-
181.《奉酬睢阳路太守见赠之作》 唐·高适
盛才膺命代,高价动良时。
帝简登藩翰,人和发咏思。
神仙去华省,鹓鹭忆丹墀。
清净能无事,优游即赋诗。 -
182.《哀王孙》 唐·杜甫
长安城头头白乌,夜飞延秋门上呼。
又向人家啄大屋,屋底达官走避胡。
金鞭断折九马死,骨肉不得同驰驱。
腰下宝玦青珊瑚,可怜王孙泣路隅。 -
183.《木皮岭》 唐·杜甫
首路栗亭西,尚想凤凰村。
季冬携童稚,辛苦赴蜀门。
南登木皮岭,艰险不易论。
汗流被我体,祁寒为之暄。 -
184.《丈人山(山在青城县北,黄帝封青城山为五岳丈人)》 唐·杜甫
自为青城客,不唾青城地。
为爱丈人山,丹梯近幽意。
丈人祠西佳气浓,缘云拟住最高峰。
扫除白发黄精在,君看他时冰雪容。 -
185.《八哀诗·故著作郎贬台州司户荥阳郑公虔》 唐·杜甫
鶢鶋至鲁门,不识钟鼓飨。
孔翠望赤霄,愁思雕笼养。
荥阳冠众儒,早闻名公赏。
地崇士大夫,况乃气精爽。 -
186.《秋风二首》 唐·杜甫
秋风淅淅吹巫山,上牢下牢修水关。
吴樯楚柁牵百丈,暖向神都寒未还。
要路何日罢长戟,战自青羌连百蛮。 -
187.《暮秋枉裴道州手札,率尔遣兴,寄近呈苏涣侍御》 唐·杜甫
久客多枉友朋书,素书一月凡一束。
虚名但蒙寒温问,泛爱不救沟壑辱。
齿落未是无心人,舌存耻作穷途哭。 -
188.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。 -
189.《郪城西原送李判官兄、武判官弟赴成都府》 唐·杜甫
凭高送所亲,久坐惜芳辰。
远水非无浪,他山自有春。
野花随处发,官柳著行新。
天际伤愁别,离筵何太频。 -
190.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
191.《过故斛斯校书庄二首》 唐·杜甫
此老已云殁,邻人嗟亦休。
竟无宣室召,徒有茂陵求。
妻子寄他食,园林非昔游。
空馀繐帷在,淅淅野风秋。 -
192.《暮春题瀼西新赁草屋五首》 唐·杜甫
久嗟三峡客,再与暮春期。
百舌欲无语,繁花能几时。
谷虚云气薄,波乱日华迟。
战伐何由定,哀伤不在兹。 -
193.《上白帝城二首》 唐·杜甫
江城含变态,一上一回新。
天欲今朝雨,山归万古春。
英雄馀事业,衰迈久风尘。
取醉他乡客,相逢故国人。 -
194.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
195.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
196.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
197.《鸥》 唐·杜甫
江浦寒鸥戏,无他亦自饶。
却思翻玉羽,随意点春苗。
雪暗还须浴,风生一任飘。
几群沧海上,清影日萧萧。 -
198.《江边星月二首》 唐·杜甫
骤雨清秋夜,金波耿玉绳。
天河元自白,江浦向来澄。
映物连珠断,缘空一镜升。
馀光隐更漏,况乃露华凝。 -
199.《宴王使君宅题二首》 唐·杜甫
汉主追韩信,苍生起谢安。
吾徒自漂泊,世事各艰难。
逆旅招邀近,他乡思绪宽。
不材甘朽质,高卧岂泥蟠。 -
200.《千秋节有感二首(八月二日为明皇千秋节)》 唐·杜甫
自罢千秋节,频伤八月来。
先朝常宴会,壮观已尘埃。
凤纪编生日,龙池堑劫灰。
湘川新涕泪,秦树远楼台。