-
1.《咏风》 唐·王勃
肃肃凉风生,加我林壑清。
驱烟寻涧户,卷雾出山楹。
去来固无迹,动息如有情。
日落山水静,为君起松声。 -
2.《凉风台》 明·李东阳
凉风堂前池水赤,赤星射空虹贯日。
斛律美人生把玦,死向青天待明月。
君不见晋阳书中临绝语,曾为乐陵求乐处。
百年无罪君莫冤,济南何在是谁言,不须更问华林园。 -
3.《风赋》 先秦·宋玉
楚襄王游于兰台之宫,宋玉景差侍。
有风飒然而至,王乃披襟而当之,曰:“快哉此风!寡人所与庶人共者邪?”宋玉对曰:“此独大王之风耳,庶人安得而共之!” 王曰:“夫风者,天地之气,溥畅而至,不择贵贱高下而加焉。
今子独以为寡人之风,岂有说乎?”宋玉对曰:“臣闻于师:枳句来巢,空穴来风。
其所托者然,则风气殊焉。 -
4.《好事近·夏日史遽庵先生招饮即用先生喜余归自吴阊过访原韵》 清·陈维崧
分手柳花天,雪向晴窗飘落。
转眼葵肌初绣,又红欹栏角。
别来世事一番新,只吾徒犹昨。
话到英雄失路,忽凉风索索。 -
5.《张好好诗》 唐·杜牧
牧大和三年,佐故吏部沈公江西幕,好好年十三,始以善歌来乐籍中。
后一岁,公移镇宣城,复置好好于宣城籍中。
后二岁,为沈著作以双鬟纳之。
后二岁,于洛阳东城重睹好好,感旧伤怀,故题诗赠之。 -
6.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
7.《邢兄招纳凉大善以醉眠不及往大篇见嘲一笔走》 宋·苏泂
昨宵予不饮,月下看风生。
不饮竟大奇,识此风月清。
今宵予醉狂,醉眼仍看月。
月落犹未醒,思与枕簟歇。 -
8.《临江郡斋邀凉亭分韵得居字》 宋·彭龟年
子猷犹爱竹,爱竹意已疏。
著脚踏危机,肉相元未除。
要识竹情性,顾我求其初。
是中傥虚明,处处我与居。 -
9.《适思》 唐·颜胄
芳岁不我与,飒然凉风生。
繁华扫地歇,蟋蟀充堂鸣。
感物增忧思,奋衣出游行。
行值古墓林,白骨下纵横。 -
10.《久旱得雨晚凉得月奉似鹤林》 宋·白玉蟾
骄魃羞月晓失威,前村落罢雨丝丝。
四方万里共明月,五岳六辅生凉颸。
我亦白云一逋客,幸不龙门遭点额。
寻常袖手不为霖,直恐风生天地黑。 -
11.《夜闻雨用诚斋新凉韵》 宋·方岳
岁事不可常,吾生复余几。
立秋五十日,殊未凉风至。
山田欲生烟,旱气亦可已。
摵摵声入桐,中夜揽衣起。 -
12.《立秋夕凉风忽至炎暑稍消即事咏怀寄汴州…尚书》 唐·白居易
袅袅檐树动,好风西南来。
红缸霏微灭,碧幌飘飖开。
披襟有馀凉,拂簟无纤埃。
但喜烦暑退,不惜光阴催。 -
13.《夜闻风声有感奉呈原父舍人圣俞直讲》 宋·欧阳修
夜半群动息,有风生树端。
飒然飘我衣,起坐为长叹。
苦暑君勿厌,初凉君勿欢。
暑在物犹盛,凉归岁将寒。 -
14.《甲辰闰月初伏快雨凉风昼眠初觉庭前小栏花木》 宋·蔡襄
闰夏天地热焰烘,崇朝快雨随清风。
昼轩梦觉开前栊,画栏花草意气雄。
侧枕遥问数异同,如子微物烦化工。
盍各言尔之所从,繁葩富艳生未红。 -
15.《陪诸贵公子丈八沟携妓纳凉,晚际遇雨二首》 唐·杜甫
落日放船好,轻风生浪迟。
竹深留客处,荷净纳凉时。
公子调冰水,佳人雪藕丝。
片云头上黑,应是雨催诗。 -
16.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。 -
17.《安州般若寺水阁纳凉,喜遇薛员外乂》 唐·李白
翛然金园赏,远近含晴光。
楼台成海气,草木皆天香。
忽逢青云士,共解丹霞裳。
水退池上热,风生松下凉。
吞讨破万象,搴窥临众芳。
而我遗有漏,与君用无方。
心垢都已灭,永言题禅房。 -
18.《喜凉》 唐·韩偓
炉炭烧人百疾生,凤狂龙躁减心情。
四山毒瘴乾坤浊,一簟凉风世界清。
楚调忽惊凄玉柱,汉宫应已湿金茎。 -
19.《喜凉》 唐·韩偓
炉炭烧人百疾生,凤狂龙躁减心情。
四山毒瘴乾坤浊,一簟凉风世界清。
楚调忽惊凄玉柱,汉宫应已湿金茎。 -
20.《踏莎行(季功席上赋,时移尊就月,凉意甚佳,主人亲摘阮以娱客,故云)》 宋·郭应祥
露湿冠巾,风生襟袖。
月华耿耿明如昼。
主人情意十分浓,阮咸横膝清音奏。
渐永更筹,新凉气候。
穿针乞巧看看又。
却怜相聚日无多,偷闲且可陪觞豆。