-
221.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
222.《边城独望》 唐·马戴
聊凭危堞望,倍起异乡情。
霜落蒹葭白,山昏雾露生。
河滩胡雁下,戎垒汉鼙惊。
独树残秋色,狂歌泪满缨。 -
223.《咏蕙诗》 魏晋·繁钦
蕙草生山北。
托身失所依。
植根阴崖侧。
夙夜惧危颓。 -
224.《建除诗》 南北朝·范云
建国负东海。
衣冠成营丘。
除道梁淄水。
结驷登之罘。 -
225.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
226.《蒋山八功德水》 宋·鲍寿孙
功德河沙七宝池,可如甘露降三危。
钟山一滴曹溪水,好及萧郎索蜜时。 -
227.《记述二十韵为赵沂公作》 宋·徐玑
日月交辉际,乾坤欲整时。
谋谟无远近,顾盼有安危。
国倚宗臣重,人惟正统推。
将军兼问古,中尉不言私。 -
228.《和林择这齐山韵》 宋·蔡幼学
褰裳涉秋浦,散策上齐山。
盼往谢尘嚣,瞻新得层峦。
万象翕呈露,跬步不可间。
下巧瞰坤轴,高奇仰天剜。 -
229.《直中书省》 唐·韦承庆
清切凤皇池,扶疏鸡树枝。
唯应集鸾鹭,何为宿羁雌。
大造乾坤辟,深恩雨露垂。
昆蚑皆含养,驽骀亦驱驰。 -
230.《风瑟联句》 宋·谢绛
窃竹漏天风,张弦拟峄桐。
佳名從此得,妙响未曾穷。
夜静危台上,人闲皎月中。
依依听不足,秋露满兰丛。 -
231.《水龙吟·修篁翠葆人家》 宋·吴泳
修篁翠葆人家,分明水槛光中住。
就中得要,危亭瞰渌,小桥当路。
一榻桃笙,半窗竹简,清凉如许。
纵武陵佳丽,若耶深窈,那得似、双溪趣。 -
232.《奉寄赵伯器参政尹时中员外五十韵》 元·王逢
诏立淮南省,符张阃外兵。
风雷朝焕发,牛斗夜精明。
参政材超伟,元僚器老成。
武林多树政,禁御旧蜚英。 -
233.《木兰花慢·百年湖海气》 元·胡祗*
百年湖海气,得初效,处囊锥。
更绿鬓朱颜,雄姿英发,光射征衣。
大夫喜伸知己,感宸恩深重此身微。
虎节才辞北阙,丹诚已落东垂。 -
234.《苏武慢 鸣鹤馀音全真冯尊师,本燕赵书生,》 元·虞集
曲,高洁雄畅,最传者苏武慢二十篇。
前十篇道遗世之乐,后十篇论修仙之事。
曾稽费无隐独善歌之,闻者有凌云之思,无复流连光景者矣。
予山居每登高望远,则与无隐歌而和之。 -
235.《安道登茂材异等科》 宋·石介
尝言春官氏,设官何龌龊。
屑屑取于人,辞赋为程约。
一字竞新奇,四声分清浊。
矫矫迁雄才,动为对偶缚。 -
236.《游灵岩》 宋·车若水
一径碧如合,四山危欲堕。
天低鸟不飞,露湿龙常过。
岩根小叶下,境净不可唾。
深杳洞出云,冷钟佛惊卧。 -
237.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
238.《包家山和潘孔时》 宋·陈鉴之
危阑纳纳万里天,此景不作四子妍。
荒蹊斗折乔木末,小亭棋布层岩巅。
阳侯作意娱我醉,潮头百尽来樽前。
游蜂低回殢花露,一鸟急去拖林烟。
年来祗可作橘隐,四人隐学商山仙。 -
239.《青山辞》 宋·陈天麟
青山崔崔,白云溶溶。
我疑其中,仙人所宫。
风马云舆,霓旌羽幢。
游行太空,翩然相从。 -
240.《冬日晚望》 宋·陈抟
山鬼煖或呼,溪鱼寒不跳。
晚景愈堪观,危峰露残照。