-
1.《和韩侍郎题杨舍人林池见寄》 唐·白居易
渠水暗流春冻解,风吹日炙不成凝。
凤池冷暖君谙在,二月因何更有冰。 -
2.《忆秦娥》 宋·曾觌
暗空碧。
吴山染就丹青色。
丹青色。
西风摇落,可堪凄恻。
世情冷暖君应识。
鬓边各自侵寻白。
侵寻白。
江南江北,几时归得。 -
3.《和秉彝李君五偈》 宋·释智愚
呈瑞喧传是有年,眼前分晓被人谩。
自家冷暖知来处,老骨从前不怕寒。 -
4.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
5.《宋才夫作诗自言作县之况以冷官为可乐戏用韵》 宋·李流谦
云霄自许当比肩,岂料坎壈逢针毡。
求鱼乃欲从沮洳,吞舟见之定冁然。
诸生但解笑便腹,好事谁肯与酒钱。
吹寒固自乏暖律,使物又恨无神鞭。
君方踏筵观艳舞,我正闭户甘草玄。
閒忙亦复分苦乐,温醲淡泊无非缘。 -
6.《月下大醉星侄作墨索书迅笔题为醉矣行》 宋·方岳
吾醉矣,吾醉矣,醉语虽强难举似。
何年开辟有乾坤,日月左旋如磨螘。 -
7.《送程道辉之广济》 宋·项安世
昂昂天马驹,志岂甘伏枥。
虓虓岩下虎,平生肯求食。
可怜百鍊钢,绕指化为席。
丈夫有不遇,此事今犹昔。 -
8.《次韵毛君山房即事十首》 宋·苏辙
案牍稀疏意自开,夜阑幽梦晓方回。
青苔红叶骚人事,时见诗简去又来。
东晋仙人借旧山,定应天意许公闲。
郡人欲问史君处,笑指峰峦紫翠间。 -
9.《次韵王巩见寄》 宋·苏辙
池上轻冰暖却开,迎春送腊仰衔杯。
君家有酒能无事,客醉连宵遣不回。
诗就滴消盘上蜡,信来飘尽岭头梅。
商丘冷坐君知否,瓶罄应须有耻罍。 -
10.《送车涛罢举归山》 唐·刘得仁
朝是暮还非,人情冷暖移。
浮生只如此,强进欲何为。
要路知无援,深山必遇师。
怜君明此理,休去不迟疑。