-
61.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
62.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
63.《奉答原甫见过宠示之作》 宋·欧阳修
不作流水声,行将二十年。
吾生少贱足忧患,忆昔有罪初南迁。
飞帆洞庭入白浪,堕泪三峡听流泉。
援琴写得入此曲,聊以自慰穷山间。 -
64.《吴季谦侍郎送家酿香绝无灰得未曾有戏成报章》 宋·岳珂
义丰爱酒憎官壶,日长忍渴呼酷奴。
自言畏灰如畏虎,有酒不向官坊酤。
当家香泉世无比,米洁曲甘醇且美。
酿时不著一点灰,满酌寒泉挹清泚。 -
65.《武陵观火诗》 唐·刘禹锡
楚乡祝融分,炎火常为虞。
是时直突烟,发自晨炊徒。
盲风扇其威,白昼曛阳乌。
操绠不暇汲,循墙还避逾。 -
66.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
67.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
68.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
69.《答张子立见寄》 宋·苏洵
舟行道里日夜殊,佳士恨不久与俱。
峡山行尽见平楚,舍舡登岸身无虞。
念君治所自有处,不复放纵如吾徒。
忆昨相见巴子国,谒我江上颜何娱。 -
70.《水龙吟 仆三年为郎外台,故人扬子能作广文》 金朝·蔡松年
词章敏妙,临觞得纸,下笔不能自休。
去岁收灯后,过扬於郑氏山亭,酣觞赋诗,最为快适。
自此仆遂东来,比得其诗,颇道当时风味,戏作越调乱山空翠寻人,短松路转风亭小。
论文把酒,灯残月淡,春风最早。 -
71.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
72.《西蜀旅舍春叹,寄朝中故人呈狄评事》 唐·岑参
春与人相乖,柳青头转白。
生平未得意,览镜私自惜。
四海犹未安,一身无所适。
自从兵戈动,遂觉天地窄。 -
73.《酬李十六岐》 唐·王季友1
炼丹文武火未成,卖药贩履俱逃名。
出谷迷行洛阳道,乘流醉卧滑台城。
城下故人久离怨,一欢适我两家愿。 -
74.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
75.《蝶恋花》 宋·赵令
张亦有所娶。
适经其所居,乃因其夫言于崔,以外兄见。
夫已诺之,而崔终不为出。
张怨念之诚,动于颜色。 -
76.《爱莲堂》 宋·钱闻诗
懿哉周濂溪,昔揽星江符。
四时花卉多,独以莲自娱。
公见太极初,学业周孔徒。
如何心清净,爱与释氏俱。 -
77.《石湖中流酌酒酣畅》 明·王宠
总道金门隐方朔,何如东山卧谢安。
青云万里绝鸟道,凌兢侧足千峰攒。
馋蛟磨牙走其下,飞蛇接翼相勾盘。
平生萧散不经事,清湖纵酒哀丝弹。 -
78.《邃经堂》 宋·李廌
男子宜读书,读书须五车。
纸腐唇自裂,岂为刳心鱼。
吾子少年时,青云得意初。
英华发清端,赋笔凌相如。 -
79.《和陶桃花源》 宋·吴芾
我闻桃花源,其先是秦世。
当时避地人,岁久俱已逝。
其后长子孙,生理还不废。
种桃以自营,结茅以自憇。 -
80.《次韵黄文叔正言送日铸茶》 宋·楼钥
古人养老食而酳,后人既饱须啜茗。
唐称阳羡顾渚茶,惠建之名犹未省。
小团花{左革右夸}矞云龙,竞巧争妍动天听。
要之造化生万物,甘苦酸盐适其性。