-
1.《孤雁儿(有尼从人而复出者,戏用张子野事赋此)》 宋·程垓
双鬓乍绾横波溜。
记当日、香心透。
谁教容易逐鸡飞,输却春风先手。
天公元也,管人憔悴,放出花枝瘦。 -
2.《孤雁儿(有尼从人而复出者,戏用张子野事赋此)》 宋·程垓
双鬓乍绾横波溜。
记当日、香心透。
谁教容易逐鸡飞,输却春风先手。
天公元也,管人憔悴,放出花枝瘦。 -
3.《行香子(赠柳儿行·题从花庵词选补)》 宋·刘镇
露叶烟条。
天与多娇。
算风流、张绪难消。
恼人春思,政自无聊。 -
4.《从王都尉觅千叶梅云已落尽戏作嘲吹笛侍儿》 宋·黄庭坚
若为可耐昭华得,脱帽看发已微霜。
催尽落梅春已半,更吹三弄乞风光。 -
5.《从三舅氏携儿侄游向园分韵得买字》 宋·廖行之
廛居远嚣尘,市隐渺湖海。
闲窗理书卷,乐事供戏彩。
萧然万虑忘,恬尔四时改。
青山满郊园,未省费钱买。 -
6.《乡人某属题哭儿记、儿从军没缅甸、其家未》 当代·钱钟书
一篇破体写哀呻,泪墨模糊两不分。
空识归来陶令句,莫知存殁李华文。
茫茫入梦应迷向,恻恻吞声竟断闻。
四万义军同日尽,世间儿子漫纷纷。 -
7.《子从生儿席上作》 宋·陈藻
我身如浮云,出入无程期。
别君夫与妇,戏约归来时。
夫部妇何娠,我卜生男儿。
出房拜阿姑,我得酣酒卮。 -
8.《丁未上元后二日得老儿稚子平安三日得三从四》 宋·曾丰
夜窗灯黯郁,春枕梦交加。
二交随朝露,余生任岁华。
倚庐晨复夕,占鹊验还差。
为报儿曹道,先收待客茶。 -
9.《丁未上元后二日得老儿稚子平安三日得三从四》 宋·曾丰
姑无忘冢妇,祖未识头孙。
路远徒惆怅,书来得慰存。
冬无余谷粟,春可养鸡豚。
切勿废生事,看人饱更温。