-
101.《赠白马王彪·并序》 魏晋·曹植
黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝京师、会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月,与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止,意毒恨之。 -
102.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
103.《哨遍》 宋·苏轼
其陋。
独鄱阳董毅夫过而悦之,有卜邻之意。
乃取归去来词,稍加概括,使就声律,以遗毅夫。
使家僮歌之,时相从于东坡,释耒而和之,扣牛角而为之节,不亦乐乎 -
104.《临江仙(呈湘川使君丁郎中仲京)》 宋·姚述尧
佳节喜逢长久日,魏文帝《与钟繇书》曰:“九月九为阳数,而日月并应。
俗嘉其名,以为宜于长久,故以享宴高会。
是月律中无射,言群木庶草无有射地而生,惟菊纷然独荣。
非夫含乾坤之淳和,体芬芳之淑气,孰能如此。 -
105.《冉冉云(牡丹盛开,招同官小饮,赋此)》 宋·卢炳
雨洗千红又春晚。
留牡丹、倚阑初绽。
娇娅姹、偏赋精神君看。
算费尽、工夫点染。
带露天香最清远。
太真妃、院妆体段。
拚对花、满把流霞频劝。
怕逐东风零乱。 -
106.《冉冉云(牡丹盛开,招同官小饮,赋此)》 宋·卢炳
雨洗千红又春晚。
留牡丹、倚阑初绽。
娇娅姹、偏赋精神君看。
算费尽、工夫点染。
带露天香最清远。
太真妃、院妆体段。
拚对花、满把流霞频劝。
怕逐东风零乱。 -
107.《苏幕遮》 宋·宋先生
气随神,神随气。
神气相随,透入泥丸里。
长把金关牢锁闭。
捉得金晶,暗地添欢喜。
下辛勤,须发志。
十二时中,莫把工夫弃。
阴尽阳全神出体。
功行成时,名列神仙位。 -
108.《括沁园春》 宋·林正大
大人先生,高怀逸兴,酒肉寓名。
纵幕天席地,居无庐室,以八荒为域,日月为扃。
贵介时豪,搢绅处士,未解先生酒适情。
徒劳尔,谩是非锋起,有耳谁听。 -
109.《西江月》 宋·林自然
二十余年看访道,经游万水千山。
明师未遇肯安闲。
几度拈香一瓣。
幸遇至人说破,虚无妙用循环。
工夫只在片时间。
遍体神光灿烂。 -
110.《喜太守毕朝散致政》 宋·黄庭坚
功名富贵两蜗角,险阻艰难一酒杯。
百体观来身是幻,万夫争处首先回。 -
111.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
112.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
113.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
114.《送李愿归盘谷序》 唐·韩愈
太行之阳有盘谷。
盘谷之间,泉甘而土肥,草木丛茂,居民鲜少。
或曰:“谓其环两山之间,故曰‘盘’。
”或曰:“是谷也,宅幽而势阻,隐者之所盘旋。 -
115.《书幽芳亭记》 宋·黄庭坚
士之才德盖一国,则曰国士;女之色盖一国,则曰国色;兰之香盖一国,则曰国香。
自古人知贵兰,不待楚之逐臣而后贵之也。
兰甚似乎君子,生于深山薄丛之中,不为无人而不芳;雪霜凌厉而见杀,来岁不改其性也。
是所谓“遁世无闷,不见是而无闷”者也。 -
116.《季札观周乐/季札观乐》 先秦·左丘明
吴公子札来聘。
……请观于周乐。
使工为之歌《周南》、《召南》,曰:“美哉!始基之矣,犹未也,然勤而不怨矣。
为之歌《邶》、《鄘》、《卫》,曰:“美哉,渊乎!忧而不困者也。 -
117.《触龙说赵太后》 先秦·刘向
赵太后新用事,秦急攻之。
赵氏求救于齐,齐曰:“必以长安君为质,兵乃出。
”太后不肯,大臣强谏。
太后明谓左右:“有复言令长安君为质者,老妇必唾其面。 -
118.《外戚世家序》 两汉·司马迁
自古受命帝王及继体守文之君,非独内德茂也,盖亦有外戚之助焉。
夏之兴也以涂山,而桀之放也以末喜。
殷之兴也以有娀,纣之杀也嬖妲己。
周之兴也以姜原及大任,而幽王之禽也淫于褒姒。 -
119.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
120.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。