-
341.《故山葛仙翁丹井有偃松覆其上夭矫可爱寄题》 宋·陆游
葛翁炼丹一千年,翁去丹飞余此泉;炯如古镜不拂拭,俯听缺甃时锵然。
老龙受命护泉卧,蜿蜒直恐从天堕;人言神物老愈灵,夜半声酣风雨过。
放翁还山亦何有,闭门吟啸龙为友。
客来相对聊曲肱,但酌此泉胜酌酒。 -
342.《谢张时可通判赠诗编》 宋·陆游
圣朝中兴六十年,君家文武何联翩!先王剑履冠麟阁,後嗣簪橐陪甘泉。
流传到君愈卓荦,投我千篇皆杰作。
未分玉帐万貔貅,且擅诗人一丘壑。
尔来士气日靡靡,文章光焰伏不起。
君今已似骥千云,更看他年鲲击水。 -
343.《新养白鸡毛羽如玉殊可爱》 宋·陆游
赤帻峨峨玉羽明,篱间新织竹笼成。
老人从此知昏晓,不用元戎报五更。 -
344.《得子虡书言明春可归》 宋·陆游
白首相依饱蕨薇,吾家父子古来稀。
春秧出水柔桑绿,正是农时望汝归。 -
345.《书室名可斋或问其义作诗告之》 宋·陆游
得福常廉祸自轻,坦然无媿亦无惊。
平生秘诀今相付,只向君心可处行。 -
346.《詹仲信以山水二轴为寿固辞不可乃各作一绝句》 宋·陆游
策蹇渡桥春雨余,乱山缺处草亭孤。
不知何许丹青手,画我当年入蜀图。 -
347.《晨起南窗晴日可爱戏作一绝》 宋·陆游
萧散山林一幅巾,天公乞与自由身。
茅檐不似宫塼暖,日满南窗也可人。 -
348.《春尽记可喜数事》 宋·陆游
微雨洗浮埃,苍颜一笑开。
僧招行药圃,儿报得琴材。
病退初尝酒,春残已过灾。
邻家赛神会,自喜亦能来。 -
349.《昼寝梦一客相过若有旧者夷粹可爱既觉作绝句》 宋·陆游
梦中何许得嘉宾,对影胡床岸幅巾。
石鼎烹茶火煨栗,主人坦率客情真。 -
350.《梳头看可正平诗有"寄养直时未祝发"等篇,》 宋·杨万里
却因理发得披文,看尽庐山笔底春。
寄语可师休祝发,癞边犹有去年痕。 -
351.《梳头看可正平诗有"寄养直时未祝发"等篇,》 宋·杨万里
老子平生汤饼肠,客间汤饼亦何尝。
怪来今晚加餐饭,一味庐山笋蕨香。 -
352.《同王见可、刘子年循南溪,度西桥,登天柱冈》 宋·杨万里
亲交久别忽相从,饭罢相将拄瘦筇。
深涧小桥聊驻步,胡床羽扇对西风。
水声流入肝脾里,日影轻遮云气中。
玉润即看朝玉阙,山居独自卧山翁。 -
353.《同王见可、刘子年循南溪,度西桥,登天柱冈》 宋·杨万里
偶因闲步散顽麻,倦唤胡床小歇些。
飞上山头人似鹤,回看溪畔路如蛇。
云烟极目知何处,松竹为门是我家。
下得山来饥更渴,也无麦饭也无茶。 -
354.《东园墙隅双松可爱,栽酴醾、金沙以绕其上》 宋·杨万里
双松树子碧团栾,红锦缠头白锦冠。
尽放花枝过墙去,不妨分与路人看。 -
355.《寄题周元吉左司山居三咏·可止亭》 宋·杨万里
金印龙章属市朝,清风明月属渔樵。
世皆蛮触君知止,渠自王公我岂骄。
真个归田何必赋,自家甘隐不缘招。
老夫三径都荒了,松菊虽存已半凋。 -
356.《赠王婿时可》 宋·杨万里
忠襄先生有贤甥,卢溪先生有贤孙。
只今二十能缀文,超然下笔如有神。
忠襄大节争日月,卢溪清风敌霜雪。
两家不是无家法,何须外人问衣钵。
老夫卧病南溪旁,芙蓉红尽菊半黄。
子求问讯维摩诘,分似家风一辨香。 -
357.《张功父旧字时可,慕郭功父故昜之·求予书其》 宋·杨万里
冰雪相投处,风期一笑间。
只今张桂隐,绝慕郭青山。
功父双何远,相如了不关。
鸟飞暮天碧,此句急追还。 -
358.《赠刘可轩写真》 宋·文天祥
燕颔鸢肩都易写,从前只道点睛难。
近来阿堵君休问,灯下时将颊影看。 -
359.《赠内臣孙可久》 宋·柳永
故侯幽隐直城东,草树扶疏一亩宫。
曾珥貂珰为近侍,却纡絛褐作间翁。
高吟拥鼻诗怀壮,雅论持衡道气充。
厌尽繁华天上乐,始将踪迹学冥鸿。 -
360.《野路见棠梨红叶为斜日所照尤可爱》 宋·宋祁
叶叶棠梨战野风,满枝哀意为秋红。
无人解赏如丹意,抛在荒城斜照中。