任阆州和人重午二首》 宋·项安世
灵符高卧辟方良,宝剂旁搜纳众芳。
穰穰人情随节变,冥冥古意与□长。
新裁白雪罗衣润,旋剥黄金角饵香。
尚想中流见荃棹,徘徊洲浦待巫阳。 -
30.《辛已老人生旦》 宋·陈文蔚
陶陶太古民风淳,诈伪不萌情意真。
何尝吐纳事屈伸,往往皆为百岁人。
中古便似秋冬辰,和气无复如阳春。
机巧百出妄喜嗔,七十者稀以为珍。 -
31.《建德道中六言》 宋·陈文蔚
有底可人情意,尽是酒村鱼市。
行人忘却家乡,洒酒买鱼供醉。 -
32.《寄友人》 宋·黄庚
相望咫尺地,久不到蜗庐。
室迩人何远,心亲迹任疏。
交游常念旧,情意只如初。
我欲携囊去,相逢胜寄书。 -
33.《减字木兰花(赠徐君猷三侍人妩卿)》 宋·苏轼
娇多媚煞。
体柳轻盈千万态。
殢主尤宾。
敛黛含颦喜又瞋。
徐君乐饮。
笑谑从伊情意恁。
脸嫩敷红。
花倚朱阑里住风。 -
34.《柳梢青》 宋·石孝友
云髻盘鸦。
眉山远翠,脸晕微霞。
燕子泥香,鹅儿酒暖,曾见来那。
秋光已著黄花。
又恰恨、尊前见他。
越样风流,恼人情意,真个冤家。 -
35.《水调歌头(题临江驿和徐意一韵)》 宋·李曾伯
君莫厌行役,易尔此非难。
人情无已、久阴忧潦霁忧干。
借得庭轩一榻,忘却征涂炎暑,小驻氵龠龙团。
世路任渠险,襟抱五湖宽。 -
36.《重叶梅》 宋·辛弃疾
主人情意深,不管江妃怨。
折我最繁枝,不许冰壶荐。 -
37.《累日浓云作雪不成遂有春意》 宋·陆游
酿雪经旬竟不成,一霜却作十分晴。
云归岫穴千峰立,暖入郊原万耦耕。
菖叶离离丰岁候,梅花眷眷故人情。
道傍孤店新醅熟,已有幽禽一两声。 -
38.《同诸友城南张园赏梅十首》 宋·邵雍
折来嗅了依前嗅,重惜清香难久留。
多谢主人情意切,未残仍许客重游。 -
39.《和君实端明洛阳看花》 宋·邵雍
南园一色栽桃李,春到且图花草开。
多谢主人情意厚,天津客不等闲来。 -
40.《春日》 宋·郑刚中
朝来弄日花头密,暗里窥春柳眼多。
任是老人情意薄,个般时节奈愁何。