-
121.《长安道(一作霍将军)》 唐·崔颢
长安甲第高入云,谁家居住霍将军。
日晚朝回拥宾从,路傍揖拜何纷纷。
莫言炙手手可热,须臾火尽灰亦灭。
莫言贫贱即可欺,人生富贵自有时。
一朝天子赐颜色,世上悠悠应始知。 -
122.《崔五宅送刘跂入京》 唐·李颀
行人惜寸景,系马暂留欢。
昨日辞小沛,何时到长安。
乡中饮酒礼,客里行路难。
清洛云鸿度,故关风日寒。 -
123.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
124.《鄂渚招王昌龄张偾》 唐·常建
刈芦旷野中,沙土飞黄云。
天晦无精光,茫茫悲远君。
楚山隔湘水,湖畔落日曛。
春雁又北飞,音书固难闻。 -
125.《月下呈章秀才(八元)》 唐·刘长卿
自古悲摇落,谁人奈此何。
夜蛩偏傍枕,寒鸟数移柯。
向老三年谪,当秋百感多。
家贫惟好月,空愧子猷过。 -
126.《见秦系离婚后出山居作》 唐·刘长卿
岂知偕老重,垂老绝良姻。
郗氏诚难负,朱家自愧贫。
绽衣留欲故,织锦罢经春。
何况蘼芜绿,空山不见人。 -
127.《哭魏兼遂》 唐·刘长卿
古今俱此去,修短竟谁分。
樽酒空如在,弦琴肯重闻。
一门同逝水,万事共浮云。
旧馆何人宅,空山远客坟。 -
128.《李侍御河北使回,至东京相访》 唐·刘长卿
故人南台秀,夙擅中朝美。
拥传从北来,飞霜日千里。
贫居幸相访,顾我柴门里。
却讶绣衣人,仍交布衣士。 -
129.《哭张员外继(公及夫人相次没于洪州)》 唐·刘长卿
恸哭钟陵下,东流与别离。
二星来不返,双剑没相随。
独继先贤传,谁刊有道碑。
故园荒岘曲,旅榇寄天涯。 -
130.《双峰下哭故人李宥》 唐·刘长卿
怜君孤垄寄双峰,埋骨穷泉复几重。
白露空沾九原草,青山犹闭数株松。
图书经乱知何在,妻子因贫失所从。
惆怅东皋却归去,人间无处更相逢。 -
131.《仰答韦司业垂访五首》 唐·萧颖士
呦呦食苹鹿,常饮清泠川。
但悦丰草美,宁知牢馔鲜。
主人有幽意,将以充林泉。
罗网幸免伤,蒙君复羁牵。 -
132.《答邹象先》 唐·萧颖士
桂枝常共擢,茅茨冀同荐。
一命何阻修,载驰各川县。
壮图悲岁月,明代耻贫贱。
回首无津梁,只令二毛变。 -
133.《今别离(一作别离曲)》 唐·孟云卿
结发生别离,相思复相保。
如何日已久,五变庭中草。
渺渺大海途,悠悠吴江岛。
但恐不出门,出门无远道。 -
134.《少年行三首·其三》 唐·李白
君不见淮南少年游侠客,白日球猎夜拥掷。
呼卢百万终不惜,报仇千里如咫尺。
少年游侠好经过,浑身装束皆绮罗。
蕙兰相随喧妓女,风光去处满笙歌。 -
135.《赠别从甥高五》 唐·李白
鱼目高泰山,不如一玙璠.贤甥即明月,声价动天门。
能成吾宅相,不减魏阳元。
自顾寡筹略,功名安所存。
五木思一掷,如绳系穷猿。 -
136.《醉后赠从甥高镇》 唐·李白
马上相逢揖马鞭,客中相见客中怜。
欲邀击筑悲歌饮,正值倾家无酒钱。
江东风光不借人,枉杀落花空自春。 -
137.《陈情赠友人》 唐·李白
延陵有宝剑,价重千黄金。
观风历上国,暗许故人深。
归来挂坟松,万古知其心。
懦夫感达节,壮士激青衿。 -
138.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
139.《发广陵留上家兄兼寄上长沙》 唐·韦应物
将违安可怀,宿恋复一方。
家贫无旧业,薄宦各飘飏.
执板身有属,淹时心恐惶。
拜言不得留,声结泪满裳。 -
140.《送杨氏女》 唐·韦应物
永日方戚戚,出行复悠悠。
女子今有行,大江溯轻舟。
尔辈苦无恃,抚念益慈柔。
幼为长所育,两别泣不休。