-
241.《次郡太守刘朔斋秋晚谒谢朓亭小饮三首》 宋·程炎子
掀髯一笑倚危阑,面面青山不厌看。
霜染丹枫秋色绚,日烘紫菊露痕乾。
鹊炉火慢熏龙脑,蟹眼汤新瀹凤团。
回簇绛纱城郭晚,老梅吹角雁拖寒。 -
242.《洋州》 宋·韩亿
梁州邻左右洋川,气候融融别是天。
地僻过冬稀见雁,箐深初夏已闻蝉。
乡风与蜀微相似,驿路见秦旧接连。
骆谷转山围境内,汉江奔浪绕城边。 -
243.《绝句》 宋·杭地士人
天目山前水齧,天心地脉露危机。
西周浸冷觚稜月,未必迁岐说果非。 -
244.《灵岩》 宋·何子举
灵岩之境最超卓,高隐翠微浸碧落。
迢迢一迳倒青松,壁阙危门敞虚阁。
敞虚阁,见寥廓,万叠青山连海角。 -
245.《绍熙庚戍十月偕赵仲宗舜和潘谦之曾鲁仲游九》 宋·黄榦
寒岩突兀山之阿,足履危磴攀藤萝。
岩下清泉响环佩,岩前古木交枝柯。
当中洞门忽开豁,上有石屋高嵯峨。
乾坤开关已呈露,换神守护频挥呵。 -
246.《送林以乘赴任江西佥宪》 明·蒋山卿
先帝昔巡幸,小臣同上书。
事危攀折槛,情切止乘舆。
未得陈丹悃,空令伏玉除。
天心那可问,皇怒竟何如。 -
247.《和祝镒韵》 宋·李弥正
劳车发危坂,倦艘失飞湍。
滔滔褦襶子,疾走殊未阑。
鹤仙摆名宦,结庐松江干。
笑拍萍风浮,瞬视草露溥。 -
248.《双桧联句》 宋·李邵
古宇列双桧,森郁欹檐角。
高干若偃盖,低枝罗翠幄。
叶硬攒猬毛,子圆如雀壳。
盘根虽轮囷,呈才终卓牵。 -
249.《双桧联句》 宋·李周
古宇列双桧,森郁欹檐角。
高干若偃盖,低枝罗翠幄。
叶硬攒猬毛,子圆如雀壳。
盘根虽轮囷,呈才终卓牵。 -
250.《山中夜坐》 宋·林一龙
寒滩远嘶月,遗响到岩壁。
悠悠千古心,悄悄一卷易。
灯微夜气分,星冷山露滴。
危坐独何为,人间睡方黑。 -
251.《题圣果寺介亭诗》 宋·丘濬
金商肃肃淬龙渊,白晓挥开东北天。
天孙引下翡翠烟,层层堆列参井边。
便於裸壤蟠危巅,城雉岧峣暗接连。
地祇欲誇融结权,藓花斸破蛰虫迁。 -
252.《游南明山》 宋·石声之
祇应寻胜到林泉,四抱危峰万朵莲。
僧过不知山隐寺,客来方见洞开天。
浮图照水光相映,古木依崖影倒悬。
风露了非人世界,濯缨秋后玉壶仙。 -
253.《仲弟应符用黎龊龊诗韵作咄咄篇自警家大人用》 宋·孙应求
皦皦志士心,玉壶冰露寒。
整冠默危坐,抚卷慨永叹。
胶扰天下事,岂逃吾静观。
是心本如水,风过成涛澜。 -
254.《晚憩石门洞》 宋·王舫
舣棹石门外,天风吹夕阴。
疏钟醒客梦,危瀑洗尘襟。
龙去洞云薄,鹤归松露深。
旧碑看米字,犹带藓痕侵。 -
255.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
256.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
257.《双松联句》 宋·杨致祥
古宇列双桧,森郁欹檐角。
高干若偃盖,低枝罗翠幄。
叶硬攒猬毛,子圆如雀壳。
盘根虽轮囷,呈才终卓牵。 -
258.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
259.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
260.《游大涤》 宋·张濡
危楼拱翠出层空,画栋朱栏缥缈中。
客散月明风露下,一奁天棘伴丝桐。