-
1.《双井白龙》 宋·苏轼
岩泉未入井,蒙然冒沙石。
泉嫩石为厌,石老生罅隙。
异哉寸波中,露此横海脊。
先生酌泉笑,泉秀神龙蛰。
举手玉箸插,忽去银钉掷。
大身何时布,大翮翔霹雳。
谁言鹏背大,更觉宇宙窄。 -
2.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
3.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
4.《炭泉险道》 宋·文同
一涧呀然截乱峰,更于何处问途穷。
高深出井又入井,曲直上弓还下弓。
绝底乍临浑偪仄,危颠才彻似飞冲。
我来行县须经此,正在炎炎三伏中。 -
5.《相和歌辞·怨诗二首》 唐·薛奇童
日晚梧桐落,微寒入禁垣。
月悬三雀观,霜度万秋门。
艳舞矜新宠,愁容泣旧恩。
不堪深殿里,帘外欲黄昏。 -
6.《楚宫词二首》 唐·薛奇童
禁苑春风起,流莺绕合欢。
玉窗通日气,珠箔卷轻寒。
杨叶垂阴砌,梨花入井阑。
君王好长袖,新作舞衣宽。 -
7.《沁园春》 宋·何梦桂
之淳,入长乐境,平诸盗、越两旬肃清,八月朔师还。
山人何某谨拜手歌沁园春持献,以尾凯歌之后尘。
词曰
衮衣绣裳,彤弓卢矢,山西将门。 -
8.《相和歌辞·铜雀台》 唐·郑愔
日斜漳浦望,风起邺台寒。
玉座平生晚,金尊妓吹阑。
舞馀依帐泣,歌罢向陵看。
萧索松风暮,愁烟入井阑。 -
9.《故北平公挽歌》 唐·上官仪
木落园林旷,庭虚风露寒。
北里清音绝,南陔芳草残。
远气犹标剑,浮云尚写冠。
寂寂琴台晚,秋阴入井干。 -
10.《铜雀妓》 唐·郑愔
日斜漳浦望,风起邺台寒。
玉座平生晚,金尊妓吹阑。
舞馀依帐泣,歌罢向陵看。
萧索松风暮,愁烟入井阑。 -
11.《西陵道士茶歌》 唐·温庭筠
乳窦溅溅通石脉,绿尘愁草春江色。
涧花入井水味香,山月当人松影直。
仙翁白扇霜鸟翎,拂坛夜读黄庭经。
疏香皓齿有馀味,更觉鹤心通杳冥。 -
12.《寄吴融》 唐·陆龟蒙
一夜秋声入井桐,数枝危绿怕西风。
霏霏晚砌烟华上,淅淅疏帘雨气通。
君整轮蹄名未了,我依琴鹤病相攻。
到头江畔从渔事,织作中流万尺篊. -
13.《书怀》 唐·黄滔
退耕逢歉岁,逐贡愧行朝。
道在愁虽浅,吟劳鬓欲凋。
破村虹入井,孤馆客投魈。
谁怕秋风起,听蝉度渭桥。 -
14.《沁园春·衮衣绣裳》 宋·何梦桂
衮衣绣裳,彤弓卢矢,山西将门。
自雪岭蓬婆,夷成坦道,炎州蜓獠,剗去连营。
吴越儿童,江淮草木,七见元戎识姓名。
争知道,这一隅斗大,尚借麾旌。 -
15.《记梦》 宋·苏轼
圆间有物物间空,岂有圆空入井中。
不信天形真个样,故应眼力自先穷。
连环已解如神手,万窍犹号未济风
稽首问公公大笑,本来谁碍更求通。 -
16.《记梦(并叙)》 宋·苏轼
乐全先生梦人以诗三篇示之,字皆旁行而不可识。
傍有人道衣古貌,为读其中一篇云:人事且常在,留质悟圆间。
凡四句,觉而忘其二,以告其客苏轼。
轼以私意广之云。 -
17.《晚莲》 宋·洪咨夔
飒然秋入井梧嘶,窗下红蕖始脱泥。
但有意开何论晚,纵无力不上嫌低。
鱼贪芳影机还熟,蝶怕深香路自迷。
更把闲情坚耐着,明年花秘屋檐齐。 -
18.《谢徐玑惠茶》 宋·徐照
建山惟上贡,采撷极艰辛。
不拟分奇品,遥将寄野人。
角开秋月满,香入井泉新。
静室无来客,碑黏陆羽真。 -
19.《孟子·乍见入井》 宋·陈普
乍见无从那处生,非思非勉出天真。
苟无物欲相攻夺,人性如何有不仁。 -
20.《过芙蓉岭对镜岭羊斗岭新岭塔岭赋短歌五首》 宋·方回
平生所闻芙蓉岭,上如攀天下入井。
老乃来游殊不然,褰裳顷刻升绝顶。
南逾大庾鹧鸪啼,北度居庸朔风紧。
客行到彼例凄酸,我已恍惚梦中景。
视险如夷兮要深省。
君不见芙蓉一岭今已过,我但慢行君奈何。