-
221.《杪秋阅稼三首》 明·沈德符
孤学违时路每穷,敢因智叟笑愚公。
生天孟雚元难佛,早世终军未免童。
老去计应依马磨,寒来辞又祝牛宫。
农场新涤渔庵旧,匡坐斜阳说岁功。
¤ -
222.《喜晴》 明·孙作
推枕睡未醒,暖汤呼我沐。
朝日明瓦沟,夜雨填涧谷。
出门正东望,青山绕茅屋。
郁郁林树姿,练练云气绿。 -
223.《和饮酒二十首初夏天气微热方不欲饮偶龚仲和》 明·唐时升
碌碌徇世务,笑语非中情。
贪夫营刀锥,烈士徇声名。
生人谁不死,愚者慕长生。
何如饮醇酒,宠辱可不惊。
岂云合大道,免使块垒成。
¤ -
224.《和衍公约看杏花韵》 明·童冀
客乡不识花时节,官舍萧条如巷陌。
闭门犹恐迎朔风,况复看花事行乐。
前年又得殷师疾,往往空中闻打麦。
回思少年真一梦,幸免泥涂陷双脚。 -
225.《龙支行》 明·曾棨
龙支城头暮吹角,黄云蔽天沙草薄。
虎髯使者长安来,持麾拥盖边尘开。
城门尽是胡兵守,城外老人多白首。
拜迎使者双泪流,问云天子今安否。 -
226.《送程孟阳楚游》 明·郑胤骥
自君有楚役,离念日以旋。
今兹遂行迈,那免相迍邅。
接欢已成暂,后会方欲慳。
前夕把君诗,不觉为泫然。 -
227.《燕子龛禅师》 唐·王维
〔一本有咏字〕
山中燕子龛。
路剧羊肠恶。
裂地竞盘屈。 -
228.《放言五首 并序》 唐·白居易
元九在江陵时,有《放言》长句诗五首,韵高
而体律,意古而词新。
予每咏之,甚觉有味,虽前辈深于诗者,未有此作。 -
229.《侄安节远来夜坐三首》 宋·苏轼
南来不觉岁峥嵘,坐拨寒灰听雨声。
遮眼文书元不读,伴人灯火亦多情。
嗟予潦倒无归日,今蹉跎已半生。
免使韩公悲世事,白头还对短灯檠。 -
230.《南都妙峰亭》 宋·苏轼
千寻挂云阙,十顷含风湾。
开门弄清泚,照见双铜钚。
池台半禾黍,桃李余榛菅。
无人肯回首,日暮车班班。 -
231.《病中闻子由得告不赴商州三首》 宋·苏轼
病中闻汝免来商,旅雁何时更著行。
远别不知官爵好,思归苦觉岁年长。
著书多暇真良计,従宦无功谩去乡。
惟有王城最堪隐,万人如海一身藏。 -
232.《送吕行甫司门倅河阳》 宋·苏轼
结交不在久,倾盖如平生。
识子今几日,送别亦有情。
子生公相家,高义久峥嵘。
天才既超诣,世故亦屡更。 -
233.《故李承诚之待制六丈挽词》 宋·苏轼
青青一寸松,中有梁栋姿。
天骥堕地走,万里端可期。
世无阿房宫,可建五丈旗。
又无穆天子,西征燕瑶池。 -
234.《江上值雪效欧阳体限不以盐玉鹤鹭絮蝶飞舞之》 宋·苏轼
缩颈夜眠如冻龟,雪来惟有客先知。
江边晓起浩无际,树杪风多寒更吹。
青山有似少年子,一夕变尽沧浪髭。
方知阳气在流水,沙上盈尺江无澌。 -
235.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
236.《问大冶长老乞桃花茶栽东坡》 宋·苏轼
周诗记苦荼,茗饮出近世。
初缘厌粱肉,假此雪昏滞。
嗟我五亩园,桑麦苦蒙翳。
不令寸地闲,更乞茶子蓺。 -
237.《问大冶长老乞桃花茶栽东坡》 宋·苏轼
周诗记荼苦,茗饮出近世。
初缘厌粱肉,假此雪昏滞。
嗟我五亩园,桑麦苦蒙翳。
不令寸地闲,更乞茶子蓺。 -
238.《和陶咏二疏》 宋·苏轼
二疏事汉时,迹寓心已去。
许侯何足道,宁识此高趣。
可怜魏丞相,免冠谢陋举。
中兴多名臣,有道独两傅。 -
239.《曹既见和复次其韵》 宋·苏轼
造物本儿戏,风噫雷电笑。
谁令妄惊怪,失匕号万窍。
人人走江湖,一一操网钓。
偶然连六鳌,便谓此手妙。 -
240.《赠李道士(并叙)》 宋·苏轼
驾部员外郎李君宗固,景祐中良吏也,守汉州。
有道士尹可元,精练善画,以遗火得罪,当死。
君缓其狱,会赦,获免,时可元年八十一,自誓且死必为李氏子以报。
可元既死二十余年,而君子世昌之妇,梦可元入其室,生子曰得柔,小名蜀孙。