-
1.《送司农崔丞》 唐·李颀
黄鹂鸣官寺,香草色未已。
同时皆省郎,而我独留此。
维监太仓粟,常对府小史。
清阴罗广庭,政事如流水。 -
2.《送袁员外宣慰劝农毕赴洪州使院》 唐·李嘉祐
圣主临前殿,殷忧遣使臣。
气迎天诏喜,恩发土膏春。
草色催归棹,莺声为送人。
龙沙多道里,流水自相亲。 -
3.《严公仲夏枉驾草堂,兼携酒馔(得寒字)》 唐·杜甫
竹里行厨洗玉盘,花边立马簇金鞍。
非关使者征求急,自识将军礼数宽。
百年地辟柴门迥,五月江深草阁寒。
看弄渔舟移白日,老农何有罄交欢。 -
4.《宿青草湖(重湖,南青草,北洞庭)》 唐·杜甫
洞庭犹在目,青草续为名。
宿桨依农事,邮签报水程。
寒冰争倚薄,云月递微明。
湖雁双双起,人来故北征。 -
5.《农臣怨》 唐·元结
农臣何所怨,乃欲干人主。
不识天地心,徒然怨风雨。
将论草木患,欲说昆虫苦。
巡回宫阙傍,其意无由吐。
一朝哭都市,泪尽归田亩。
谣颂若采之,此言当可取。 -
6.《饯司农宋卿立太尉碑了还江东》 唐·于鹄
追立新碑日,怜君苦一身。
远移深涧石,助立故乡人。
草色荒坟绿,松阴古殿春。
平生心已遂,归去得垂纶。 -
7.《饯司农宋卿立太尉碑了还江东》 唐·于鹄
追立新碑日,怜君苦一身。
远移深涧石,助立故乡人。
草色荒坟绿,松阴古殿春。
平生心已遂,归去得垂纶。 -
8.《赠农人》 唐·孟郊
劝尔勤耕田,盈尔仓中粟。
劝尔伐桑株,减尔身上服。
清霜一委地,万草色不绿。
狂飙一入林,万叶不著木。
青春如不耕,何以自结束。 -
9.《送从翁东川弘农尚书幕》 唐·李商隐
昔帝回冲眷,维皇恻上仁。
三灵迷赤气,万汇叫苍旻.
刊木方隆禹,陛陑始创殷。
夏台曾圮闭,汜水敢逡巡。 -
10.《赠农(一作孟郊诗)》 唐·聂夷中
劝尔勤耕田,盈尔仓中粟。
劝尔无伐桑,减尔身上服。
清霜一委地,万草色不绿。
狂风一飘林,万叶不著木。
青春如不耕,何以自拘束。 -
11.《金缕曲(和同姓草叔曲本胡端逸见寿韵并谢)》 宋·刘辰翁
忘却来时路。
恨苍苍、寒冰弃我,江南闲处。
世事早知今如此,何不老农老圃。
更种个、梅花深住。 -
12.《贺新郎(海棠次刘草窗韵)》 宋·曹休齐
旧事凭谁诉。
记锦宫、初试农妆,前身天女。
玉辇行春娇待夜,浴殿温泉轻注。
一点点、猩红啼吐。 -
13.《老农十首》 宋·曾协
闻说边隅长草莱,汉家肤使漠南回。
黍苗正自归仓廪,不怕西风卷地来。 -
14.《和崔丞劝农》 宋·萧泰来
昨宵雨过水平平,自不归耕却劝耕。
犊卧草根黄蕴藉,鹭飞山脚白分明。
瀹茶僻寺同僧话,送酒芳园见主情。
父老欢呼官长醉,归鞭止信马蹄行。 -
15.《劝农香山》 宋·丁逢
宿云留润欲侵衣,草长山腰路溅泥。
映屋画图花远近,接畦湍濑水高低。
人趋南亩生涯乐,春入东灾土脉齐。
说与老农还自笑,近来辛苦惯扶犁。 -
16.《劝农三首》 宋·留硕
春风勾引出郊行,小队迢迢草路平。
自笑田芜不归去,三千里外劝人耕。 -
17.《和圣俞农具诗十五首其三耕牛》 宋·王安石
朝耕草茫茫,暮耕水潏潏。
朝耕及露下,暮耕连月出。
自无一毛利,主有千箱实。
睆彼天上星,空名岂余匹。 -
18.《和圣俞农具诗十五首其五牧笛》 宋·王安石
绿草无端倪,牛羊在平地。
芊绵杳霭间,落日一横吹。
超遥送逸响,澶漫写真意。
岂比卖饧人,吹箫贩童稚。 -
19.《真州上官漕劝农》 宋·戴复古
小队出行春,旌旗带野云。
草成平寇檄,翻作劝农文。
幕府多奇士,诗书策异勋。
请将边上事,一一奏明君。 -
20.《农家》 宋·陆游
诸孙晚下学,髻脱绕园行。
互笑藏?拙,争言斗草赢。
爷严责程课,翁爱哺饴饧。
富贵宁期汝?他年且力耕。