-
301.《三和》 宋·刘克庄
花篮果担更噭呼,巾{左巾右篝去竹}绚烂车骑都。
民多逐末少重本,神岂护短仍凭愚。
厥初捧楬土与木,继以刀割俄香涂。
垂旒绝类河求弁,照乘得匪龙献珠。 -
302.《田舍即事十首》 宋·刘克庄
闽土资生少,农家作苦多。
尚能盖牛屋,未肯入鸡窠。
社里戴花舞,原头拾穗歌。
设令生汉代,堪冠力田科。 -
303.《赋得牛驼各一首》 宋·刘克庄
以羊相易惭羊小,与象同称笑象轻。
碧草充肠随意饱,黄钟满脰有时呜。
力粗曾索寅人斗,骨配难湔丑座名。
空费景升刍与藁,不如羸犉尚堪耕。 -
304.《答庐陵彭士先》 宋·刘克庄
昔牧昌黎州,尝负君诗债。
今使番君国,又辱君访逮。
稍讶颜发非,因感岁月迈。
君气不惰归,君诗有光怪。 -
305.《送陈使君二首》 宋·刘克庄
庞老趋城少,严公出郭多。
难攀逸民传,堪举力田科。
夙昔烦驺哄,从今闭雀罗。
若逢两狨橐,应问一渔蓑。 -
306.《送赵信州二首》 宋·刘克庄
贫者惟言可赠行,临分握手尽交情。
马于辔力穷时骇,鸥向机心动处惊。
齐士岂无堪客礼,蔡人便遣作牙兵。
遥知陌上罗敷女,况看双旌出劝耕。 -
307.《小圃有双莲夏芙蓉之喜文字祥也各赋一诗为宗》 宋·刘克庄
四月池边见拒霜,园丁惊问此何祥。
花如云锦翻新样,叶似宫袍染御香。
病不能陪花酒伴,诗犹堪譟鼓旗傍,诸君笔力回元化,努力先春压众芳。 -
308.《跋方云台文藁二十韵》 宋·刘克庄
文人何琐碎,夫子独雄尊。
击水移南海,追风出大宛。
黑潭龙怒起,碧宇鹘孤鶱。
翕曶波涛涌,须臾电雹奔。 -
309.《送赴省诸友·林汝大》 宋·刘克庄
天性怜才老未衰,爱君笔力绝新奇。
引弦连发天山箭,举手高攀月窟枝。
藻蕴科名通谱牒,旦希优劣系修为。
穷人只有诗堪赠,空耸山肩撚雪髭。 -
310.《同秘书弟赋三老各一首·老兵》 宋·刘克庄
昔拥雕戈射铁帘,可堪蓬鬓映冰髯。
金疮常有些儿痛,斗力今难寸许添。
至老安能希骆甲,从初悔不事蒙恬。
莫嗟身上衣裘薄,犹向官中请半缣。 -
311.《春雪有感呈王正叔束徽之》 宋·王令
彼雪晚何淫,乘时横此临。
必将滋及物,自合大为霖。
也道春来好,何余臈後阴。
冬冥诚不道,苍帝亦何心。 -
312.《上邵宝文》 宋·王令
出处身之道,穷通命所关。
孔犹闻宋逐,轲亦退梁还。
兹道方中否,流风有後艰。
客来方病宪,人戚不堪颜。 -
313.《答束徽之索诗》 宋·王令
世味久已谙,多恶竟少好。
惟诗素所嗜,决切欲深造。
人安己不休,众耻我独冒。
有如獭行迹,欲改复自蹈。 -
314.《姚坚老见约偶成》 宋·王令
初正布新和,余腊争近候。
升腾阳力微,恇怯老阴斗。
江云荡空碧,疏雨沐清昼。
林梢释冬枯,土蘖壮春簇。 -
315.《次朱新仲待制见庆次对之命韵》 宋·曾几
典郡才能薄,趋朝气力微。
更堪持橐去,只合挂冠归。
六合丽千尺,四松森百围。
公今有班缀,衰老借馀辉。 -
316.《亭前高柏》 宋·文同
石田硗硗地力燥,谁种双柏已高大。
长材夭矫堪巨栋,老顶索纡若层盖。
雪下孔翠寒不起,风中笙簧清可爱。
菟丝幸好求女萝,莫倚纤柔欲无赖。 -
317.《湖上众禽尽以俗呼为题·提葫芦》 宋·文同
花开已堪镜,半绿卷如杯。
谁为回风力,清香满面来。 -
318.《游岘山次韵三首》 宋·陈与义
转路山突兀,众山之所望。
懒融不下山,揖山会虚堂。
大空出盘嬉,小空时侍傍。
我游瞻铁凤,力尽随木羊。 -
319.《同家弟用前韵谢判府惠酒》 宋·陈与义
衔杯乐圣便称贤,无酒犹堪卧瓮间。
使者在门催仆仆,麯车入梦正班班。
不烦白水真人力,来自青城道士山。
千载王弘同并美,未应杞菊赋寒悭。 -
320.《蒙赐佳什钦叹不足不揆浅陋辄次元韵》 宋·陈与义
退之高文仰东岱,籍湜传盟其足赖。
固知法嗣要龙象,先生端是毗陵派。
方驾曹刘盖余力,压倒元白聊一快。
向来班门收众材,宾履费公珠几琲。