-
1.《观韩玉汝胡人贡奉图》 宋·梅尧臣
时世重古不重新,破图谁画四胡人。
臂鹰捧盘犀利水,铁锁师子同麒麟。
翘翘雉尾插头上,深目钜鼻青搭巾。
涂朱点绿笔画大,筋骨怒露蛮祠神。 -
2.《三绝句》 唐·杜甫
楸树馨香倚钓矶,斩新花蕊未应飞。
不如醉里风吹尽,可忍醒时雨打稀。
门外鸬鹚去不来,沙头忽见眼相猜。
自今已后知人意,一日须来一百回。
无数春笋满林生,柴门密掩断人行。
会须上番看成竹,客至从嗔不出迎。 -
3.《答孟郊》 唐·韩愈
规模背时利,文字觑天巧。
人皆馀酒肉,子独不得饱。
才春思已乱,始秋悲又搅。
朝餐动及午,夜讽恒至卯。 -
4.《答孟郊》 唐·韩愈
规模背时利,文字觑天巧。
人皆馀酒肉,子独不得饱。
才春思已乱,始秋悲又搅。
朝餐动及午,夜讽恒至卯。 -
5.《咏春笋》 唐·杜甫
无数春笋满林生,柴门密掩断行人。
会须上番看成竹,客至从嗔不出迎。 -
6.《卧病七旬方起试笔作字适世贤有诗见慰依韵奉》 明·程敏政
独卧空房思有余,茂陵憔悴旧相如。
病来自觉逢迎倦,客至从嗔礼法疏。
风约黄尘凝砚沼,雨催青草上阶除。
读君诗罢还成句,枣笔藤笺试手初。 -
7.《冬晚山房书事》 宋·陆游
屏迹山村病日增,乌皮几稳得闲凭。
冻云傍水封梅萼,嫩日烘窗释砚冰。
岁尽光阴饶衮衮,身闲醉梦且腾腾。
蛮童采药归来晚,客至从嗔唤不应。 -
8.《村居酒熟偶无肉食煮菜羹饮酒》 宋·陆游
歌凤伥伥类楚狂,畏牺龊龊笑蒙庄。
著书幸可俟後世,对客从嗔卧大床。
三亩青蔬了盘箸,一缸浊酒具杯觞。
丈夫穷达皆常事,富贵何妨食万羊。 -
9.《南溪山居秋日睡起》 宋·杨万里
客至从嗔不著冠,起来信手揽书看。
小蜂得计欺侬睡,偷饮晴窗砚滴乾。 -
10.《次韵林仲和筠庄》 宋·李弥逊
爱笋从嗔不出山,看成修影泛微澜。
此君臭味唯风月,底事须除数百竿。