-
1.《见雪明日与祝山人游东湖僧寺访陈巨中教授留》 宋·毛滂
风吹飞雨乾,散作柳花毬。
危檐下舞鹄,老树腾蟠虬。
烟空夜色垂。
肤雨凝酥柔。 -
2.《与诸友同坐梅下月雾凄清风琴泠然不类人世各》 宋·冯时行
月冷逼疏影,梅孤泛清光。
儿曹窍孤竹,天风韵丝簧。
相将二三子,中夜聊徜徉。
泠泠白雪唱,滟滟碧霞觞。 -
3.《和友人喜雪》 唐·李中
腊雪频频降,成堆不可除。
伴吟花莫并,销瘴药何如。
谢女诗成处,袁安睡起初。
深迷樵子径,冷逼旅人居。
惹砌催樽俎,飘窗入簿书。
最宜楼上望,散乱满空虚。 -
4.《自山中泛舟归郡城》 宋·陆游
我呼小艇浮南津,落日乱山衔半轮。
背船双鹭低掠水,下滩峭风冷逼人。
中流回望始太息,烟中白塔高嶙峋。
适从彼来忽在此,老夫拄杖捷有神。 -
5.《晓过丹阳县五首》 宋·杨万里
朝来稍敢出船门,霜熟依然冷逼人。
刮地风来何处避,可怜岸筱猛回身。 -
6.《龚令国英约小集感冷暴下皈卧感而赋焉》 宋·杨万里
吏卒稀仍散。
僮奴野自亲。
问吾适无恙,遽病此何因。
初觉身为客,还疑老逼人。
焚香发深省,一笑对残春。 -
7.《绿净轩》 宋·郑刚中
小小轩窗冷逼人,竹无俗韵水无尘。
正如芦苇潇湘浦,不见樊然花柳春。 -
8.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
9.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
10.《石门洞》 宋·王孝严
天下洞天三十六,玄鹤洞天一仙谷。
两山对峙一如门,深崖百丈垂飞瀑。
青牛往矣不复见,白云空锁故山麓。
奇哉胜地得人胜,至今俗客来忘俗。