-
1.《囊山寺》 宋·赵汝譡
松门包土囊,石径驻尘鞅。
征途悄愁辛,意豁金利爽。
鼓钟殷林际,堂殿爽磴上。
有亭依后罔,极眺一何郎。 -
2.《题致爽轩诗》 宋·王迈
明珠积斗满金籯,时人逐臭如苍蝇。
公子一过掩其鼻,长物何足污吾清。
蕊珠午夜鸣玉珂。
一侯门下肩相摩。 -
3.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
4.《冬行三首》 唐·卢仝
虫豸腊月皆在蛰,吾独何乃劳其形。
小大无由知天命,但怪守道不得宁。
老母妻子一挥手,涕下便作千里行。 -
5.《感时》 唐·姚合
忆昔未出身,索寞无精神。
逢人话天命,自贱如埃尘。
君今才出身,飒爽鞍马春。
逢人话天命,自重如千钧。
信涉名利道,举动皆丧真。
君今自世情,何况天下人。 -
6.《劝人庐山读书》 唐·李群玉
怜君少隽利如锋,气爽神清刻骨聪。
片玉若磨唯转莹,莫辞云水入庐峰。 -
7.《劝人庐山读书》 唐·李群玉
怜君少隽利如锋,气爽神清刻骨聪。
片玉若磨唯转莹,莫辞云水入庐峰。 -
8.《喜凉》 唐·韩偓
炉炭烧人百疾生,凤狂龙躁减心情。
四山毒瘴乾坤浊,一簟凉风世界清。
楚调忽惊凄玉柱,汉宫应已湿金茎。 -
9.《喜凉》 唐·韩偓
炉炭烧人百疾生,凤狂龙躁减心情。
四山毒瘴乾坤浊,一簟凉风世界清。
楚调忽惊凄玉柱,汉宫应已湿金茎。 -
10.《斗鸡联句》 唐·韩愈
大鸡昂然来,小鸡竦而待。
——韩愈
峥嵘颠盛气,洗刷凝鲜彩。
——孟郊 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
13.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
14.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
15.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
16.《沧浪亭记》 宋·苏舜钦
予以罪废,无所归。
扁舟吴中,始僦舍以处。
时盛夏蒸燠,土居皆褊狭,不能出气,思得高爽虚辟之地,以舒所怀,不可得也。
一日过郡学,东顾草树郁然,崇阜广水,不类乎城中。 -
17.《凤归云(仙吕调)》 宋·柳永
向深秋,雨余爽气肃西郊。
陌上夜阑,襟袖起凉飙。
天末残星,流电未灭,闪闪隔林梢。
又是晓鸡声断,阳乌光动,渐分山路迢迢。 -
18.《水调歌头》 宋·倪稱
风卷暮云尽,镜净一天秋。
试把鹅黄新酒,细酌散闲愁。
西望群山千叠,眇眇飞鸿没处,爽气与俱浮。
且尽尊中绿,不用叹淹留。 -
19.《水调歌头(和伯称)》 宋·李吕
山雨喜开霁,爽气涤烦襟。
晚秋丹叶飘坠,篱菊散黄金。
徙倚关河凝望,回首光阴轻驶,倏忽二毛侵。
须信人间世,莫放酒杯深。 -
20.《满江红(次卢漕高秋长短句,并呈都大)》 宋·京镗
才近重阳,喜风露、酝成爽气。
应料有、悲秋情绪,淡妆慵试。
黄菊篱边开遍否,紫鸿塞外归来未。
但倚阑、高处望长空,无穷意。