-
201.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
202.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
203.《醉蓬莱(力修宝学贤表宴胡明仲侍郎,遣歌姬来乞词,作醉蓬莱令歌之)》 宋·孙道绚
看鸥翻波溅,苹末风轻,水轩消暑。
云叠奇峰,破桐阴亭午。
列岫连环,溜泉鸣玉,对幅巾芒履。
况有清时,风流故人,剧谈挥尘。 -
204.《满江红》 宋·耿时举
问月杯空,谪仙去、无人重举。
兰台旧、扁舟乘兴,处留奇语。
洞府初疑仙骨瘦,樽前尚爱纶巾舞。
信前身、太白尚何疑,词高古。 -
205.《念奴娇》 宋·高惟月
三山高惟月以庆元戊午校秋试于零陵竣事,尝游淡岩,观山谷留题。
后廿九年,朅来分符,暮秋复游。
睹景物之依然,叹岁月之逾迈。
归兴翩翩,赋念奴娇一阕。 -
206.《括意难忘》 宋·林正大
汹汹松风。
更浮云皓皓,轻度春空。
精神新发越,宾主少从容。
犀箸厌,涤昏E3C2。 -
207.《念奴娇》 宋·陈之贤
炎精昌运,庆天为笃生,中兴人杰。
横臆甲兵三百万,要扫群胡妖孽。
抚弱怜贫,排奸击暴,所至人推服。
飘飘志气,伟哉一代英特。 -
208.《水调歌头》 宋·刘仲讷
昨夜乘秋兴,长啸驭清风。
飘然玉宇虚廊,忽到广寒宫。
解后姮娥相见,为问中秋诞节,奇特世难同。
底事长庚梦,独占此宵中。 -
209.《莺啼序(寿胡存齐)》 宋·赵文
初荷一番沃雨,锦云红尚卷。
隘华屋、赋客吟仙,候望南极天远。
还报道、飘然紫气,山奇水胜都行偏。
却归来领客,水晶庭院开宴。 -
210.《莺啼序(寿胡存齐)》 宋·赵文
初荷一番沃雨,锦云红尚卷。
隘华屋、赋客吟仙,候望南极天远。
还报道、飘然紫气,山奇水胜都行偏。
却归来领客,水晶庭院开宴。 -
211.《水调歌头》 宋·张嗣初
名节本来重,轩冕亦何轻。
人间儿戏,刚自指点客星明。
黄屋龙旂九仞,苍石渔丝千尺,谁辱又谁荣。
会得傥来意,方识古交情。 -
212.《金缕曲·丁未五月归国旋复东渡却寄沪上诸君子》 清·梁启超
丁未五月归国,旋复东渡,却寄沪上诸子。
瀚海飘流燕,乍归来、依依难认,旧家庭院。
惟有年时芳俦在,一例差池双剪。
相对向、斜阳凄怨。 -
213.《核舟记》 明·魏学洢
明有奇巧人曰王叔远,能以径寸之木,为宫室、器皿 、人物,以至鸟兽、木石,罔不因势象形,各具情态。
尝贻余核舟一,盖大苏泛赤壁云。
舟首尾长约八分有奇,高可二黍许。
中轩敞者为舱,箬篷覆之。 -
214.《石钟山记》 宋·苏轼
《水经》云:“彭蠡之口有石钟山焉。
”郦元以为下临深潭,微风鼓浪,水石相搏,声如洪钟。
是说也,人常疑之。
今以钟磬置水中,虽大风浪不能鸣也,而况石乎!至唐李渤始访其遗踪,得双石于潭上,扣而聆之,南声函胡,北音清越,桴止响腾,余韵徐歇。 -
215.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
216.《愚溪诗序》 唐·柳宗元
灌水之阳有溪焉,东流入于潇水。
或曰:冉氏尝居也,故姓是溪为冉溪。
或曰:可以染也,名之以其能,故谓之染溪。
予以愚触罪,谪潇水上。 -
217.《梅圣俞诗集序》 宋·欧阳修
予闻世谓诗人少达而多穷,夫岂然哉?盖世所传诗者,多出于古穷人之辞也。
凡士之蕴其所有,而不得施于世者,多喜自放于山巅水涯之外,见虫鱼草木风云鸟兽之状类,往往探其奇怪,内有忧思感愤之郁积,其兴于怨刺,以道羁臣寡妇之所叹,而写人情之难言。
盖愈穷则愈工。
然则非诗之能穷人,殆穷者而后工也。 -
218.《送天台陈庭学序》 明·宋濂
西南山水,惟川蜀最奇。
然去中州万里,陆有剑阁栈道之险,水有瞿塘、滟滪之虞。
跨马行,则篁竹间山高者,累旬日不见其巅际。
临上而俯视,绝壑万仞,杳莫测其所穷,肝胆为之悼栗。 -
219.《浯溪摩崖怀古》 宋·杨万里
湘江曾闻有浯溪,片帆今挂湘东西。
上摩石崖与天齐,江头落日云凄凄。
山昏雨暗哀猿啸,步入烟萝转深峭。
元颜千古迹不朽,星斗蛟龙两奇妙。 -
220.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。