-
1.《晓起折梅》 宋·陆游
织女斜河漏已残,长庚配月夜将阑。
小桥幽径无人见,折得梅花伴晓寒。 -
2.《燕子楼诗三首》 唐·张仲素
楼上残灯伴晓霜,独眠人起合欢床。
相思一夜情多少,地角天涯未是长。
——张仲素
满床明月满帘霜,被冷灯残拂卧床。 -
3.《南歌子》 宋·蔡伸
恨入眉峰翠,寒生酒晕红。
临期凝泪洒西风。
须信世间无物、似情浓。
玉蹬敲霜月,金钲伴晓钟。
凄凉古驿乱山重。
今夜拥衾无寐、与君同。 -
4.《夜行郎二首拟古乐府寄所思》 明·王逢年
昔看明月不如郎,同照菱花伴晓妆。
别后郎情宁似月,瑶阶随影度孤房。 -
5.《衡山何道士有诗声杨伯子监丞盛称之以杨所取》 宋·戴复古
道人幽吟岩壑底,伴晓猿啼秋鹤唳。
自陶情性乐天真,一心不作求名计。
一朝邂逅杨东山,诗声扬扬满世间。
东山才与诚斋敌,手腕中有万斛力。 -
6.《乍暑一首》 宋·刘克庄
南州四月气如蒸,却忆吴中始卖冰。
绿浦游船常载妓,画廊浴鼓或随僧。
梦过水榭闻凉笛,身在山房伴晓灯。
怊怅乌丝栏上笔,蓬窗学写字如蝇。 -
7.《次韵蔡学士梅诗》 宋·刘子翚
梅梢破白香清切,清雨含春不成雪。
瑶池仿佛万妃游,缟裙练帨何鲜洁。
凌晨灿烂忽惊眼,客中又过嘉平月。
年年见梅非昔地,海角寻芳更愁绝。 -
8.《东禅别新资官令荣安中走笔次韵》 宋·王灼
虽念三年别,犹欣一日逢。
哦诗能淡佇,作邑想雍容。
古柏宜秋雨,寒鸦伴晓钟。
归途莫惆怅,喜事见重重, -
9.《眼儿媚·满帘夜月耿霜秋》 元·王恽
满帘夜月耿霜秋。
云梦黯歌楼。
残灯伴晓,夕阳催暮,海水添愁。
天涯地角相思恨,谁道北生休。
一篇照映,唐人诗雅,千古风流。 -
10.《和皇甫郎中秋晓同登天宫阁言怀六韵》 唐·白居易
碧天忽已高,白日犹未短。
玲珑晓楼阁,清脆秋丝管。
张翰一杯酣,嵇康终日懒。
尘中足忧累,云外多疏散。
病木斧斤遗,冥鸿羁绁断。
逍遥二三子,永愿为闲伴。 -
11.《碧磵驿晓思/碧涧驿晓思》 唐·温庭筠
香灯伴残梦,楚国在天涯。
月落子规歇,满庭山杏花。 -
12.《和袭美冬晓章上人院》 唐·陆龟蒙
山寒偏是晓来多,况值禅窗雪气和。
病客功夫经未演,故人书信纳新磨。
闲临静案修茶品,独旁深溪记药科。
从此逍遥知有地,更乘清月伴君过。 -
13.《黄河晓渡》 唐·罗邺
大河平野正穷秋,羸马羸僮古渡头。
昨夜莲花峰下月,隔帘相伴到明愁。 -
14.《江上吟晓》 唐·王贞白
一叶野人舟,长将载酒游。
夜来吟思苦,江上月华秋。
晓露满红蓼,轻波飏白鸥。
渔翁似有约,相伴钓中流。 -
15.《好事近·秋晓上莲峰》 宋·陆游
秋晓上莲峰,高蹑倚天青壁。
谁与放翁为伴,有天坛轻策。
铿然忽变赤龙飞,雷雨四山黑。
谈笑做成丰岁,笑禅龛榔栗。 -
16.《霜天晓角(咏梅)》 宋·赵长卿
香来不歇。
谁把南枝折。
的砾疏花初破,都因是、夜来雪。
清绝。
十分绝。
孤标难细说。
独立野塘清浅,谁作伴、空夜月。 -
17.《霜天晓月》 宋·韩玉
竹篱茅屋。
一树扶疏玉。
客里十分清绝,有人在、江南北。
伫目。
诗思促。
翠袖倚修竹。
不是月媒风聘,谁人与、伴幽独。 -
18.《霜天晓角》 宋·刘过
霜天晓角。
梦回滋味恶。
酒醒不禁寒力,纱窗外、月华薄。
拥衾思旧约。
无情风透幕。
惟有梅花相伴,不成是、也吹落。 -
19.《霜天晓角(日暮)》 宋·张辑
暮天云阔。
懒泛琴三叠。
恰有梅花相伴,窗儿上、一枝月。
忆别。
恁时节。
吟情谁共说。
_枕偶成清梦,画角晓、更愁绝。 -
20.《高山流水·丁基仲侧室善丝桐赋咏晓达音吕备歌舞之妙》 宋·吴文英
素弦一一起秋风。
写柔情、都在春葱。
徽外断肠声,霜宵暗落惊鸿。
低颦处、翦绿裁红。