-
61.《啄木儿·自行自行》 元·王哲
自行自行。
见性不用命。
自惺自惺。
黑飚先捉定。 -
62.《满庭芳 寄长安王姑》 元·马钰
奇哉慧剑,无影无形。
纯钢斩铁截钉。
劈碎恩山,斫断爱欲尘情。
剿除三尸六贼,不须弹、神鬼皆惊。 -
63.《清心镜 予在终南,居於环堵,*腿赤脚,并》 元·马钰
,信步云游,西至华亭投宿於窑*。
偶中土津火毒,吐血发嗽,病势来之甚紧。
众道友馈药,拜而受之,不敢尝。
又谓予曰,当食生葱酽醋,可解其毒。 -
64.《清心镜 赠侯明一》 元·马钰
侯姑姑,心开悟。
六旬有九,才方修补。
众人言、晚了时光,马风道未暮。
气不断,神可固。
先把马猿,用功擒住。
自然得、性命停停,管成 -
65.《西江月 赠明月散人》 元·马钰
一道经花玉线。
二轮日月烹煎。
三车搬运入丹田。
四海云游走遍。
五色霞光出现。
六情变作青莲。
七真攒聚性圆圆。
八臂金刚伏善。 -
66.《观音岩》 宋·陈岩
一性圆时万境通,三生绮念堕真空。
如今举眼无非佛,身在光明法界中。 -
67.《行住坐卧三十二颂》 宋·释印肃
闻道真空不著言,信心清净在拳拳。
只将此性光明遍,语默行藏岂离禅。 -
68.《光孝恭长老写师像求赞》 宋·释正觉
问者不亲,传者不真。
默成之性,空照而神。
湛存而无像,幽灵而绝邻。
赫炉冶而铸其器,吹风烟而造其春。 -
69.《真首座写真求赞》 宋·释正觉
觉海元澄,性天廓平。
耳眼空更远,息气细而清。
露寒斗湿,秋淡河横。
丛林底去就,百草头光明。 -
70.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
71.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
72.《前出师表》 两汉·诸葛亮
先帝创业未半而中道崩殂,今天下三分,益州疲弊,此诚危急存亡之秋也。
然侍卫之臣不懈于内,忠志之士忘身于外者,盖追先帝之殊遇,欲报之于陛下也。
诚宜开张圣听,以光先帝遗德,恢弘志士之气,不宜妄自菲薄,引喻失义,以塞忠谏之路也。
宫中府中,俱为一体;陟罚臧否,不宜异同。 -
73.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
74.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
75.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
76.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
77.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
78.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
79.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
80.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。