-
1.《奉使契丹二十八首其二十八筠州圣祖殿诗》 宋·苏辙
高安在南,分自豫章。
重山复江,鱼鸟之乡。
俗野不文,吏亦怠荒。
礼失不知,习为旧常。 -
2.《题张野人园庐》 唐·孟浩然
与君园庐并,微尚颇亦同。
耕钓方自逸,壶觞趣不空。
门无俗士驾,人有上皇风。
何处先贤传,惟称庞德公。 -
3.《题张野人园庐》 唐·孟浩然
与君园庐并,微尚颇亦同。
耕钓方自逸,壶觞趣不空。
门无俗士驾,人有上皇风。
何处先贤传,惟称庞德公。 -
4.《野哭》 唐·刘叉
棘针生狞义路闲,野泉相吊声潺潺。
哀哉异教溺颓俗,淳源一去何时还。 -
5.《酬乐天早春闲游西湖颇多野趣…亦欲粗为恬养之赠耳》 唐·元稹
雁思欲回宾,风声乍变新。
各携红粉伎,俱伴紫垣人。
水面波疑縠,山腰虹似巾。
柳条黄大带,茭葑绿文茵。 -
6.《蕙兰芳引(林钟商,俗名歇指调赋藏一家吴郡王画兰)》 宋·吴文英
空翠染云,楚山迥故人南北。
秀骨冷盈盈,清洗九秋涧绿。
奉车旧畹,料未许、千金轻儥。
浅笑还不语,蔓草罗裙一幅。 -
7.《瑞龙吟(黄钟商,俗名大石调,犯正平调蓬莱阁)》 宋·吴文英
堕虹际。
层观翠冷玲珑,五云飞起。
玉虬萦结城根,澹烟半野,斜阳半市。
瞰危睇。 -
8.《淳化五年秋八月二十四日钜鹿魏野江东僧用晦》 宋·魏野
危城闲登临,秋色际空碧。
四顾廊且平,万虑忽然释。
精诚日月暗,旷达天地窄。
壮节但孤耸,愤气欲四射。 -
9.《论俗十二首》 宋·刘子翚
何州无战争,闽粤祸未销。
或言杀子因,厉气由此招。
蛮陬地瘠狭,世业患不饶。
生女奁分赀,生男野分苗。 -
10.《论俗十二首》 宋·刘子翚
野人厌羹藜,家有庖丁刀。
徒夸批导手,肯念耕稼劳。
隐然肉山雄,畏彼尺箠操。
春泥卧寒野,夜月犁东皋。
辛勤力已尽,觳觫祸岂逃。
谁无恻隐心,鲜能胜贪饕。
盖惧犹示恩,况异犬马曹。 -
11.《念奴娇 归潜志卷八按此词,朝野遗记作张孝》 宋·宇文虚中
疏眉秀目。
看来依旧是,宣和妆束。
飞步盈盈姿媚巧,举世知非凡俗。
宋室宗姬,秦王幼女,曾嫁钦慈族。 -
12.《酬乐天早春闲游西湖,颇多野趣,恨不得与微》 未知·未知
以成酬答。
末章亦未暇诚,则势使之然,亦欲粗为恬养之赠耳】
元稹
雁思欲回宾,风声乍变新。 -
13.《和马粹老四明杂诗聊记里俗耳十首》 宋·舒坦
佛磬云中寺,樵歌郭裹湖。
城居荫杨柳,野寇息萑蒲。
巫语传杯珓,渔蓑入画图。
幽香花满谷,不趁雪霜枯。 -
14.《夏夜与魏野陈越会宿河亭联句三十韵》 宋·臧奎
雨破畏日沉,月出酷暑歇。
衙中河亭上,静与山不别。
良朋俱远来,文会一何悦。
箕踞巾舄闲,玩好琴樽列。 -
15.《野人家》 宋·赵兰皋
总为门为马足尘,败簑悬壁亦天真。
看渠只是芸田者,处世强如识字人。
隔水架茅知避俗,得鱼沽酒却分邻。
市朝多少人称隐,只隐黄金不隐身。 -
16.《绿野亭》 宋·郑伯玉
路出烟村俗驾少,江天落莫憎寒威。
依依壶峤草树变,蔼蔼海门烟火微。
日脚下时一雁度,风头起处双鸦归。
却拥残炉拨灰坐,冷暖世途空险巇。 -
17.《次韵吴季野再见寄》 宋·王安石
衣裘南北弊风尘,志趣卑污已累亲。
流俗尚疑身察察,交游方笑党频频。
远同鱼乐思濠上,老使鸥惊耻海滨。
邂逅得君还恨晚,能明吾意久无人。 -
18.《杜子野主簿约客赋一诗为赠与仆一联云生就石》 宋·戴复古
杜陵之后有孙耒,自守诗家法度严。
秀骨可仙官况薄,高情追古俗人嫌。
起看星斗夜推枕,为爱江山寒卷帘。
饱吃梅花吟更好,锦囊虽富不伤廉。 -
19.《行唐村平野,晴色妍甚》 宋·范成大
暖日烘繁梅,穠香扑征鞅。
云烟酿春色,心目两骀荡。
柳眉翠已扫,桑眼青未放。
兹游定不俗,前路八千嶂。 -
20.《野兴》 宋·陆游
老去痴顽百不能,非醒非醉日腾腾。
敲门惟有徵租吏,好事元无送米僧。
旧俗不还谁复念,古书虽在渐难凭。
平生意气今如此,惆怅西窗半夜灯!