-
241.《沣上精舍答赵氏外生伉》 唐·韦应物
远迹出尘表,寓身双树林。
如何小子伉,亦有超世心。
担书从我游,携手广川阴。
云开夏郊绿,景晏青山沉。 -
242.《再游西山》 唐·韦应物
南谯古山郡,信是高人居。
自叹乏弘量,终朝亲簿书。
于时忽命驾,秋野正萧疏。
积逋诚待责,寻山亦有馀。 -
243.《晚出府舍与独孤兵曹、令狐士曹南寻朱雀街归里第》 唐·韦应物
分曹幸同简,联骑方惬素。
还从广陌归,不觉青山暮。
翻翻鸟未没,杳杳钟犹度。
寻草远无人,望山多枉路。
聊参世士迹,尝得静者顾。
出入虽见牵,忘身缘所晤。 -
244.《温泉行》 唐·韦应物
出身天宝今年几,顽钝如锤命如纸。
作官不了却来归,还是杜陵一男子。
北风惨惨投温泉,忽忆先皇游幸年。 -
245.《同孙构免官后登蓟楼》 唐·张谓
昔在五陵时,年少心亦壮。
尝矜有奇骨,必是封侯相。
东走到营州,投身似边将。
一朝去乡国,十载履亭障。 -
246.《北庭西郊候封大夫受降回军献上》 唐·岑参
胡地苜蓿美,轮台征马肥。
大夫讨匈奴,前月西出师。
甲兵未得战,降虏来如归。
橐驼何连连,穹帐亦累累。 -
247.《西蜀旅舍春叹,寄朝中故人呈狄评事》 唐·岑参
春与人相乖,柳青头转白。
生平未得意,览镜私自惜。
四海犹未安,一身无所适。
自从兵戈动,遂觉天地窄。 -
248.《送祁乐归河东》 唐·岑参
祁乐后来秀,挺身出河东。
往年诣骊山,献赋温泉宫。
天子不召见,挥鞭遂从戎。
前月还长安,囊中金已空。 -
249.《青龙招提归一上人远游吴楚别诗》 唐·岑参
久交应真侣,最叹青龙僧。
弃官向二年,削发归一乘。
了然莹心身,洁念乐空寂。
名香泛窗户,幽磬清晓夕。 -
250.《碛西头送李判官入京》 唐·岑参
一身从远使,万里向安西。
汉月垂乡泪,胡沙费马蹄。
寻河愁地尽,过碛觉天低。
送子军中饮,家书醉里题。 -
251.《句》 唐·李嘉祐
水田飞白鹭,夏木啭黄鹂。
(李肇称嘉祐有此句,王右丞取以为七言,今集中无之)
白马撼金珂,纷纷侍从多。
身居骠骑幕,家住滹沱河。
(《少年行》,《诗式》)
溪北映初星。
(《海录碎事》) -
252.《奉酬北海李太守丈人夏日平阴亭》 唐·高适
天子股肱守,丈人山岳灵。
出身侍丹墀,举翮凌青冥。
当昔皇运否,人神俱未宁。
谏官莫敢议,酷吏方专刑。 -
253.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
254.《酬庞十兵曹》 唐·高适
忆昔游京华,自言生羽翼。
怀书访知己,末路空相识。
许国不成名,还家有惭色。
托身从畎亩,浪迹初自得。 -
255.《淇上酬薛三据兼寄郭少府微》 唐·高适
自从别京华,我心乃萧索。
十年守章句,万事空寥落。
北上登蓟门,茫茫见沙漠。
倚剑对风尘,慨然思卫霍。 -
256.《秋胡行(一作鲁秋胡)》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东鲁陲。
时逢大道无艰阻,君方游宦从陈汝。 -
257.《燕歌行》 唐·高适
开元二十六年,客有从御史大夫张公出塞而还者;作《燕歌行》以示适,感征戍之事,因而和焉。
汉家烟尘在东北,汉将辞家破残贼。
男儿本自重横行,天子非常赐颜色。
摐金伐鼓下榆关,旌旆逶迤碣石间。 -
258.《送高三十五书记》 唐·杜甫
崆峒小麦熟,且愿休王师。
请公问主将,焉用穷荒为。
饥鹰未饱肉,侧翅随人飞。
高生跨鞍马,有似幽并儿。 -
259.《丽人行》 唐·杜甫
三月三日天气新,长安水边多丽人。
态浓意远淑且真,肌理细腻骨肉匀。
绣罗衣裳照暮春,蹙金孔雀银麒麟。
头上何所有?翠微盍叶垂鬓唇。 -
260.《渼陂西南台》 唐·杜甫
高台面苍陂,六月风日冷。
蒹葭离披去,天水相与永。
怀新目似击,接要心已领。
仿像识鲛人,空蒙辨鱼艇。