-
201.《夜声》 明·陆容
微醺醒中夜,独寤当逆旅。
心清听思聪,声动臆可举。
轻噫疑林飚,斜侵觉窗雨。
琤琮僧塔铃,幽轧邻家杼。 -
202.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
203.《缺题》 明·童琥
竹外松边一两稍,迥临村落傍谿桥。
堪将乱蕊添云肆,芳被芳风透绮寮。
春事顿随花片薄,清吟半逐梦魂销。
却思前载孤山下,踏雪相寻岂惮遥。 -
204.《过梅花室》 明·王绂
我曾泊棹西湖滨,千树万树梅花春。
孤山月照一篷雪,十里湖光如烂银。
兴豪对客酣清宴,达旦赓吟骋雄健。
灯前索纸呵手题,霜兔鏦锵冰满砚。 -
205.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
206.《鄞江渔者歌赠陈仲谦》 明·王彝
我昔采药华山峰,群山一视青童童。
或从暮霭见一线,知是鄞江源甬东。
娄东今见披裘者,浮江昔在鄞江中。
钓竿每裁鄮山竹,台笠独染蓬莱松。 -
207.《两浙寄子栗家书》 明·魏观
元年正月初,运使莅江浙。
二月开衙门,上下总怡悦。
明恩隆委任,疏钝愧忝窃。
四月草寇生,民灶被残劫。 -
208.《清明约友游昆山(二十四韵)》 明·易恒
是日期而至者五人,不期而至者一人,期而不至者二人,袁校书子英、余道士复初。
实洪武十五年壬戌闰二月十六日。
老逢节序感流年,聊复追游愧昔贤。 -
209.《答李西涯》 明·庄昶
十年风雨别长安,笑把无穷作梦看。
纵许浮云终日定,谁知去妇此心难。
蘋花采采江空远,湘水茫茫道路艰。
读罢《离骚》风偶急,钓船吹上子陵滩。 -
210.《燕子龛禅师》 唐·王维
〔一本有咏字〕
山中燕子龛。
路剧羊肠恶。
裂地竞盘屈。 -
211.《再和》 宋·苏轼
与君流落偶还朝,过眼纷纶七叶貂。
莫笑华颠飘彩胜,几人黄壤隔青霄。
行吟未许穷骚雅,坐啸犹能出教条。
记取明年江上郡,五更春枕梦春韶。 -
212.《次丹元姚先生韵(〔底本二首诗合为一首,今》 宋·苏轼
浮生知几何,仅熟一釜羹。
那于俯仰间,用此委曲情。
自怜无他肠,偶亦得此生,悬知当去客,中有不亡存。
但恐宿缘重,每为习气昏。 -
213.《铁拄杖(并叙)》 宋·苏轼
柳真龄字安期,闽人也。
家宝一铁拄杖,如ω栗木,牙节宛转天成,中空有簧,行辄微响。
柳云得之浙中,相传王审知以遗钱镠,镠以赐一僧。
柳偶得之以遗余,作此诗谢之。 -
214.《武昌西山(并叙)》 宋·苏轼
嘉祐中,翰林学士承旨邓公圣求为武昌令,常游寒溪西山,山中人至今能言之。
轼谪居黄冈,与武昌相望,亦常往来溪山间。
元祐元年十一月二十九日,考试馆职,与圣求会宿玉堂,偶话旧事。
圣求尝作《元次山洼樽铭》刻之岩石,因为此诗,请圣求同赋,当以遗邑人,使刻之铭侧。 -
215.《寄邓道士(并引)》 宋·苏轼
罗浮山有野人,相传葛稚川之隶也。
邓道士守安,山中有道者也,尝于庵前见其足迹长二尺许。
绍圣二年正月十日,予偶读韦苏州《寄全椒山中道士》诗云:今朝郡斋冷,忽念山中客。
涧底束荆薪,归来煮白石。 -
216.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
217.《飞雁》 宋·王安石
雁飞冥冥时下泊,稻粱虽少江湖乐。
人生何必慕轻肥,辛苦将身到沙漠。
汉时苏武与张骞,万里生还值偶然。
丈夫许国当如此,男子辞亲亦可怜。 -
218.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
219.《隐静山》 宋·范成大
五峰抱岩扉,千柱奠云壑。
荒原蕞尔县,有此宝楼阁。
维昔经营初,衣锡化双鹤。
杖头具只眼,矫矫云中落。 -
220.《倪文举奉常将归东林,出示绮川西溪二赋,辄》 宋·范成大
绮川亭上凌云赋,人在回仙旧游处。
谁教书剑走长安,荻月霜枫等闲度。
朱门不炙钓竿手,万卷难供折腰具。
偶然把箸忆蓴羹,乞得闲官径呼渡。