-
101.《和令狐相公晚泛汉江书怀寄洋州崔侍郎阆州高舍人二曹长》 唐·刘禹锡
雨过远山出,江澄暮霞生。
因浮济川舟,遂作适野行。
郊树映缇骑,水禽避红旌。
田夫捐畚锸,织妇窥柴荆。 -
102.《仙游寺独宿》 唐·白居易
沙鹤上阶立,潭月当户开。
此中留我宿,两夜不能回。
幸与静境遇,喜无归侣催。
从今独游后,不拟共人来。 -
103.《古镜》 唐·李群玉
明月何处来,朦胧在人境。
得非轩辕作,妙绝世莫并。
瑶匣开旭日,白电走孤影。
泓澄一尺天,彻底寒霜景。 -
104.《鹊桥仙(间举“金风玉露相逢”之曲,因赋)》 宋·韩淲
诗非漫与,酒非无算,都是悲秋兴在。
与君觞咏欲如何,画不就、新凉境界。
微云抹月,斜河回斗,隐隐奇奇怪怪。
刚风九万舞瑶林,甚些少、人间利害。 -
105.《洞仙歌(三用韵)》 宋·吴潜
冠儿遍簇,那时人道瘦。
玉斝琼卮劝君酒。
是清凉境界,露湿烟凝,香更重,非是沈檀合就。
四窗花满砌,争似家山,橙蟹将肥重回首。 -
106.《瑞鹤仙(寿翁丹山)》 宋·刘辰翁
正丹翁初度。
对花满江城,晓莺欲语。
崆峒在何处。
渐雨过农郊,劝耕问路。 -
107.《临江仙·稽首吾门诸道友》 元·谭处端
稽首吾门诸道友,降心向外休寻。
等闲容易费光阴。
修行何是苦,不了我人心。
灭取无明三孽火,勿令境上相侵。
本来一点没升沈。
真闲如得得,步步上高岑。 -
108.《次洪景伯韵》 宋·曾惇
新诗清如玉壶冰,一读为破旅愁凝。
正怀狂客贺祠监,忽见高人王右丞。
坐忘仙去境尚在,广文骨冷呼不应。
其谁洗涤怀古恨,别乘博物如何曾。 -
109.《殊胜院柬悟雪禅人》 宋·孙锐
百年萧寺古云间,五夜焚修昼掩关。
雪岭衣传方丈室,虎丘石点可中山。
天开罨黛成仙境,地接琉璃映佛颜。
我亦挂冠为弟子,同参肯许是耕閒。 -
110.《朝中措 桃源图》 元·善住
桃源传自武陵翁。
遥隔白云中。
漫说人间无路,岂知一棹能通。
红英夹岸,霞蒸远近,烂漫东风。
将谓神仙别境,鸡鸣犬呔还同。 -
111.《朝中措 桃源图》 元·善住
桃源传自武陵翁。
遥隔白云中。
漫说人间无路,岂知一棹能通。
红英夹岸,霞蒸远近,烂漫东风。
将谓神仙别境,鸡鸣犬呔还同。 -
112.《洞仙歌 示门人》 元·王丹桂
修行日用,试与重提领。
本为抛家顾性命。
下虔心、苦志挫锐摧强,忘宠辱,自得神安气定。
番番境上,猿马休教弄。 -
113.《劝农二首奉呈同官诸丈》 宋·陈淳祖
劝农事云毕,晴日足登山。
山高翠微上,坐见人境閒。
天目有修眉,洞庭无狂澜。
田畴井画见,布谷行相关。 -
114.《龙泉观》 宋·何行
蓬莱境界隔风烟,一带银河接九天。
礼斗瑶台春草合,豢龙石钵玉沙圆。
红云几片危楼上,古木千寻落照边。
惆怅仙人何处去,空馀月色满山川。 -
115.《题潭州寿宁观》 宋·刘玄英
醉走白云来,倒提铜尾秉。
引个碧眼奴,担着独壶瘿。
自言秦世家,家住葛洪井。
不读黄庭经,岂烧龙虎鼎。 -
116.《都峤山》 宋·吴元美
群峦环翠绣江隈,八叠中峰洞府开。
剑戟香炉空际列,马鞍兜子上方排。
烟笼丹灶鳌擎稳,云盖仙人鹤驾来。
观此宝玄真胜境,何须航海觅蓬莱。 -
117.《华盖仙山院》 宋·徐自明
万当不如一,十发却休九。
乃知多言累,宁谨三缄口。
寂中洊雷震,悟处狮子吼。
百物自四时,六凿通九有。 -
118.《访程山人不遇》 明·方弘静
避喧来谷口,爱此青松阴。
永日空山寂,幽蝉时自吟。
花源应未隔,萝径杳难寻。
稍觉尘襟豁,方知仙境深。 -
119.《留别壶公山人》 明·林敏
夙昔负灵异,斋沐营丹砂。
经年竟无成,乃知仙路赊。
为文何足道,说剑徒矜夸。
神情若飘风,浮海思乘槎。 -
120.《题沈孟渊江乡深处(二首)》 明·王肄
村西村北路相连,处处桑麻绿野田。
一带好山如画里,几湾流水到门前。
渔歌唱过鸥边月,牧笛吹残谷口烟。
不独仙源异人境,杏花春雨自江天。
¤