-
1.《碧玉千峰》 宋·方来
堂堂紫阳翁,棠阴遍南国。
斯文天未丧,眉寿乃公锡。
四书回狂阑,剩得居闲力。
定作主林神,香骨化为碧。 -
2.《种碧映山红於新坟》 宋·梅尧臣
年年杜鹃啼,口滴枝上赤。
今同苌弘血,三岁化为碧。
因移新冢傍,颜色照松柏。 -
3.《兰陵王·恨之极》 宋·辛弃疾
恨之极。
恨极销磨不得。
苌弘事,人道後来,其血三年化为碧。
郑人缓也泣。 -
4.《兰陵王》 宋·辛弃疾
己未八月二十日夜,梦有人以石研屏见饷者。
其色如玉,光润可爱。
中有一牛,磨角作斗状。
云:“湘潭里中有张其姓者,多力善斗,号张难敌。 -
5.《赠林碧鉴相士》 宋·文天祥
咸阳宫中四尺镜,照人五臟何炯炯。
桑田沧海千馀年,百炼依然化为矿。
君从何处得此物,铸就双瞳敌秋月。
向来照心今照形,不事澜翻三寸舌。 -
6.《古意(三首)》 明·刘璟
苌弘殁已久,其血化为碧。
坚贞逾琼玉,光耀贯奎壁。
岂惟忠诚著,乃是元气积。
冰霜恣销铄,劫火屡焚炙。
不磷亦不缁,还为补天石。 -
7.《泾尉徐绛於其廨得鲁公破碑二十六字近又於碑》 宋·梅尧臣
颜公忠血化为碧,颜公奇笔留在石。
十存三四复不完,完者椎模少棱壁。
许昌断碣称最佳,已经田火侵钩画。
今复泾山好事人,别识偶得从粪砾。 -
8.《酒为偷儿所窃》 宋·吴芾
我性苦拙疏,与世不相偶。
平生不如意,往往十八九。
何以遣此怀,赖有樽中酒。
去冬酿碧香,颇不计升斗。 -
9.《题龟山塔前一首》 宋·杨万里
龟山独出压淮流,宝塔仍居最上头。
印笔书空天作纸,玉龙拔地海成湫。
向来一厄遭群犬,挽以六丁兼万牛。
逆血腥膻化为碧,空馀风雨鬼啾啾。 -
10.《洞仙歌 超化蘸碧轩得钦叔书,有相调之语,》 元·元好问
青钱白璧,自买愁肠绕。
更恨欢狂负年少。
记阳关图上,尊酒流连,儿女泪,输与闲人坐钓。
茂陵多病後,懒尽琴心,无复求凰与同调。