-
1.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
2.《人间》 宋·王安石
人间投老事纷纷,才薄何能强致君。
一马黄尘南陌路,眼中唯见北山云。 -
3.《菩萨蛮·人间岁月堂堂去》 宋·辛弃疾
人间岁月堂堂去。
劝君快上青云路。
圣处一灯传。
工夫萤雪边。
麹生风味恶。
辜负西窗约。
沙岸片帆开。
寄书无雁来。 -
4.《桃源忆故人·人间只解春留住》 宋·汪莘
人间只解春留住。
不管秋归去。
一阵西窗风雨。
秋也归何处。
柴扉半掩闲庭户。
黄叶青苔无数。
犹把小春分付。
梅蕊前村路。 -
5.《鹧鸪天·送人》 宋·辛弃疾
唱彻《阳关》泪未干,功名馀事且加餐。
浮天水送无穷树,带雨云埋一半山。
今古恨,几千般,只应离合是悲欢?江头未是风波恶,别有人间行路难! -
6.《虢国夫人夜游图》 宋·苏轼
佳人自鞚玉花骢,翩如惊燕蹋飞龙。
金鞭争道宝钗落,何人先入明光宫。
宫中羯鼓催花柳,玉奴弦索花奴手。
坐中八姨真贵人,走马来看不动尘。 -
7.《太行路-借夫妇以讽君臣之不终也》 唐·白居易
太行之路能摧车,若比人心是坦途。
巫峡之水能覆舟,若比人心是安流。
人心好恶苦不常,好生毛羽恶生疮。 -
8.《桂枝香·吹箫人去》 宋·刘辰翁
吹箫人去。
但桂影徘徊,荒杯承露。
东望鞭芙缥缈,寒光如注。
去年夜半横江梦,倚危樯,参差曾赋。 -
9.《岐路》 唐·鲍溶
北风送微寒,徒侣勤远征。
忧人席不暖,残月马上明。
飘飘岐路间,长见日初生。
重嶂晓色浅,疏猿寒啼清。 -
10.《台城路·白狼河北秋偏早》 清·纳兰性德
白狼河北秋偏早,星桥又迎河鼓。
清漏频移,微云欲湿,正是金风玉露。
两眉愁聚。
待归踏榆花,那时才诉。 -
11.《斜路行》 唐·王建
世间娶容非娶妇,中庭牡丹胜松树。
九衢大道人不行,走马奔车逐斜路。
斜路行熟直路荒,东西岂是横太行。 -
12.《武陵路》 唐·司空图
橘岸舟间罾网挂,茶坡日暖鹧鸪啼。
女郎指点行人笑,知向花间路已迷。 -
13.《路径吟》 宋·邵雍
面前路径无令窄,路径窄时无过客。
过客无时路径荒,人间大率多荆棘。 -
14.《摸鱼儿(甲申客路闻鹃)》 宋·刘将孙
雨萧萧、春寒欲暮。
杜鹃声转□□。
东风与汝何恩怨,强管人间去住。
行且去。 -
15.《徵招(和焕甫秋声·君有远游之兴,为首行路难以感之)》 宋·彭元逊
人间无欠秋风处,偏到霜痕月杪。
风雨船篷,日夜风波未了。
忽潮生海立,又天阔、江清欲晓。
孤迥幽深,激扬悲壮,浮沈浩渺。 -
16.《代人上颍川韩端明生日》 宋·张耒
实历休明运,金貂将相门。
产材皆巨植,流庆出深源。
世仰风规旧,公膺戬谷繁。
人间见麟凤,天路引鹏鲲。 -
17.《送证上人住持道场》 明·高启
緌公昔年住宝坊,龙象蹴踏腾毫芒。
袈裟曾侍玉座旁,万众闤听讲仁王。
弟子如云来四方,朝钟暮鼓鸣高堂。
西归葱岭今几霜,钵传昙师道弥昌。 -
18.《鹧鸪天(吴子似过秋水)》 宋·辛弃疾
秋水长廊水石间。
有谁来共听潺_。
羡君人物东西晋,分我诗名大小山。
穷自乐,懒方闲。
人间路窄酒杯宽。
看君不了痴儿事,又似风流靖长官。 -
19.《蝶恋花·独向沧浪亭外路》 近代·王国维
独向沧浪亭外路,六曲栏干,曲曲垂杨树。
展尽鹅黄千万缕,月中并作濛濛雾。
一片流云无觅处,云里疏星,不共云流去。
闭置小窗真自误,人间夜色还如许。 -
20.《醉樵歌》 明·张简
东吴市中逢醉樵,铁冠欹侧发飘萧。
两肩矻矻何所负,青松一枝悬酒瓢。
自言华盖峰头住,足迹踏遍人间路。
学书学剑总不成,惟有饮酒得真趣。