-
41.《静趣轩》 明·道原法师
躁静失本性,滞寂圣所诃。
不有止观幻,欲静动愈多。
道人非避世,偶此住山阿。
幽侣不到门,况闻车马过。
闲云谢冗迹,止水无惊波。
山光明户庭,定起聊婆娑。
扰扰奔竞者,闻风意如何。 -
42.《欲卜庵居未有胜地作诗识之》 宋·陆游
破裘百结鬓垂蓬,旋过流年旋已空。
魔眷属如云尽散,性光明似日方中。
极知万事不劳问,欲住一庵谁与同?会向巢居明月夜,五弦横膝写松风。 -
43.《休歇歌》 宋·张继先
休休休歇歇,休休歇歇无分别。
千般要妙万般玄,只是教人各休歇。
既能休,复能歇,一切情缘皆断绝。 -
44.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
45.《送陈君保作吉赴广漕》 宋·王迈
昔我与君俱妙龄,同时弃贡乡曲英。
君携令逊伯湖氏,天性好义甚好名。
薄俗斗粟有德色,君视名第鸿毛轻。
此事今无古亦少,百鸟群中孤凤鸣。 -
46.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
佛身光明了无垢,性水清净常不浑。
降生沐浴吉祥事,要以大开功德门。
哆哆和和增口业,胶胶缀缀添尘结。
大家净洗佛浑身,彻底洞然明皎洁。
长时诸佛洗我身,令日众僧洗我佛。 -
47.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
清净性空水,光明法界身。
依俙辨白处,便是诞生人。
不洗体,不洗尘,妙触宣明悟水因。 -
48.《唐明堂乐章·皇嗣出入升降》 唐·武则天
至人光俗,大孝通神。
谦以表性,恭惟立身。
洪规载启,茂典方陈。
誉隆三善,祥开万春。 -
49.《武后明堂乐章·皇嗣出入升降》 唐·佚名
至人光俗,大孝通神。
谦以表性,恭惟立身。
洪规载启,茂典方陈。
誉隆三善,祥开万春。 -
50.《公垂尚书以白马见寄,光洁稳善,以诗谢之》 唐·白居易
翩翩白马称金羁,领缀银花尾曳丝。
毛色鲜明人尽爱,性灵驯善主偏知。
免将妾换惭来处,试使奴牵欲上时。
不蹶不惊行步稳,最宜山简醉中骑。 -
51.《洞仙歌》 宋·张继先
孤峰绝顶,更无人能到。
万里虚空没边徼。
正秋高景静,雾扫云收,风露里,惟有月华高照。
浮生纷过客,好天良夜,醉舞狂歌错昏晓。 -
52.《寄题明月禅院二首》 宋·释赞宁
积翠湖心迤逦长,洞台箫寺两交光。
鸟行黑点波涛白,枫叶红连橘柚黄。
人我绝时隈树石,是非来处接帆樯。
如何遂得追游性,摆却营营不急忙。 -
53.《书怀》 宋·陆游
无事自能心太平,有为终蔽性光明。
皮肤脱尽见真理,粱肉扫空甘菜羹。
处处浮家成野宿,时时策蹇作山行。
平生常笑羊裘老,史册犹存後世名。 -
54.《夜窗》 宋·陆游
性中汝本具光明,蔽障除时道自成。
手刈茆苫数椽屋,身鉏菜煮一杯羹。
天人迭胜谁能测,祸福无常不待评。
惟有吾心终可恃,夜窗袖手听松声。 -
55.《重示》 宋·陆游
笃学仁何远,穷居道亦行。
能充气刚大,谁蔽性光明?家世艰难业,乡闾宿昔情。
岁残相劳苦,惟是语春耕。 -
56.《呻吟》 宋·陆游
呻吟半岁掩柴扉,性命惟存气力微。
夙业岂能逃马麦,穷居赖是惯牛衣。
浊清且复分贤圣,今昨谁能论是非!一段光明君记取,要知无念是真归。 -
57.《西江月·身禀五行正气》 宋·无名氏
身禀五行正气,此心如鉴光明。
不从龟鹤问年龄。
万物有衰有盛。
多谢道人著眼,我於身世常轻。
任从性巧与心灵,此事从来分定。 -
58.《连日与性之王君谈遽来告别因作》 宋·晁说之
许州秀才周若蒙,星官占罢泪无从。
欧阳公死不过夏,天上文星已告凶。
常秩王回暨姚辟,排斥先儒不少容。
回第曰向窃笑之,学问文章众所问。 -
59.《寄余元明》 宋·王之道
对月令人忆子年,别来重见望舒圆。
閒中情性南无界,物外光阴小有天。
连喜得官如得句,惯看乘马似乘船。
朝回共醉知何日,准拟春衣当酒钱。 -
60.《秋兴》 宋·汪莘
天处涵天心广大,月中吐月性光明。
夜来飞上昆仑顶,独倚琼楼啸一声。