-
61.《对酒吟》 宋·王禹偁
劝君莫把青铜照,一瞬浮生何足道。
麻姑又采东海桑,阆苑宫中养蚕老。
任是唐虞与姬孔,萧萧寒草埋孤冢。
我恐自古贤愚骨,叠过北邙高突兀。 -
62.《和韩羲仲主簿古岩韵》 宋·李吕
君不见版筑当年胥靡徒,貌象忽与帝梦符。
卧龙抱膝吟梁哺,霸主不惮三顾庐。
又不见形模苦遭妇女笑,袖手不解世俗书。
碧山幽栖载典籍,银鱼焚弃甘林居。 -
63.《上吴居交》 宋·刘过
时平无事清吟好,卫霍贪功未足奇。
争似一篇人脍炙,四方传诵卧龙诗。 -
64.《槜李道中二首》 宋·周文璞
卧龙山下听吟松,细雨清明似梦中。
柳荫朱栏三百尺,渴乌犹自泣春风。 -
65.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
游子悲凜秋,秋尽行当冬。
雨露变霜雪,寒色日以浓。
岂无紫绮裘,绽裂谁与缝。
不如早还家,山林专素封。 -
66.《二十里云亭》 宋·叶茵
蔽空青不断,杉径影中行。
僧指夜无月,客嫌春少晴。
卧龙安旧窟,倦翼乱归程。
吟到长虹背,人间天上惊。 -
67.《和渔具十绝》 宋·牟巘五
卧吹月明里,龙吟鼍打鼓。
别是一家风,荻花摆头舞。 -
68.《送嵩上人住庵》 宋·释正觉
烧痕笋蕨富登春,谁解看承庵内人。
天供毕华功未尽,龙吟枯木病难泯。
夜禅终作寒蝉蜕,昼卧何妨倦鸟伸。
后日重来勘诸祖,阿谁钩上赤梢鳞。 -
69.《累字戏作解愁吟简旧寮》 宋·宋伯仁
愁。
知不。
空白头。
心事惊秋。 -
70.《浪吟》 宋·于石
十载驱驰翰墨场,翩翩霞佩高颉颃。
赋窥贾马搜班扬,诗崇晋汉卑齐梁。
斯文未丧道未亡,欲寻坠绪何茫茫。
萧骚裋褐凄风霜,匣中蛟龙吼干将。 -
71.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
72.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
73.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
74.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
75.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
76.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。 -
77.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
78.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
79.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
80.《金门答苏秀才》 唐·李白
君还石门日,朱火始改木。
春草如有情,山中尚含绿。
折芳愧遥忆,永路当日勖。
远见故人心,平生以此足。