-
201.《沁园春·养浩颐神》 元·侯善渊
养浩颐神,离欲澄虚,物外定观。
见玉关倾落,霜千点聚,碧岩漂渺,雪降团团。
混内豁然,空中有象,天地相交四兽攒。
前朱引,后玄随左右,虎绕龙蟠。 -
202.《沁园春·善惠谦柔》 元·侯善渊
善惠谦柔,济苦怜贫,随方就圆。
善治家润国,修身养命,深穷造化,庄列齐肩。
抱守玄阳,灵源密固,内阐双关育浩然。
通玄路,放眉间妙色,光接云烟。 -
203.《酹江月》 元·侯善渊
玄元道体,大奂方、无隅无形无物。
混化胎生皆受*,感应通玄潜伏。
包括乾坤,含容天地,日月皆收蓄。
回光返照,旷然摄化盈目。 -
204.《望远行·太玄妙诀》 元·侯善渊
太玄妙诀。
悟来不须言说。
心地豁然开觉。
清凉内通彻。 -
205.《水调歌头 和姚雪齐韵》 元·王恽
书史有真味,谁遣博微官。
丈夫出处道在,义命正须安。
浩浩都门冠盖,眼冷鸡虫得失,矫首入遐观。
时对雪斋老,清议豁襟颜。 -
206.《过建剑书所闻见》 宋·陈藻
日夜滩声急,相忘不闹人。
见孙犹弃水,农圃各文身。
眼出平洋豁,眉逢大雨颦。
豀藏山胁里,绕水每逡巡。 -
207.《致爽亭二首》 宋·张嵲
雾豁空江平,楚疏远山出。
龙溪夜来雨,爽气侵衣湿。 -
208.《圣井亭》 宋·张镃
重到虚亭意豁然,望高容易觉秋天。
山边旷野全无水,树杂轻烟日有田。
极目几时忘去路,西风何日送归船。
残蝉更唤斜阳好,衬出金刚翠篠边。 -
209.《雅去鹊来篇》 宋·刘宰
昨日雅鸣绕庭树,道上行人色惊惧。
试呼行者问如何,身为户长催残税。
税残自昔称难理,三年尤非四年比。
加之逐保有逃户,每一申明官长怒。 -
210.《徐用和侍御所藏云山图歌》 明·李东阳
何人醉写云山图,浮云澒洞山模糊。
空明射地日漏影,稍觉树林开扶疏。
平原苍莽不知处,忽有细路通榛芜。
茅堂枕山半阁水,卷幔正对前峰孤。 -
211.《晴和再用丁韵》 宋·陈淳
膏霖溉注既优渥,璇穹顿扫顽云车。
沉香久郁悉清豁,无复沴气东西斜。
金盘拥出三足乌,赫赫耀目伸爪牙。
融融熙熙遍林谷,鸣有喜莺无愁鸦。 -
212.《雨霁山皆秋色》 宋·陈普
一朝积雨豁然收,待我凝眸百尺楼。
远远修眉明碧落,棱棱瘦骨出清秋。
同姿远岸遥生霭,一意寒江亦露洲。
此即化工无信息,天机衮衮不曾留。 -
213.《同张文焕过吴式贤二十六韵》 宋·方回
退居乏晤语,蒿莱医荆扉。
闉闍一以出,秋色饶清辉。
东鲁有名士,勋厌常旂。
欢言拨簿领,宿约寻郊圻。 -
214.《次韵喻存道二首》 宋·郭印
访道寻师积有年,晚逢夫子叹高坚。
玄关启处功深矣,妙指传来意豁然。
气会三宫驰圣毂,理归一辙弃尘编。
工夫到后神明出,夺得天机动用权。 -
215.《鲧庙》 宋·李复
治水弗绩鲧当殛,逃入羽渊为黄能。
韩山东北有荒庙,豕象冕服吁怪哉。
乡社养牲禁畜豕,恐触神怒风雷灾。
秦汉以来不读礼,祝尸鼎俎如优俳。 -
216.《峡山遇雨》 宋·李复
侵晓登楚山,山峻苦艰陟。
半山忽阴晦,举手不可识。
跻攀穿云过,赫然见日出。
俯视云气中,汹涌浩无极。 -
217.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发白齿豁,鼻垂口阔。
坐冷月依依,气清秋漠漠。
离微出入门开,正偏往来机活。
双碧耆婆眼有神,分明百草头边药。 -
218.《次韵答孙平叔感春之作》 宋·舒岳祥
从教凿石置官场,不怕沧溟地脉伤。
薜荔斸开山鬼泣,莓苔迸出水精凉。
东周以后一春梦,西晋于今几夕阳。
自有青天开豁处,高秋买棹泛苍茫。 -
219.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
220.《和楼尚赋赵大资大资重楼柏梁体》 宋·孙应时
浙中岩壑天下雄,越绝宛委吴穹窿。
钟奇角秀劳神工,复有四明冠南东。
云南云北森横纵,仟圣所宅光葱珑。
公楼极览面面同,江霏海日开冥濛。