-
161.《讲武池和师厚》 宋·韩维
沧池拟溟渤,莽漾豁厚地。
曰吾神祖为,气象固宜尔。
六合昔未一,教战出精锐。
至尊降黄屋,惨淡乘金气。 -
162.《与张仲巽游善护院》 宋·韩维
高城面修涂,呀豁若箕口。
铅石释子庐,苍柏荫庭牖。
翘翘幕中彦,疏怀脱喧垢。
结辔游禅扃,弹弦栾嘉友。 -
163.《游龙门诗十二首·石楼》 宋·韩维
索回陟云根,结构出石面。
河倾八滩恶,野豁两崖断。
旷然怀抱开,举酒临壮观。 -
164.《灵沟道中》 宋·韩维
久跼慕遐放,出郊欣所瞩。
清心晓岫碧,豁眼春原绿。
耕人毕在野,鸣鸟催播谷。
嗟尔农事劳,愿闻时泽足。 -
165.《冬日同仲巽及府寮游万寿寺》 宋·郑獬
峻阜如蟠虹,蓄泄气象灵。
绀宇隐红树,缭若画在屏。
联骑转城角,沙步俯回汀。
野寺对寒水,白壁敞云扃。 -
166.《马上口占》 宋·强至
出郭尘埃少,驱车节物便。
归心忘泽国,病眼豁霜天。
鸟雀飞荒圃,牛羊卧晚田。
吟边摇落意,疏木起孤烟。 -
167.《小疾中元恕相别往长安信笔成篇奉送》 宋·强至
一春三月少见晴,湿云不飞压花老。
君来别我西出关,病里伤离似翁媪。
和风吹面才几程,即入风流洛阳道。
司农水利无留行,洛城花开为谁好。 -
168.《赠贾麟》 宋·强至
贾君貌古文章老,虬髯铺胸犀插脑。
戏夸才力惊众人,谈笑千篇笔端扫。
酒酣座上披天真,铲去崖岸露怀抱。
今年礼部更新书,续诏九州登俊造。 -
169.《晨钟动雷池望日》 宋·张栻
浮气列下陈,天净澄秋容。
朝暾何处升,偏偏认微红。
须臾眩众采,阊阖开九重。
金钲忽涌出,晃荡浮双瞳。
乾坤豁呈露,群物光芳中。
谁知雷池景,乃与日观同。
徒倾葵藿心,再拜御晓风。 -
170.《赠钟汝楫》 宋·陈造
坐窗雨萧萧,出户泥活活。
旅食向六旬,淫霖破七八。
旧新佳客断,局陋不可活。
钟郎卷衔袖,诗与人秀发。 -
171.《别圆澄禅师》 宋·陈师道
法施老人卧不出,呼我取别行问疾。
摩盘拭箸劝一饱,少待须臾莫苍猝。
早年著眼觑文字,万卷初无一言契。
多生绮语未经忏,半世虚名足为累。 -
172.《和元规见勉》 宋·张继先
观君词语中,具引先贤事。
了然道在兹,不行而善至。
君今真至矣,奏乐求真知。
一言见吾子,固难尽於辞。 -
173.《和鲜于晋伯游卧龙》 宋·冯时行
四十发已白,百谋无一成。
林泉有夙志,芝朮寄晚程。
人间好山水,往往尽经行。
辄忌堕圭组,所至欲有营。 -
174.《乾道圣德颂》 宋·曹勋
维圣有作,绍隆兴运。
天经地义,宗尧越舜。
风俗惇厚,日星清润。
冰天桂海,咸祗成训。 -
175.《感齿发之衰作诗自解》 宋·曹勋
我生饱艰苦,初年心已衰。
况今七十化,形惫聊支持。
头童渐不束,齿败余墙围。
发落尚乐乐,齿豁良依依。 -
176.《题单令双清阁》 宋·胡寅
中扃有天游,一室四海见。
倘无空虚地,六凿互争战。
琴堂故萧爽。
向也正墙面。 -
177.《观柳源瀑布》 宋·胡寅
遐归犹胜践,风日清广宙。
途巘意未阑,景绝原初副。
回峦豁大壑,万古贮天漏。
无人识秋河,此地一源透。 -
178.《和林大任劝耕》 宋·吴芾
壮哉溢目还盈耳,千骑出城歌吹起。
野人一睹快争先,奔走欢呼几折趾。
往年戎马偶出郊,田间弥望皆荒茅。
使君笃意劝农课,尽使惰游如所教。 -
179.《病起泛舟呈诸亲友》 宋·吴芾
屏迹山间岁月深,四围绿树总成阴。
已欣丛竹生湖岸,更爱双莲出水心。
倚杖顿惊明老眼,舣舟还喜豁烦襟。
病余虽是无佳思,乘兴何妨试一吟。 -
180.《赠范觉民》 宋·王之望
范子廓庙器,至宝非凡璞。
胸怀吞云梦,豪气低华岳。
昔在童稚时,树立已卓卓。
曳裾桥门内,崭然见头角。