-
281.《送魏倅》 宋·王炎
俗士不闻道,利欲熏其心。
阳浮外酬酢,中有机阱深。
宛陵有君子,殊不同今人。
矫矫鹓鹭姿,入俗不受尘。 -
282.《汪直卿相招子大先至有诗炎后至子大再至因次》 宋·王炎
笋舆呕轧度何许,水满东皋新过雨。
主人倒屣出门迎,喜气津津贯眉宇。
别易会难宜少留,清谈绝倒殊不休。
青衿诵诗劝客饮,客亦歌然争旅酬。
向来青鬓今白首,自古交情难耐久。
从今乘兴时一来,请属细君多酿酒。 -
283.《满庭芳 继重阳韵 藏头 拆起方字》 元·马钰
感重阳,然下访,是得悟黄染。
精麦髓,弟子谨供当。
上田田难种,恳告、神怎飞?。
仙道,初心善,无刺亦无莨。 -
284.《俞广文以诗定交次韵奉答》 宋·章甫
懒慢易招咎,贫贱难相知。
客归二十年,破屋临江湄。
遣闷岂无酒,寄怀徒有诗。
慷慨思古人,恨不生同时。 -
285.《送胡伯量》 宋·刘宰
我本山泽人,飘然如野鹤。
夫君九皋来,气类颇相若。
相逢宿不再,别去天一角。
君从浮丘游,度世得良药。 -
286.《安溪送泉粹》 宋·陈宓
平生顺天命,渴饮与饥饭。
不能便利趋,俛首榷商贩。
随群谒上官,言语但朴愿。
岂知事迎合,宛转若藤蔓。 -
287.《春寒纪异》 宋·方回
今年一何异,人日苦连雨。
甲子复不晴,吾密识诸簿。
烧灯前一夕,轰然震雷鼓。
醉卧初未闻,遄骇雪霰舞。 -
288.《送医工郭耕道》 宋·方回
上古三皇轩农羲,天始有柱地有基。
腹虚与实疗民饥,心塞与开植民彝。
保民性命专厥司,握生杀权名曰医。
万事万物有偶奇,一阴一阳之所为。 -
289.《偈颂三十首》 宋·释印肃
出家无易事,了道亦非难。
各自要努力,如人担上山。
累劫负偿命,此生莫等闲。
遇时若不顺,展转落仇关。 -
290.《魏侍郎净心阁》 宋·释宗杲
伟哉广大寂灭心,譬如虚空不分别。
拟心求净即染污,况复比伦诸佛土。
又如梦中所见物,所见是有不可取。
如是通达无有疑,净心之义炳然现。 -
291.《题严陵钓台一首》 宋·王阮
西都庸庸生祸胎,东都切切绳公台。
平生故人苦畏辱,坐定白云那肯来。
沉几深略满帝腹,且憩先生一双足。
使知天上麒麟儿,不似犬羊甘豢畜。 -
292.《还自伊山过金城宿觉慧寺赠始宁禅师》 宋·王洋
家山三百里,处处逐流水。
舟行鉴影中,尘埃不须洗。
人言田间苦,我言田舍好。
浊醪三两杯,沈忧积如扫。 -
293.《次韵辛起李长篇》 宋·王洋
十年抓牙官,百世傅风流。
每思先贤范,烂漫涕不收。
争夺世界中,萧洒自十洲。
辛使东洲望,翘材错薪槱。 -
294.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。 -
295.《横吹曲辞·入塞曲》 唐·贯休
单于烽火动,都护去天涯。
别赐黄金甲,亲临白玉墀。
塞垣须静谧,师旅审安危。
定远条支宠,如今胜古时。 -
296.《上东门会送李幼举南游徐方》 唐·韦应物
离弦既罢弹,樽酒亦已阑。
听我歌一曲,南徐在云端。
云端虽云邈,行路本非难。
诸侯皆爱才,公子远结欢。
济济都门宴,将去复盘桓。
令姿何昂昂,良马远游冠。
意气且为别,由来非所叹。 -
297.《韩员外夫人清河县君崔氏挽歌二首》 唐·岑参
令德当时重,高门举世推。
从夫荣已绝,封邑宠难追。
陌上人皆惜,花间鸟亦悲。
仙郎看陇月,犹忆画眉时。 -
298.《韩员外夫人清河县君崔氏挽歌二首》 唐·岑参
令德当时重,高门举世推。
从夫荣已绝,封邑宠难追。
陌上人皆惜,花间鸟亦悲。
仙郎看陇月,犹忆画眉时。 -
299.《送殿中杨监赴蜀见相公(杜鸿渐镇蜀,辟杨炎为判官)》 唐·杜甫
去水绝还波,泄云无定姿。
人生在世间,聚散亦暂时。
离别重相逢,偶然岂定期。
送子清秋暮,风物长年悲。 -
300.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。