-
21.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
22.《大道歌》 宋·白玉蟾
乌飞金,兔走玉,三界一粒粟。
山河大地几年尘,阴阳颠倒入玄谷。 -
23.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
24.《王性之自扬州迂路相访于海陵荷其意厚非平日》 宋·晁说之
九死性命存,乃到海陵仓。
每陵何所有,麋鹿画成行。
多仓多麋鹿,今也恨难忘。
爰从本朝来,人物上国光。 -
25.《赠萍乡道士》 宋·文天祥
道上观行人,半似重相见。
古云性相近,性岂不如面。
万形本一性,万心方一殊。
世固难绝圣,亦恐难绝愚。 -
26.《答道素上人别》 唐·皎然
春色遍远道,寂寞闽中行。
碧水何渺渺,白云亦英英。
离人不可望,日暮芳洲情。
黄鹤有逸翮,翘首白云倾。 -
27.《和钱安道寄惠建茶》 宋·苏轼
我官于南今几时,尝尽溪茶与山茗。
胸中似记故人面,口不能言心自省。
为君细说我未暇,试评其略差可听。
建溪所产虽不同,一一天与君子性。 -
28.《大道歌》 宋·张继先
道不远,在身中,物则皆空性不空。
性若不空和气住,气归元海寿无穷。
欲得身中神不出,莫向灵台留一物。
物在身中神不清,耗散精神损筋骨。 -
29.《田家杂兴八首》 唐·储光羲
春至鶬鹒鸣,薄言向田墅。
不能自力作,黾勉娶邻女。
既念生子孙,方思广田圃。
闲时相顾笑,喜悦好禾黍。 -
30.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
31.《送太白山人俞太中之商于访道友王知常洎归故》 宋·魏野
羡我诗中偶有名,输君物外更无萦。
水声山色为声色,鹤性云情是性情。
四皓云间寻旧友,三清路上指前程。
连天太白从今去,林下何时得再迎。 -
32.《答中道小疾见寄》 宋·梅尧臣
嵇康性弥嬾,曾不废养生。
子姑当妙年,何乃劳其精。
老聃有至论,身孰亲於名。
诗本道情性,不须大厥声。 -
33.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
34.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
35.《道情偈》 唐·贯休
草木亦有性,与我将不别。
我若似草木,成道无时节。
世人不会道,向道却嗔道。
伤嗟此辈人,宝山不得宝。 -
36.《满庭芳 重阳真人升霞之后》 元·马钰
重阳师父,预指南京。
果然得赴蓬瀛。
四假凡躯弃下,真性超升。
*仪桥边出现,劝臧公、早做修行。 -
37.《道人彭永年来番禺过访相约归日游阁皂》 宋·曾丰
雅性苦无他嗜好,山之佳处吾皆到。
江西山半入诗中,点检怪犹无阁皂。
吾家十世江西居,南来始得阁皂图。
垩文横斜水曲直,煤汁浓淡山荣枯。 -
38.《观李中丞洪二美人唱歌轧筝歌(时量移湖州长史)》 唐·皎然
君家双美姬,善歌工筝人莫知。
轧用蜀竹弦楚丝,清哇宛转声相随。
夜静酒阑佳月前,高张水引何渊渊。 -
39.《记所见开元寺吴道子画佛灭度以答子由》 宋·苏轼
西方真人谁所见,衣被七宝従双狻。
当时修道颇辛苦,柏生两肘乌巢肩。
初如濛濛隐山玉,渐如濯濯出水莲。
道成一旦就空灭,奔会四海悲人天。 -
40.《衡山何道士有诗声杨伯子监丞盛称之以杨所取》 宋·戴复古
道人幽吟岩壑底,伴晓猿啼秋鹤唳。
自陶情性乐天真,一心不作求名计。
一朝邂逅杨东山,诗声扬扬满世间。
东山才与诚斋敌,手腕中有万斛力。