-
1.《酬皇甫侍御见寄,时前相国姑臧公初临郡》 唐·刘长卿
离别江南北,汀洲叶再黄。
路遥云共水,砧迥月如霜。
岁俭依仁政,年衰忆故乡。
伫看宣室召,汉法倚张纲。 -
2.《初出金门,寻王侍御不遇,咏壁上鹦鹉》 唐·李白
落羽辞金殿,孤鸣咤绣衣。
能言终见弃,还向陇西飞。 -
3.《岁初归旧山(又作献岁初归旧居酬皇甫侍御见寄)》 唐·钱起
欲知愚谷好,久别与春还。
莺暖初归树,云晴却恋山。
石田耕种少,野客性情闲。
求仲应难见,残阳且掩关。 -
4.《酬萧二十七侍御初秋言怀》 唐·郎士元
楚客秋多兴,江林月渐生。
细枝凉叶动,极浦早鸿声。
胜赏睽前夕,新诗报远情。
曲高惭和者,惆怅闭寒城。 -
5.《岁初喜皇甫侍御至》 唐·严维
湖上新正逢故人,情深应不笑家贫。
明朝别后门还掩,修竹千竿一老身。 -
6.《和李侍御萼岁初夜集处士书阁(书阁即侍御所创)》 唐·皎然
迟贤新置阁,高意此郊居。
古径行春早,新窗见月初。
放歌还倚瑟,讲道亦观书。
为我留禅位,来逢此会疏。 -
7.《和丁御史出郊雩祀夕雨初霁》 宋·苏颂
雩帝临初孟,涓辰用吉辛。
肄仪惭陋学,司直接名臣。
出从笼街驭,时观避路人。
雨馀鲜野服,云霁变鱼鳞。
觚陛牲匏洁,公卿冕佩辏。
共期严荐享,上副圣心纯。