-
101.《责躬诗》 宋·梅尧臣
所禀介且拙,尝耻朋比为。
皎皎三十年,半语曾未欺。
身微德不著,尚使人见疑。
省己当自责,实负圣相知。
圣相虽明察,不假束蕴辞。
扣言已可罪,引去岂非宜。 -
102.《答惠州曾使君韵二首》 宋·刘克庄
先贤平易以观诗,不晓尖新与崛奇。
若似后儒穿凿说,占人字字总堪疑。 -
103.《盛暑谒刘公达》 宋·毛滂
伏金避老火,遁日乾商霖。
天地岂不宽,八荒一釜鬵。
此身沍寒乡,骨冷势陆沉。
忽疑同然灰,终得空汗襟。 -
104.《次韵子瞻和渊明拟古九首》 宋·苏辙
佛法行中原,儒者耻论兹。
功施冥冥中,亦何负当时。
此方旧杂染,浑浑无名缁。
治生守家室,坐使斯人疑。 -
105.《和同使郑内藏见始之作》 宋·张舜民
仗节传呼出紫宸,燕南蓟北望车尘。
身为五郡循良守,家是三朝宿卫臣。
对榻梦魂思共得,据鞍吟啸喜相亲。
驿亭处处逢花发,疑是春光解送人。 -
106.《夜闻雨声赋古风时赵使君祈雨之翌日也》 宋·郑刚中
山斋道人梦魂清,梦中细响忽可听。
三峡流泉出幽隐,万蚕食此春叶声。
又疑相如夜病渴,蟹眼乱沸石鼎鸣。
呼童起视果安在,云是四檐甘雨倾。 -
107.《人日惊蛰前数日大雪寄孙奇父韩叔夏》 宋·胡寅
腊雪不溉旱,天公念嘉生。
稚春乃祁寒,号令如冬行。
栗烈鼓噫气,碎訇动霆声。
初疑雨翻盆,旋觉霰洒甍。 -
108.《挽周晋仙二首》 宋·苏泂
酷爱金陵二百诗,自痴那得使人痴。
草堂寂寞荆公死,泉下相逢试质疑。 -
109.《嘲解十首》 宋·王迈
狄青心不负朝廷,跋扈人疑渐有萌。
琦不押班婴众怒,浚私铸印被台评。
钜公未免忧清议,之子如何讳此名。
若使满朝无一语,晚唐蕃镇祸胎成。 -
110.《海棠》 宋·赵文
纖纖光润态偏浓,曲曲花蓬暖自融。
娇泪恼公初着雨,丰肌病酒不宜风。
人疑欲睡高烧烛,天悔无香剩与红。
正使吹残亦何恨,向来艳艳本空空。 -
111.《送潭州陈运使二首》 宋·项安世
惜分频卜夜,此意我知公。
古事多疑信,今人足异同。
何年操棐几,三月坐春风。
但记匆匆字,深题大带中。 -
112.《石钟山记》 宋·苏轼
《水经》云:“彭蠡之口有石钟山焉。
”郦元以为下临深潭,微风鼓浪,水石相搏,声如洪钟。
是说也,人常疑之。
今以钟磬置水中,虽大风浪不能鸣也,而况石乎!至唐李渤始访其遗踪,得双石于潭上,扣而聆之,南声函胡,北音清越,桴止响腾,余韵徐歇。 -
113.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
114.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
115.《贺进士王参元失火书》 唐·柳宗元
得杨八书,知足下遇火灾,家无余储。
仆始闻而骇,中而疑,终乃大喜。
盖将吊而更以贺也。
道远言略,犹未能究知其状,若果荡焉泯焉而悉无有,乃吾所以尤贺者也。 -
116.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
117.《论积贮疏》 两汉·贾谊
管子曰:“仓廪实而知礼节。
”民不足而可治者,自古及今,未之尝闻。
古之人曰:“一夫不耕,或受之饥;一女不织,或受之寒。
” 生之有时,而用之亡度,则物力必屈。 -
118.《深虑论》 明·方孝孺
虑天下者,常图其所难而忽其所易,备其所可畏而遗其所不疑。
然而,祸常发于所忽之中,而乱常起于不足疑之事。
岂其虑之未周欤?盖虑之所能及者,人事之宜然,而出于智力之所不及者,天道也。
当秦之世,而灭诸侯,一天下。 -
119.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
120.《荆轲刺秦王》 两汉·刘向 编
秦将王翦破赵,虏赵王,尽收其地,进兵北略地,至燕南界。
太子丹恐惧,乃请荆卿曰:“秦兵旦暮渡易水,则虽欲长侍足下,岂可得哉?”荆卿曰:“微太子言,臣愿得谒之。
今行而无信,则秦未可亲也。
夫今樊将军,秦王购之金千斤,邑万家。