-
21.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
22.《次韵子瞻与苏世美同年夜饮》 宋·苏辙
晚岁事游宦,相従未尝足。
羡君四海皆兄弟,栈中直木不容曲。
临安老令况同科,相逢岂厌樽中醁。
潦倒谁怜涧底松,岁寒尚有霜前竹。
闻道渠家八丈夫,它日归耕免幽独。 -
23.《忧居杜门久废笔砚兹因卜筑辄有所感不免破戒》 宋·吴芾
平生事幽讨,性与山水便。
晚岁辟三径,颇喜得地偏。
远不去桑梓,近与松楸连。
青山枕其后,流水绕其前。 -
24.《予控免不获命恭读诏书圣训有朕正欲为卿直前》 宋·岳珂
平生一寸心,不为世涂折。
平生七尺躯,拟慕志士烈。
吾门古乔木,每抱岁寒节。
三世秉一心,炯炯常不灭。 -
25.《五年不治笔研奉诏起家是日始草辞免奏旋假书》 宋·岳珂
露封謄奏晓鸣铃,当御应关乙夜呈。
京兆有装随使者,陈留无酒忆厨兵。
故营将钺谈家世,老吏公车识姓名。
尘事看看到书尺,更惊三日有王程。 -
26.《啄木儿·观浮世》 元·王哲
观浮世。
为人贵。
舍荣华、全神气。
保养丹田绝滋味。 -
27.《黄莺儿·堪嗟浮世如何度》 元·王哲
堪嗟浮世如何度。
酒色缠绵财气。
沈埋人人,都缘四般留住。
因上上起荣华,节节生迷误。 -
28.《再和题黄免耕吟藁》 宋·许月卿
优游一辟难赞经,仲舒师友尽时名。
已登乡国一经荐,未究天人三策情。
文定浚源虽莹彻,牧堂奕叶必敷荣。
紫阳风水深留意,磨石佳成后世评。 -
29.《相和歌辞·挽歌二首》 唐·于鹄
阴风吹黄蒿,挽歌渡秋水。
车马却归城,孤坟月明里。
双辙出郭门,绵绵东西道。
送死多于生,几人得终老。 -
30.《荆州作二首》 唐·张九龄
先达志其大,求意不约文。
士伸在知己,已况仕于君。
微诚夙所尚,细故不足云。
时来忽易失,事往良难分。 -
31.《燕子龛禅师》 唐·王维
山中燕子龛,路剧羊肠恶。
裂地竞盘屈,插天多峭崿。
瀑泉吼而喷,怪石看欲落。
伯禹访未知,五丁愁不凿。 -
32.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
33.《后出塞五首》 唐·杜甫
男儿生世间,及壮当封侯。
战伐有功业,焉能守旧丘?
召募赴蓟门,军动不可留。
千金买马鞍,百金装刀头。 -
34.《古柏行》 唐·杜甫
孔明庙前有老柏,柯如青铜根如石。
霜皮溜雨四十围,黛色参天二千尺。
君臣已与时际会,树木犹为人爱惜。
云来气接巫峡长,月出寒通雪山白。 -
35.《贻华阳柳少府》 唐·杜甫
系马乔木间,问人野寺门。
柳侯披衣笑,见我颜色温。
并坐石下堂,俯视大江奔。
火云洗月露,绝壁上朝暾。 -
36.《秋行官张望督促东渚耗稻向毕清晨遣女奴阿稽竖子…往问》 唐·杜甫
东渚雨今足,伫闻粳稻香。
上天无偏颇,蒲稗各自长。
人情见非类,田家戒其荒。
功夫竞搰搰,除草置岸旁。 -
37.《晚登瀼上堂》 唐·杜甫
故跻瀼岸高,颇免崖石拥。
开襟野堂豁,系马林花动。
雉堞粉如云,山田麦无垄。
春气晚更生,江流静犹涌。 -
38.《岳麓山道林二寺行》 唐·杜甫
玉泉之南麓山殊,道林林壑争盘纡。
寺门高开洞庭野,殿脚插入赤沙湖。
五月寒风冷佛骨,六时天乐朝香炉。 -
39.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
40.《遣兴》 唐·杜甫
骥子好男儿,前年学语时。
问知人客姓,诵得老夫诗。
世乱怜渠小,家贫仰母慈。
鹿门携不遂,雁足系难期。
天地军麾满,山河战角悲。
傥归免相失,见日敢辞迟。