-
321.《南潭上亭宴集以疾后至因而抒情》 唐·李商隐
马卿聊应召,谢傅已登山。
歌发百花外,乐调深竹间。
鹢舟萦远岸,鱼钥启重关。
莺蝶如相引,烟萝不暇攀。
佳人启玉齿,上客颔朱颜。
肯念沉痾士,俱期倒载还。 -
322.《今月二日不自量度辄以诗一首四十韵…咏叹不足之义也》 唐·李商隐
家擅无双誉,朝居第一功。
四时当首夏,八节应条风。
涤濯临清济,巉岩倚碧嵩。
鲍壶冰皎洁,王佩玉丁东。 -
323.《镊白曲》 唐·薛逢
去年镊白鬓,镜里犹堪认年少。
今年镊白发,两眼昏昏手战跳。
满酌浓酹假颜色,颜色不扬翻自笑。 -
324.《追昔行》 唐·薛逢
朝光如飞犹尚可,暮更如箭不容卧。
犍为穿城更漏频,一一皆从枕边过。
一夕凡几更,一更凡几声。 -
325.《落第寄沈询》 唐·赵嘏
穿杨力尽独无功,华发相期一夜中。
别到江头旧吟处,为将双泪问春风。 -
326.《落第寄沈询》 唐·赵嘏
穿杨力尽独无功,华发相期一夜中。
别到江头旧吟处,为将双泪问春风。 -
327.《射策后作》 唐·卢肇
射策明时愧不才,敢期青律变寒灰。
晴怜断雁侵云去,暖见醯鸡傍酒来。
箭发尚忧杨叶远,愁生只恐杏花开。
曲江春浅人游少,尽日看山醉独回。 -
328.《送国子韦丞》 唐·马戴
临水独相送,归期千里间。
云回逢过雨,路转入连山。
一骑行芳草,新蝉发故关。
遥聆茂陵下,夜启竹扉闲。 -
329.《下第别令狐员外》 唐·马戴
论文期雨夜,饮酒及芳晨。
坐叹百花发,潜惊双鬓新。
旧交多得路,别业远仍贫。
便欲辞知己,归耕海上春。 -
330.《摅情留别并州从事》 唐·马戴
浅学长自鄙,谬承贤达知。
才希汉主召,玉任楚人疑。
年长惭漂泊,恩深惜别离。
秋光独鸟过,暝色一蝉悲。 -
331.《题缑山王子晋庙》 唐·郑畋
有昔灵王子,吹笙溯泬。
六宫攀不住,三岛去相招。
亡国原陵古,宾天岁月遥。
无蹊窥海曲,有庙访山椒。 -
332.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
333.《答王建秘书》 唐·贾岛
人皆闻蟋蟀,我独恨蹉跎。
白发无心镊,青山去意多。
信来漳浦岸,期负洞庭波。
时扫高槐影,朝回或恐过。 -
334.《颂德上贾常侍》 唐·贾岛
边臣说使朝天子,发语轰然激夏雷。
高节羽书期独传,分符绛郡滞长材。
啁啾鸟恐鹰鹯起,流散人归父母来。
自顾此身无所立,恭谈祖德朵颐开。 -
335.《赠袁司录(一即丞相淮阳公之犹子与庭筠有旧也)》 唐·温庭筠
一朝辞满有心期,花发杨园雪压枝。
刘尹故人谙往事,谢郎诸弟得新知。
金钗醉就胡姬画,玉管闲留洛客吹。
记得襄阳耆旧语,不堪风景岘山碑。 -
336.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
337.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
338.《过孔北海墓二十韵》 唐·温庭筠
抚事如神遇,临风独涕零。
墓平春草绿,碑折古苔青。
珪玉埋英气,山河孕炳灵。
发言惊辨囿,撝翰动文星。 -
339.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
340.《过孔北海墓二十韵》 唐·温庭筠
抚事如神遇,临风独涕零。
墓平春草绿,碑折古苔青。
珪玉埋英气,山河孕炳灵。
发言惊辨囿,撝翰动文星。