-
281.《摸鱼子 中都饯荀平叔都事赴大都》 元·许有壬
正荒寒似逃空谷,佳人又话离别。
风低白草天无际,漠漠平沙如雪。
心欲折。
看落日飞鸿,一线明还灭。 -
282.《摸鱼子 中都饯荀平叔都事赴大都》 元·许有壬
正荒寒似逃空谷,佳人又话离别。
风低白草天无际,漠漠平沙如雪。
心欲折。
看落日飞鸿,一线明还灭。 -
283.《游大明寺》 宋·宋庠
總辔出西坰,寥寥旭宇明。
丛冈森地秀,飞塔恍神行。
惠味沾仙露,疲心识化城。
远香来不断,空梵过犹清。 -
284.《求志》 宋·宋庠
壮心销尽见天机,敢惜功名与世违。
拙似潘生难济用,老于蘧瑗转知非。
多年鷄口惭争食,自古驽筋爱举肥。
常恐冒荣孤晚节,春来魂梦到柴扉。 -
285.《次韵张安抚李侍郎同赋茯苓酥》 宋·项安世
山人采药晞乔松,披云扶石松根空。
捣霜铒玉得不死,大乐真与神灵通。
论功合在金石上,何意坐随脂泽融。
谁令千古玉环秽,涴此万壑寒林风。 -
286.《明觉山中始见梅花戏呈妙明老》 宋·王铚
急晷驰轮岁将歇,我更荒村转冰辙。
凝岩万物冻无姿,水墨陂塘葭苇折。
是谁向背此间来,破萼梅花伴幽绝。
遥山谁恨天作愁,澹尽眉峰半明灭。 -
287.《必明庵》 宋·王铚
佛心犹日出,何曾碍须弥。
散为普光明,合作四威仪。
万古止此日,群目尽见之。
普现一切水,君自分渑淄。 -
288.《送丘宗卿帅蜀》 宋·陈傅良
尝陪诸老后,亦与晚进游。
有能一夕话,可洗万古愁。
昔君尚青衫,今我已白头。
阙下何匆匆,蜀江正悠悠。
一请工治庖,再请拙操舟。 -
289.《次王勉夫见招》 宋·章甫
浪迹踰三纪,知音只数公。
拙非今日用,愚与古人同。
宾客虽常满,箪瓢或屡空。
躬耕逢岁旱,拄杖立西风。 -
290.《陆编修送月石砚屏》 宋·张镃
何年商颢澄中秋,中光列籍稀校雠。
冰轮充满不复玷,玉斧弃置无烦修。
虾蟇遁走兔老黠,历历可认浑银楼。
扬光厌倦落尺眼,臭黄涨雾给蜉蝣。 -
291.《七夕口占》 宋·张镃
凉生金井未飘桐,月户星楼记古风。
乞巧频年但成拙,懒将祈请效儿童。 -
292.《谢朱宜中隶字》 宋·叶茵
隶法如公有典刑,拙中藏巧混天成。
因观体制超前辈,旋辟轩窗乞扁名。
气象晋人遒且劲,源流汉刻古而清。
得来喜对儿曹语,一字千金胜满籯。 -
293.《松斋秋咏吹黄存之韵七首》 宋·裘万顷
闭门思古或伤今,每有诗来默契心。
纸上不须评巧拙,尧夫只是静中吟。 -
294.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
295.《和尤伯华广德使君怡亭对雨》 宋·刘宰
之子胸中不外营,轩亭水到自渠成。
词章妙处窥骚雅,师友平生祗弟兄。
元凯一门兼众美,夷齐千古擅双清。
新诗有赠不知服,衰拙如余盍负荆。 -
296.《再韵谢和章》 宋·刘宰
公诗沧海生明月,草木光辉涯不竭。
仆如拙匠运斧斤,颜汗淋漓指流血。
心知短绠难汲深,拱把之木无繁队。
风雅堕地几千祀,牢落荒林鸣络纬。 -
297.《怀茅山寄句容江大夫》 宋·刘宰
昔朅三茅君,蹇步穷跻攀。
是时秋已高,爽气薄千山。
三峰敛神秀,突兀超尘寰。
世变逮狂秦,风俗如髦蛮。 -
298.《再韵谢和章之辱》 宋·刘宰
老人抱瓮真拙谋,五利多方无一仇。
嗟予老矣盍倦游,犊鼻岂恤王孙羞。
舍西白鸟湛清流,舍东古木鸣蝉稠。
晚风徐来月一钩,从渠飞鸢堕炎州。 -
299.《杂言(十一首)》 明·张羽
昔予居南山,乐有同心人。
形迹不暂乖,栋宇复为邻。
有酒更相呼,得粟还我分。
时时榛曲中,相携采荆薪。 -
300.《杂言(十一首)》 明·张羽
抱拙衡门下,久已忘鸣琴。
凝尘翳其徽,弦绝调亦沉。
时还置我膝,命酒聊自斟。
高歌出金石,拂拭趣已深。
酣来枕之卧,冥此千古心。
吾亦忘吾形,何事待知音。