-
1.《三槐堂铭》 宋·苏轼
天可必乎?贤者不必贵,仁者不必寿。
天不可必乎?仁者必有后。
二者将安取衷哉?吾闻之申包胥曰:“人定者胜天,天定亦能胜人。
”世之论天者,皆不待其定而求之,故以天为茫茫。 -
2.《张正字母夫人朱氏挽词》 宋·范成大
苹藻仪邦媛,诗书了岁华。
籯金宁遗子,群玉竟传家。
厚施心无斁,浮生自有涯。
空余报恩子,三载亦苴麻。 -
3.《听履霜操》 宋·黄庭坚
灵宫窈窕兮寒夜永,篁打造天兮明月下影,木叶陨霜兮秋声动。
我以岁莫起视夜兮,北山饮予斗柄。
幽人拂琴而当予,曰夫子则锺期,尝试刳心而为之听。
若有人兮亦既修,宴衽席之言兮不知其子之齐圣。 -
4.《览古四十二首 其三十九》 元·杨维桢
厚施而薄望,郭解愧朱家。
大唐郭氏子,手剑寒奸邪。
赙金四十万,主名不知夸。
结客豪侠场,此客实无加。 -
5.《次韵戴成叔》 宋·陈著
当年雪溪翁,知命故知足。
平生一退字,厚施不食禄。
高洁严子陵,清贤段干木。
溪上多子孙,林树森瑶玉。 -
6.《寄与权器之二友》 宋·刘黻
鸿钧盎一宇,何物非生意。
轮囷得此剥,而有此憔悴。
根蠹聚螾蛭,榦古御魑魅。
旦旦斧斤寻,九殒特其易。 -
7.《正月十日新晴观正仲所写篆畦藁》 宋·舒岳祥
乱离又活十年身,帝闵吾徒已甚仁。
近厚施为回世运,至和涵养合天真。
花间醉客能骑马,柳外鸣禽似唤人。
酬唱小编情性好,伊祁留得一分春。 -
8.《刑赏忠厚之至论》 宋·苏轼
尧、舜、禹、汤、文、武、成、康之际,何其爱民之深,忧民之切,而待天下以君子长者之道也。
有一善,从而赏之,又从而咏歌嗟叹之,所以乐其始而勉其终。
有一不善,从而罚之,又从而哀矜惩创之,所以弃其旧而开其新。
故其吁俞之声,欢忻惨戚,见于虞、夏、商、周之书。 -
9.《警斋吴侍郎再和余送行及居厚弟诗各次韵》 宋·刘克庄
朝骑宝马听鸡声,夕问归舟灶婢惊。
手扳抽还无责任,谏书讫了少施行。
有时短褐过邻舍,不记巍冠待迩英。
善类合离关世运,非人颊舌所能争。 -
10.《讲武池和师厚》 宋·韩维
沧池拟溟渤,莽漾豁厚地。
曰吾神祖为,气象固宜尔。
六合昔未一,教战出精锐。
至尊降黄屋,惨淡乘金气。 -
11.《和王夷仲咏施粥》 宋·吴芾
伊昔岂无旱,赫日流金石。
伊昔岂无水,巨浸连天白。
未若去岁风,飘忽几终夕。
时方属新秋,稻子半黄赤。 -
12.《挽施子华》 宋·王柏
二五交运兮,杂糅乎刚柔。
美恶厚薄兮,何廪生之不侔。
厚者未必薰兮,薄者未必莸。
羌寓形於溟涬兮,藐起灭之一沤。 -
13.《送施州单员外》 唐·徐铉
精金百鍊始知难,何似仙枝两度攀。
名逐凤书归故里,身从鸟道入巴山。
诏宣远俗皇恩厚,惠洽齐民利刃闲。
珍重加餐顺风土,归来高步七人班。 -
14.《挽先兄外舅施文子支使》 宋·孙应时
天质全浑厚,乡评独老成。
箕裘三叶盛,椿桂一时荣。
宾席疑年少,官曹叹眼明。
归来江路永,那忍望铭旌。 -
15.《和施彦执怀姚进道叶先觉韵》 宋·张九成
西湖十里山,春风一杯酒。
兹兴良不浅,何日落吾手。
我读君和诗,襟期一何厚。
同生上下宇,共阅古今宇。 -
16.《太子张舍人遗织成褥段》 唐·杜甫
客从西北来,遗我翠织成。
开缄风涛涌,中有掉尾鲸。
逶迤罗水族,琐细不足名。
客云充君褥,承君终宴荣。 -
17.《太子张舍人遗织成褥段》 唐·杜甫
客从西北来,遗我翠织成。
开缄风涛涌,中有掉尾鲸。
逶迤罗水族,琐细不足名。
客云充君褥,承君终宴荣。 -
18.《八哀诗·赠司空王公思礼》 唐·杜甫
司空出东夷,童稚刷劲翮。
追随燕蓟儿,颖锐物不隔。
服事哥舒翰,意无流沙碛。
未甚拔行间,犬戎大充斥。 -
19.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
20.《谕宝二首》 唐·元稹
沉玉在弱泥,泥弱玉易沉。
扶桑寒日薄,不照万丈心。
安得潜渊虬,拔壑超邓林。
泥封泰山阯,水散旱天霖。