-
41.《峡江寺飞泉亭记》 清·袁枚
余年来观瀑屡矣,至峡江寺而意难决舍,则飞泉一亭为之也。
凡人之情,其目悦,其体不适,势不能久留。
天台之瀑,离寺百步,雁宕瀑旁无寺。
他若匡庐,若罗浮,若青田之石门,瀑未尝不奇,而游者皆暴日中,踞危崖,不得从容以观,如倾盖交,虽欢易别。 -
42.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
43.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
44.《送修书记游天台》 宋·李鼐
尘事日改人,筋力随以劳。
三年梁溪上,俯仰如桔槔。
穷巷躬水菽,杜门匪禅逃。
修公岩壑人,臭味合我曹。 -
45.《渔家傲·曾讲弥陀经十遍》 宋·可旻
曾讲弥陀经十遍。
孤山疏钞频舒卷。
事理圆融文义显。
多方便。
到头只劝生莲苑。
本性弥陀随体现。
唯心净土何曾远。
十万程途从事见。
休分辨。
临终但自亲行转。 -
46.《水龙吟·闲人闲乐琴书味》 元·刘志渊
闲人闲乐琴书味。
行胡朗反货药囊符水。
顿然识破,沾名作解,蹉跎真计。
枯木岩前累。 -
47.《大江东去·天元教显》 元·刘志渊
天元教显,正金莲朵朵,开遍时节。
士庶官僚咸仰奉,缘觉声闻心说。
悟者清凉,背之执恼,多口明真诀。
诸人着眼,照开千古心月。 -
48.《满庭芳·一片闲心》 元·刘志渊
一片闲心,孤云蓬迹,飘然不挂诸缘。
九天池里,滚滚涌灵泉。
浇溉黄芽瑞草,吐清净、光罩金莲。
真消息,清风匝地,透骨自绵绵。 -
49.《江神子令》 元·刘志渊
金藏木性木藏金。
体难寻。
火生*。
二物烹煎,庚甲定浮沉。 -
50.《抛球乐·道人心印悟来》 元·长筌子
道人心印悟来,自然惺洒。
这妙用、玄关造化,神功巧笔,今古难画。
见壶中、不夜春光,有锦绣、江山相亚。
处处花萼楼台,秀吐香风,高耸蟠桃架。 -
51.《沁园春·道本虚无》 元·李道纯
道本虚无,虚无生一,一二成三。
更三生万物,物皆虚化,形形相授,物物交参。
体体元虚,头头本一,未许常人取次谈。
虚无妙,具形各相貌,虚里包含。 -
52.《望江南 以上二首苗善时和吕洞宾词,见纯阳》 元·苗善时
清高士,志道体真仙。
养浩虚中吹玉笛,凝神真乐吸琼笙。
清净莹心天。
离欲海,放倒我人山。
玄素采阴魔畜道,娄公邪术执为玄。
休效损丹 -
53.《苏幕遮 辩水源清浊,木金间隔》 元·潜真子
昆仑山,出猛水。
一派东流,九曲浊连底。
下流不通无处止。
澄净清清,照见神光体。
金木因,为妙旨。
龙虎相交,何假同元义。
只恐众生难省会。
再举阴阳,切切生惭愧。 -
54.《秋怀》 宋·张嵲
前山跻暮气,虚檐纳轻阴。
沉疴稍轻体,徐步望遥岑。
泬寥天宇净,斐亹秋云深。
原野旷萧条,岗阜何崎嶔。 -
55.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
56.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
57.《海棠》 宋·巩丰
衔子来东海,仙巢有凤雏。
华开新棣萼,莟结涉茱萸。
富贵天专与,娇柔韵不粗。
轻盈飞燕赵,韵丽彩鸾吴。 -
58.《促织歌》 宋·贾似道
新虫调理要相当,残暑盆窝须近凉。
渐到秋深畏风冷,不宜频浴恐防伤。
养时盆罐须宽阔,下食依时要审详。
水食调匀蛩必旺,看时切莫对阳光。 -
59.《颂古三十一首》 宋·释如本
净瓶踢倒赢山子,体用全彰迈古今。
洞彻玄关垂手处,到头须是遇知音。 -
60.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。