-
161.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
162.《嫁女诗》 唐·嵩岳诸仙
劝君酒,为君悲且吟。
自从频见市朝改,无复瑶池宴乐心。
奉君酒,休叹市朝非。
早知无复瑶池兴,悔驾骅骝草草归。 -
163.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
164.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
165.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
166.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
167.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
168.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
169.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
170.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
171.《轻薄篇》 魏晋·张华
末世多轻薄,骄代好浮华。
志意既放逸,赀财亦丰奢。
被服极纤丽,肴膳尽柔嘉。
僮仆馀梁肉,婢妾蹈绫罗。 -
172.《渔家傲》 宋·欧阳修
六月炎蒸何太盛。
海榴灼灼红相映。
天外奇峰千掌回。
风影定。
汉宫圆扇初成咏。
珠箔初褰深院静。
绛绡衣窄冰肤莹。
睡起日高堆酒兴。
厌厌病。
宿酲和梦何时醒。 -
173.《浣溪沙》 宋·苏轼
伽花彩甚奇,谓有初春之兴。
因作二首,寄袁公济
雪颔霜髯不自惊。
更将翦彩发春荣。
羞颜未醉已先赪。
莫唱黄鸡并白发,且呼张丈唤殷兄。
有人归去欲卿卿。 -
174.《水调歌头》 宋·李光
庚午八月望夜,士友悉赴郡会。
杖策独游,颇怀平生故人,作水调歌以自释。
予自长年,粗闻养生之术。
放逐以来,又得司马子微叙王屋山清虚洞所刻坐忘论一编,因得专意宴坐,心息相依。 -
175.《醉蓬莱》 宋·杨无咎
见禾山凝秀,禾水澄清,地灵境胜。
天与珍奇,产凌霄峰顶。
嫩叶森枪,轻尘飞雪,冠中州双井。
绝品家藏,武陵有客,清奇相称。 -
176.《水龙吟(送戴郎中漕荆襄)》 宋·曹勋
晓云阁雨。
疏梅缀玉,尘尾闻谈吐。
精忠许国,才华扌离锦,尘劳释去。
六印雄图,百川明辩,苏张谁数。 -
177.《宴清都》 宋·曹勋
野水澄空,远山随眼,笋舆乘兴庐阜。
天池最极,云溪最隐,翠迷归路。
三峡两龙翔翥。
尽半月、犹贪杖屦。 -
178.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
179.《风入松(双溪阁观水)》 宋·曹冠
瑶烟敛散媚晴空。
云淡奇峰。
澄江金斗平波面,扁舟载、蓑笠渔翁。
仿佛辋川图上,依稀苕_溪中。 -
180.《满庭芳(寿曾两府)》 宋·姜特立
丹染吴枫,青环越岫,镜天霁色凝鲜。
华堂珊佩,非务拥神仙。
天遣澄清海岳,亲曾授黄石奇编。
兴王略,智名俱泯,功业妙难言。