-
1.《鹧鸪天·抛却功名弃却诗》 宋·无名氏
抛却功名弃却诗。
从教身染气球泥。
侵晨打?齐云会,际暮演筹落魄归。
园苑里,粉墙西。
佳人偷揭绣帘窥。
高侵云汉垂肩久,低拂花梢下脚迟。 -
2.《木兰花慢·功名归堕甑》 元·张弘范
功名归堕甑,便拂袖,不须惊。
且书剑蹉跎,林泉笑傲,诗酒飘零。
人间事、良可笑,似长风、云影弄阴晴。
莫泣穷途老泪,休怜儿女新亭。 -
3.《寄梅山顾君际》 宋·程中山
门掩桑舆昼,炉寒郊岛灰。
山荒无应下,梅瘦等春开。
宇宙归诗眼,功名入酒杯。
思君三日雨,有梦付潮来。 -
4.《云际赠施子》 宋·刘子翚
惊沙惨淡连云起,曳杖悲歌行复止。
春城是处闻鼓鼙,好风依旧开桃李。
对花惆怅忽逢君,把酒无欢如啜水。
六年丧乱两相见,世路艰难嗟若此。 -
5.《点绛唇 送董彦才西上》 元·王恽
杨柳青青,玉门关外三千里。
秦山渭水。
未是消魂地。
坦卧东床,恐减风云气。
功名际。
愿君着意。
莫*春闺泪。 -
6.《龙图阁学士赠银青光禄大夫滕元发挽辞二首》 宋·苏颂
大器何妨更晚成,当年师友尽豪英。
高谈每及功名际,壮志元无宠辱惊。
天上玉楼须作记,人间白日睹佳城。
伤心宿草东吴路,云水凄凉万古情。 -
7.《秦楚之际月表》 两汉·司马迁
太史公读秦楚之际,曰:初作难,发于陈涉;虐戾灭秦自项氏;拨乱诛暴,平定海内,卒践帝祚,成于汉家。
五年之间,号令三嬗,自生民以来,未始有受命若斯之亟也!昔虞、夏之兴,积善累功数十年,德洽百姓,摄行政事,考之于天,然后在位。
汤、武之王,乃由契、后稷,修仁行义十余世,不期而会孟津八百诸侯,犹以为未可,其后乃放弑。
秦起襄公,章于文、缪,献、孝之后,稍以蚕食六国,百有余载,至始皇乃能并冠带之伦。 -
8.《湘月·天风吹我》 清·龚自珍
天风吹我,堕湖山一角,果然清丽。
曾是东华生小客,回首苍茫无际。
屠狗功名,雕龙文卷,岂是平生意?!
乡亲苏小,定应笑我非计。 -
9.《三槐堂铭》 宋·苏轼
天可必乎?贤者不必贵,仁者不必寿。
天不可必乎?仁者必有后。
二者将安取衷哉?吾闻之申包胥曰:“人定者胜天,天定亦能胜人。
”世之论天者,皆不待其定而求之,故以天为茫茫。 -
10.《谢池春·壮岁从戎》 宋·陆游
壮岁从戎,曾是气吞残虏。
阵云高、狼烽夜举。
朱颜青鬓,拥雕戈西戍。
笑儒冠、自来多误。
功名梦断,却泛扁舟吴楚。
漫悲歌、伤怀吊古。
烟波无际,望秦关何处。
叹流年、又成虚度。 -
11.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
12.《湘月·壬申夏泛舟西湖述怀有赋时予别杭州盖十年矣》 清·龚自珍
壬申夏,泛舟西湖,述怀有赋,时予别杭州盖十年矣天风吹我,堕湖山一角,果然清丽。
曾是东华生小客,回首苍茫无际。
屠狗功名,雕龙文卷,岂是平生意。
乡亲苏小,定应笑我非计。 -
13.《念奴娇·送张明之赴京西幕》 宋·刘仙伦
艅艎东下,望西江千里,苍茫烟水。
试问襄州何处是,雉堞连云天际。
叔子残碑,卧龙陈迹,遗恨斜阳里。
后来人物,如君瑰伟能几。 -
14.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
15.《安大使生日》 宋·魏了翁
恭惟天佑宋,奕叶际明良。
积德由文武,生贤迈汉唐。
粤稽资殿老,降自皛山阳。
崧极申函粹,东维传启祥。 -
16.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
17.《满江红(寿太守·四月三十)》 宋·梁大年
九十炎光,又过了、三分之一。
记当年光际,诞生良弼。
崧岳降神钟秀气,孕成间世真英杰。
妙文章、拾芥立功名,谁能敌。 -
18.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
19.《松江哨遍》 宋·刘学箕
归帆征棹,相望于黄芦烟草之际。
去来乎桥之左右者,若非人世,极画工之巧所莫能形容。
每来维舟,未尝即去,徜徉延伫,意尽然后行。
至欲作数语以状风景胜概,辞不意逮,笔随句阁,良可慨叹。 -
20.《水龙吟·宦途驰骤心贪职》 元·刘志渊
宦途驰骤心贪职。
官事何时能毕。
力饶射日,名高为复,到今何济。
休道功名遂。