-
181.《诗九首托南剑刘教寻亦周墓焚之》 宋·赵文
妻子相宽亦偶然,老人何用许悲煎。
沉忧若解令人死,何至相疏十八年。 -
182.《豫章逢故人歌》 宋·双渐
乐天尝日浔阳渚,舟中曾遇商人妇。
坐间因感琵琶声,为托微词写深诉。
因重佳人难再得,故言何必曾相识。
今日相逢相识人,青衫拭泪应无极。 -
183.《送李扩还吴》 未知·袁华
仓颉史籀世既远,斯冰徐张称善书。
有元绝华部与赵,俗工纷纷讹鲁鱼。
铁锥画沙钗折股,会稽峄山化黄土。
尚幸新泉丹井存,更有吴兴能复古。 -
184.《洞仙歌 赋榛实屏山所录 中州乐府》 元·王浍
圆刚定质,混物非凡类。
仁处其中静忘意。
任蝶蜂狂绕,燕雀喧争,心君正,惟取清白自治。
黄衣从淡泊,此个家风异。
偶合阴阳弃神智。
怕旁人冷眼,嫌太孤高,尊俎地、聊许松梧同器。
待他日、山林不相容,请 -
185.《贺新郎 余家古瓶腊梅忽开,清香可爱,质之》 元·张之翰
且云,素难题咏,山谷简齐但作小诗而已,在简齐余作且勿论,偶不及东坡长句,何耶。
因以乐府贺新郎见意不受铅朱污。
问娇黄、当初著甚,染成如许。
便做采从真蜡国,特地朝匀暮注。 -
186.《折杨柳歌》 清·许虬
居辽四十年,生儿十岁许。
偶听故乡音,问爷此何语。 -
187.《秋千》 明·李开先
索垂画板横,女伴斗轻盈。
双双秦弄玉,个个许飞琼。
俯视花梢下,高腾树杪平。
出游偶见此,始记是清明。 -
188.《南阳春日十首》 宋·陈舜俞
簿书堆里得天真,谩为浮名役此身。
门柳偶同陶靖节,君羹空羡颍封人。
沙鸥旧许为吾侣,巢燕何曾厌我贫。
已共东风有归约,且从桃李笑今春。 -
189.《短歌行赠武河汤将军擢镇狼山》 明·俞大猷
蛟川见君蛩然喜,虎须猿臂一男子。
三尺雕弓丈八矛,目底倭奴若蚍蚁。
一笑遂为莫逆交,剖心相示寄生死。
君战蛟川北,我战东海东。 -
190.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
191.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。 -
192.《次韵中秉教授喜雨之作》 宋·冯伯规
入春绝无一声雷,赤日又将近夏末。
阴霾蔽天动经月,草木叶上积寸埃。
朝朝群望俱遍走,一毫及民更无有。
雨师远逃龙亦睡,江涩鱼跳兽空吼。 -
193.《和周茂叔席上酬孟翱太博》 宋·傅耆
古人务乐善,见士即推毂。
今也多忌才,对面远贤蜀。
顾予尝喜学,幽室未偶烛。
幸会才翘翘,深惭识碌碌。 -
194.《澹山岩》 宋·郭三聘
忆昔游澹岩,文社四为侣。
相逢各年少,抱负俱有素。
训狐圣得知,夜半叫已屡。
主人知客来,倒屣相告语。 -
195.《咏丹桂》 宋·胡榘
碎琼揉香作肌骨,霁日吹红染肤色。
人间何处有此葩,一种风流初未识。
东隅月户编三千,夜修玉关瀛洲前。
拂摇桂子偶坠此,雨露培植开韶妍。 -
196.《和洪教菊》 宋·林之奇
陶令遗世情,尚余爱菊念。
菊亦有可爱,爱之苦不厌。
我观傲霜枝,真金赴烈焰。
道韵轻园绮,孤标敌针奄。 -
197.《众乐亭》 宋·吴充
使君新自四明归,邀我同为众乐诗。
山川可爱惜不见,昼想夕思心为罢。
怳然神遇若有得,齎身乃在天之涯。
涨海连空四无岸,天吴却坐鲛人观。 -
198.《养蚕行》 宋·姚寅
南村老婆头欲雪,晓傍墙阴采桑叶。
我行其野偶见之,度问春蚕休日结。
老婆敛手复低眉,未足四眠那知得。
自从纸上扫青子,朝夕餧饲如婴儿。 -
199.《东山草堂四首为刘大司马作(以四字为韵)》 明·何孟春
岳降不偶然,天将辅有道。
廊庙逼台斗,谁当致身早。
我公立四朝,事业多远抱。
心增许国壮,鬓为忧时槁。 -
200.《赋内阁芍药》 明·陆粲
金门柳色萦深绿,上苑春余杂花扑。
夭桃已歇秾李衰,红药翻阶正芬郁。
此花初种自宣皇,百曲雕阑七宝妆。
融风窈窕昭阳殿,暖日轻盈白玉堂。