-
261.《浩歌行》 宋·岳珂
浩然一气古到今,古人无愧惟此心。
青天为幕地为席,醉里聊作乌乌吟。
君不见人生所重独名谥,一代简书耀青史。
当时命名偶然耳,跖圣丘愚果谁是。 -
262.《奉寄胡教授》 宋·岳珂
山中秋风寒刮席,忽忆无毡泮宫客。
夜长萤火一灯孤,四壁蛩声更幽寂。
文人自古常独清,强挽诗人同此盟。
饭颗山头报卓午,绛纱帐下听三更。 -
263.《张忠献时义诚力二帖赞》 宋·岳珂
至诚动天,中贯三极。
堂堂南阳,继以魏国。
山岳鼎震,江河釜溢。
群生失宁,乃见人杰。 -
264.《奉寄子高卢兄五十韵》 宋·苏泂
君才如骕驦,道里未可量。
读书患脉络,如海东赴洋。
五年隔异县,信若参与商。
昨者戒车马,故意改未尝。 -
265.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
266.《送富知丞之官丹阳》 宋·苏泂
官袍岁久不能青,放了铜章却县丞。
时事自新醒眼看,古心逾拙白髭生。
有田有屋宁三仕,随雨随风又一行。
举世其谁识公者,临岐何独怅离情。 -
267.《阙题》 宋·王迈
拙成可抵万金璧。
从古至今不偶合,如何二妙一时出。
仆也若调乌鹊鸣, -
268.《题秋台诗卷》 宋·王柏
骚雅驰声历几霜,驾言拙嬾擅词场。
登台甚矣秋容澹,得句依然风骨香。
卷尽辞穷余古韵,笔精墨妙发潜光。
此中境界真堪乐,枕上休贪南面王。 -
269.《和宽居见怀韵》 宋·王柏
北望戏马台,荆榛满中路。
英气一何多,怀古渺难泝。
山河腥日月,虎豹沐雨露。
累累楚猴冠,异哉天所赋。 -
270.《山中》 宋·方岳
长啸出门山月高,古来宁独我蓬蒿。
拙於生事岂无粥,犹有故情焉用袍。
垅亩桑麻豳雅颂,亭皋木叶楚离骚。
不知公相今谁是,已与人间久绝交。 -
271.《七夕》 宋·方岳
明河此夕会双星,滓秽圆清太不经。
牛岂其然耕觳觫,女何为者嫁娉婷。
閒中但觉人间巧,老去谁邀帝子灵。
千古文章柳州事,解将蹇拙说惺惺。 -
272.《雪中观梅》 宋·方岳
一冬妍晴春意早,微茫已到閒花草。
山翁平生见事迟,未缉牛衣编稻藁。
明日是春那得寒,玄冥不作寻常看。
交割与春排当处,万里瑶林列银树。 -
273.《又和诸公作雪月歌》 宋·方岳
月观夜午雪观早,酒兴崔嵬诗潦草。
梅花在傍具知状,唤渠收拾秋崖藁。
月边雪边同一寒,诗成不许凡人看。
年年月寒雪寒处,老骨槎牙倚枯树。 -
274.《效演雅》 宋·方岳
山溪斗折更蛇行,逗密穿幽见物情。
蜜为地花粮道绝,蚊知有雨阵图成。
饮风吸露蝉尸解,耸壑凌霄鹤骨轻。
鸜鹆能为祖仁舞,狎鸥欲与海翁盟。 -
275.《寄台教王吉甫》 宋·陈著
直溪之水清且洌,可以沃我老枯渴。
直溪之风空且阔,可以舒我穷郁结。
自闻西来飞霞佩,使我南望片云隔。
苦无筋力抗尘埃,徒有心事交冰雪。 -
276.《次韵竺梅潭见示》 宋·陈著
曾携古调坐琴清,独有知心老灭明。
百拙相安无异政,三的一信自同情。
绥强粗祖太邱实,宰社终惭户牖平。
桃李春风重回首,谁知倚树有新盟。 -
277.《答范景山昼诗见意》 宋·陈著
绿阴门外涨黄尘,来往清风自可人。
契阔一尊镫雨旧,平安数字麦寒春。
閒居有味何妨拙,古道无情却耐贫。
漠漠水云山隔断,何时王翰卜为邻。 -
278.《寄赋黄东发湖山精舍》 宋·陈著
断鳌奠极戏者谁,岷山如龙万里驰。
大江之阳起衡岳,崒嵂散作千委蛇。
直趋四明卓秀伟,二百八十峰参差。
潮江合拜山驻脚,伏脉分行东西支。 -
279.《与石岩方常簿游白水塘观龙湫》 宋·蒲寿宬
孤灯照不寐,独起行绕床。
命驾欲千里,千里债已偿。
可怜太拙计,弗学时世妆。
癖嗜镌聱牙,拄彼枯贤肠。 -
280.《秋夜》 宋·王炎
索索风叶响,寒生秋夜深。
閒思千古事,虚费一生心。
命薄谋多拙,年衰病易侵。
黄粱今梦觉,高枕卧山林。