-
1.《寒食日毛空路示侄晦及从简》 唐·元稹
我昔孩提从我兄,我今衰白尔初成。
分明寄取原头路,百世长须此路行。 -
2.《寄从孙崇简》 唐·杜甫
嵯峨白帝城东西,南有龙湫北虎溪。
吾孙骑曹不骑马,业学尸乡多养鸡。
庞公隐时尽室去,武陵春树他人迷。
与汝林居未相失,近身药裹酒长携。
牧竖樵童亦无赖,莫令斩断青云梯。 -
3.《贫女词寄从叔先辈简》 唐·孟郊
蚕女非不勤,今年独无春。
二月冰雪深,死尽万木身。
时令自逆行,造化岂不仁。
仰企碧霞仙,高控沧海云。
永别劳苦场,飘飖游无垠。 -
4.《舟中喜遇从叔简别后寄上时从叔初擢第归江南郊不从行》 唐·孟郊
一意两片云,暂合还却分。
南云乘庆归,北云与谁群。
寄声千里风,相唤闻不闻。 -
5.《同从叔简酬卢殷少府》 唐·孟郊
梅尉吟楚声,竹风为凄清。
深虚冰在性,高洁云入情。
借水洗闲貌,寄蕉书逸名。
羞将片石文,斗此双琼英。 -
6.《山中送从叔简赴举》 唐·孟郊
石根百尺杉,山眼一片泉。
倚之道气高,饮之诗思鲜。
于此逍遥场,忽奏别离弦。
却笑薜萝子,不同鸣跃年。 -
7.《山中送从叔简》 唐·孟郊
莫以手中琼,言邀世上名。
莫以山中迹,久向人间行。
松柏有霜操,风泉无俗声。
应怜枯朽质,惊此别离情。 -
8.《感别送从叔校书简再登科东归》 唐·孟郊
长安车马道,高槐结浮阴。
下有名利人,一人千万心。
黄鹄多远势,沧溟无近浔。
怡怡静退姿,泠泠思归吟。
菱唱忽生听,芸书回望深。
清风散言笑,馀花缀衣襟。
独恨鱼鸟别,一飞将一沉。 -
9.《送从叔校书简南归(一作东游)》 唐·孟郊
长安别离道,宛在东城隅。
寒草根未死,愁人心已枯。
促促水上景,遥遥天际途。
生随昏晓中,皆被日月驱。
北骑达山岳,南帆指江湖。
高踪一超越,千里在须臾。 -
10.《简沈从先》 明·钱希言
雨过秋山翠满城,思君江馆入蛩声。
夜凉独坐银河下,吟到酒醒溪月明。