-
421.《次韵孔四著作早行》 宋·黄庭坚
弃置锄犁就车马,从来计出古人下。
尘埃好在三尺桐,不疑万世期子野。
明经使者著书郎,风雨乘馹忘夙夜。
回车过门问无恙,何意深巷勤长者。 -
422.《长句送陆子履学士通判宿州》 宋·欧阳修
古人相马不相皮,瘦马虽瘦骨法奇。
世无伯乐良可嗤,千金市马惟市肥。
骐骥伏枥两耳垂,夜闻秋风仰秣嘶。
一朝络以黄金羁,旦刷吴越暮燕陲。 -
423.《清风谣》 宋·范仲淹
清风何处来,先此高高台。
兰丛国香起,桂枝天籁回。
飘飘度清汉,浮云安在哉。
万古郁结心,一旦为君开。 -
424.《满庭芳·青幄高张》 宋·无名氏
青幄高张,琼枝巧缀,万颗香染红殷。
绛罗衣润,疑是火然山。
白玉钗头试篸,黄金带、奇巧工钻。
题评处,仙家异种,分付在人间。 -
425.《喜迁莺·一阳初起》 宋·无名氏
一阳初起。
渐庾岭梅雪,才苞香蕊。
品格清高,姿容闲雅,别受化工深意。
放开独占严景,不使混同凡卉。 -
426.《瑞鹧鸪》 宋·无名氏
汉宫铅粉净无痕。
蜡点寒梢水畔村。
忍犯冰霜欺竹柏,肯同雪月吊兰荪。
骚人咏去清诗健,驿使传来旧典存。
病眼浑疑春思早,一枝聊洗画图昏。 -
427.《万年欢》 宋·无名氏
天气严凝,乍寒梅数枝,岭上开拆。
傅粉凝脂,疑是素娥妆饰。
先报阳和信息。
更雪月、交光一色。 -
428.《春雪间早梅》 宋·无名氏
梅将雪共春。
彩艳灼灼不相因。
逐吹霏霏能争密,排枝碎碎巧妆新。
谁令香来满坐,独使净敛无尘。 -
429.《戏作常娥责》 宋·梅尧臣
我昨既赋白兔诗,笑他常娥诚自痴。
正值十月十五夜,月开冰团上东篱。
毕星在傍如张罗,固谓走失应无疑。
不意常娥早觉怒,使令乌鹊绕树枝。 -
430.《途中寄上尚书晏相公二十韵》 宋·梅尧臣
惊飙入林鸦乱飞,舞空落叶相追随。
秋权摧物不见迹,但使万古生愁悲。
登山临水昔感别,身作旅人安得宜。
单舟匹妇更无婢,朝餐每愧妇亲炊。 -
431.《依韵和永叔戏作》 宋·梅尧臣
琵琶转拨声繁促,学作饥禽啄寒木。
木蠹生虫细穴深,长啄歊铿未充腹。
拢弦叠响入众耳,发自深林答空谷。
上弦急逼下弦清,正如螗螂捕蝉声。 -
432.《寄滁州欧阳永叔》 宋·梅尧臣
昔读韦公集,固多滁州词。
烂熳写风土,下上穷幽奇。
君今得此郡,名与前人驰。
君才比江海,浩浩观无涯。 -
433.《初至鄜州感事》 宋·晁说之
罪斥云一纪,常亦守官箴。
置身江海畔,放言麋鹿岑。
大吏不诃谴,小吏自堪任。
虾菜日异馔,著书敌南金。 -
434.《瑞莲歌》 宋·王禹偁
江城五月江雨晴,荷花到处红交横。
宋家池上瑞莲生,嫋嫋出丛抽一茎。
茎端菡萏开两朵,忽似娥皇将女英。
九疑望断苍梧暮,低头并照湘波清。 -
435.《寄李常伯满粹翁》 宋·王令
我思古人不可见,独以两眼纸上求。
苦读才疲即伏枕,亦冀梦寐从之游。
每疑贤圣世间有,岂独古出今则不。
心之所藏弗面见,常恨世腹不可搜。 -
436.《七月一日复大雨用前韵》 宋·曾几
山头一寸云,山下一尺雨。
青天在层阴,未用遽披睹。
悬知垅亩间,不著蓑笠御。
呼儿趣秧稻,唤妇催酿黍。 -
437.《过风出陆金陵道中次程及甫韵》 宋·洪咨夔
留滞周南命使然,莫疑上水逆风舡。
乡心故故随人后,客月依依堕我前。
半夜索樽同决计,五更回柂不成眠。
笋舆吹面新凉入,须信封姨正自贤。 -
438.《追和陶渊明归去来辞》 宋·晁补之
归去来兮,吾无以归奚以归。
既身不足以任责,畏首尾而心悲。
慕往昔之经世,嗟吾力之莫追。
彼辞位而灌园,岂吾今之独非。 -
439.《和颜随饮酒》 宋·晁补之
樊山夜涨河鸣鼓,奎火占中知溽暑。
颜阖居邻胡子都,共喜夏麋登宴俎。
参军河北主簿南,骑马相逢不相语。
市西老屋断人居,自觉天风生广宇。 -
440.《春日长安故苑有怀》 宋·寇准
唐室空城有旧基,荒凉长使后人悲。
遥村日暖花空发,废苑春深柳自垂。
事著简编犹可念,景随陵谷更何疑。
入梁朝士无多在,谁向秋风咏黍离。