-
401.《四月五日微雨免朝与李太史世贤步出皇城门喜》 明·程敏政
轻阴小雨夜连晨,中使传呼散紫宸。
天气薰蒸疑作暑,风光回转欲留春。
班分辇道花迎佩,仗出宫墙柳映人。
独喜联镳归去早,六街消尽马蹄尘。 -
402.《作《云谷晴翠》归途口占》 未知·刘海粟
七十二峰七度攀,此身宁复在人间。
八五游历曾非梦,疑昔登临未定山。
有路篱雀飞不到,无知松柏老能闲。
要从何处寻丹嶂,莫使匆匆卤莽还。 -
403.《青山辞》 宋·陈天麟
青山崔崔,白云溶溶。
我疑其中,仙人所宫。
风马云舆,霓旌羽幢。
游行太空,翩然相从。 -
404.《开垣曲山路成》 宋·李建中
为郡同卧理,民情识我情。
三秋得公事,一月绕山行。
砥柱全抛险,黄河日接平。
周遭到垣曲,尊大近神京。 -
405.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
406.《浯溪》 宋·锺兴嗣
羯奴祸唐室,宗社已倾危。
翠华幸西蜀,大物孰主持。
储君起灵武,事亦从权宜。
人望既有属,奸孽就诛夷。 -
407.《和颜长官百咏·边庭》 宋·朱继芳
探使归来半信疑,帐前相语怕人知。
沉香雾里娇弦暖,莫遣边愁到两眉。 -
408.《开元宫》 元·黄溍
谁使藏舟一夕移,红楼翠幕未全非。
曾闻帝子乘鸾去,疑有仙人化鹤归。
烟径月明瑶草歇,石坛露冷碧桃稀。
赤栏桥畔多时立,闲看杨花作雪飞。 -
409.《再用前韵》 宋·苏轼
罗浮山下梅花村,玉雪为骨冰为魂。
纷纷初疑月挂树,耿耿独与参横昏。
先生索居江海上,悄如病鹤栖荒园。
天香国艳肯相顾,知我酒熟诗清温。 -
410.《吾谪海南子由雷州被命即行了不相知至梧乃闻》 宋·苏轼
九疑联绵属衡湘,苍梧独在天一方。
孤城吹角烟树里,落月未落江苍茫。
幽人拊枕坐叹息,我行忽至舜所藏。
江边父老能说子,白须红颊如君长。 -
411.《仆所藏仇池石希代之宝也王晋卿以小诗借观,》 宋·苏轼
海石来珠宫,秀色如蛾绿。
坡陀尺寸间,宛转陵峦足。
连娟二华顶,空洞三茅腹。
初疑仇池化,又恐瀛洲蹙。 -
412.《次韵和王巩》 宋·苏轼
谪仙窜夜郎,子美耕东屯。
造物岂不惜,要令工语言。
王郎年少日,文如瓶水翻。
争锋虽剽甚,闻鼓或惊奔。 -
413.《详定试卷二首》 宋·王安石
帘垂咫尺断经过,把卷空闻笑语多。
论众势难专可否,法严人更谨谁何。
文章直使看无纇,勋业安能保不磨。
疑有高鸿在寥廓,未应回首顾张罗。 -
414.《次韵信都公石枕蕲簟》 宋·王安石
端溪琢枕绿玉色,蕲水织簟黄金纹。
翰林所宝此两物,笑视金玉如浮云。
都城六月招客语,地上赤日流黄尘。
烛龙中天进无力,客主歊然各疲剧。 -
415.《赠陈君景初》 宋·王安石
吾尝奇华佗,肠胃真割剖。
神膏既傅之,顷刻活残朽。
昔闻今则信,绝伎世尝有。
堂堂颍川士,察脉极渊薮。 -
416.《次韵吴季野再见寄》 宋·王安石
衣裘南北弊风尘,志趣卑污已累亲。
流俗尚疑身察察,交游方笑党频频。
远同鱼乐思濠上,老使鸥惊耻海滨。
邂逅得君还恨晚,能明吾意久无人。 -
417.《吴长文新得颜公坏碑》 宋·王安石
鲁公之书既绝伦,岁久更为所珍。
荒坛坏冢朽崖屋,剥落风雨埋煨尘。
断碑数尺谁所得,点画入纸完如新。
延陵公子好事者,拓取持寄情相亲。 -
418.《尹村道中》 宋·王安石
满眼霜吹宿草根,谩知新岁不逢春。
却疑青嶂非人世,更觉黄云是塞尘。
万里张侯能奉使,百年曾子肯辞亲。
自怜许国终无用,何事纷纷客此身。 -
419.《杂感》 宋·陆游
祸福虽云不可猜,人生要岂愿为才。
髑髅正使非不乐,牺象何疑是木灾。 -
420.《登高》 宋·张耒
怀不展兮居无聊,默谇语兮浩长谣。
写我心兮登彼高,陟万仞兮扪九霄。
命清风兮披浮云,瞰四荒兮视天垠。
大海荡潏兮潜龙鲲,吐吞日月兮制明昏。