-
61.《水龙吟 代玄览和东泉学士自寿之作 案此》 元·张雨
古来宰相神仙,有谁得似东泉老。
今朝佳宴,杨枝解唱,花枝解笑。
钟鼎山林,同时行辈,故人应少。
问功成身退,何须更学,鸱夷子,烟波渺。 -
62.《梧桐树·道无他》 元·牧常晁
道无他,心为主。
执象拘文徒自苦。
记取圣贤语。
丹经譬喻千万句。
止是阴阳两个字。
要识根元处。 -
63.《陶渊明与他的五柳》 现代·胡适
当年有个陶渊明,不惜性命只贪酒;骨硬不能深折腰,弃官回来空两手。
瓮中无米琴无弦,老妻娇儿赤脚走。
先生吟诗自嘲讽,笑指篱边五株柳:"看他风里尽低昂,这样腰肢我无有。
" -
64.《自题肖像》 宋·释景元
生平只说聱头禅,撞著聱头如铁壁。
脱却罗笼截脚跟,大地撮来墨漆黑。
晚年转复没刀刀,奋金刚杵碎窠窟。
他时要识圆悟面,一为渠侬併拈出。 -
65.《以二十八字为吾婿他日嘱仲和书付梅隐袁庭植》 宋·王文卿
吾法元来不妄傅,信知道法妙玄玄。
君家自是神仙种,管取儿孙代代贤。 -
66.《自净土步至功臣寺》 宋·苏轼
落日岸葛巾,晚风吹羽扇。
松间野步稳,竹外飞桥转。
神功凿横岭,岩石得巨片。
直渡千人沟,下有微流泫。 -
67.《次韵张舜民自御史出倅虢州留别》 宋·苏轼
玉堂给札气如云,初喜湘累复佩银。
樊口凄凉已陈迹,(昔与张同游武昌樊口,来诗中及之。
)班心突兀见长身。
(台吏谓御史立处为班心。
)江湖前日真成梦,鄠杜他年恐卜邻。
此去若容陪坐啸,故应客主尽诗人。 -
68.《予以事系御史台狱,狱吏稍见侵,自度不能堪》 宋·苏轼
圣主如天万物春,小臣愚暗自亡身。
百年未满先偿债,十口无归更累人。
是处青山可埋骨,他时夜雨独伤神。
与君今世为兄弟,又结来生未了因。 -
69.《传神自赞》 宋·王安石
此物非他物,今吾即故吾。
今吾如可状,此物若为摹。 -
70.《传神自赞》 宋·王安石
我与丹青两幻身,世间流转会成尘。
但知此物非他物,莫问今人犹昔人。 -
71.《怀江村何宏甫自赣上寄林檎》 宋·戴复古
人好物亦好,交深谊转深。
他乡如对面,异体实同心。
未得平安报,相思长短吟。
无从回去马,有便寄来禽。 -
72.《自咏》 宋·陆游
华发萧萧居士身,江头风雨折乌巾。
无人问字尤宜嬾,有吏徵租未是贫。
薄宦傥来难倚仗,旧交渐少每酸辛。
敲门且复寻僧话,要结他生物外因。 -
73.《秋怀十首末章稍自振起亦古义也》 宋·陆游
遇酒幸一醉,遇饭幸一饱;或遇空无时,岂复有他巧?乡邻哀其穷,叩户馈麋?。
欣然出舍傍,菘韭青落爪。
饥羸曾未起,吟讽已稍稍。
袖手北窗前,枯肠困搜搅。 -
74.《半俸自戊辰二月置不复言作绝句》 宋·陆游
力请还山又几年,何功月费水衡钱?君思深厚犹惭惧,敢向他人更乞怜!
-
75.《题徐子礼宗丞自觉斋》 宋·陆游
末俗纷纷只自谩,惟公肯向静中观。
闲看此事从何得,正自他人著力难。
茶熟松风生石鼎,香残云缕遶蒲团。
江湖多少痴禅衲,蹋破青鞋觅话端。 -
76.《自叹》 宋·文天祥
功业羞前辈,形骸感故吾。
屡判嵇绍血,几无庆公须。
落落惟心在,苍他有意无。
江流总遗泪,何止失吞吴。 -
77.《尹学士自濠梁移倅秦州》 宋·宋祁
于役三年远,论兵两鬓斑。
不辞征戍苦,要作破羌还。
楯墨应圜熟,兜烽报永闲。
浮舠背淮服,盘马入秦关。
遂阁雠书笔,仍馀聚米山。
忆君他夕恨,遥向陇云间。 -
78.《舅氏自寿阳由京师归安陆》 宋·宋祁
道旧欣来驾,销魂遽远离。
颠毛同白日,俗眼暂青时。
客饭稽留数,斋醪酪酊迟。
风波须畏险,老大共馀悲。
楚莽先春动,梁云向雪垂。
还家存别墅,他会看围棋。 -
79.《自用前韵》 宋·司马光
耿耿官不成,迢迢夜未阕。
良朋梅不留,负此当轩月。
怀想空郁陶,眺听转清绝。
他时重见过,余樽犹可洁。 -
80.《自作寿堂因书一绝以志之》 宋·林逋
湖上青山对结庐,坟头秋色亦萧疏。
茂陵他日求遗稿,犹喜曾无封禅书。